به گزارش تابناک ورزشی، مجموعه ورزشی آزادی که سال‌ها تنها مجموعه استاندارد ایران بود، مدت‌هاست با مشکلات زیادی مواجه شده که گل سرسبد آن مربوط به نوسازی صندلی ورزشگاه فوتبالش است که مشخص نیست چه زمانی قرار است به پایان برسد.
با این حال همه چیز به استادیوم فوتبال محدود نمی‌شود، بلکه بسیاری از سالن‌های مجموعه فرسوده شده‌اند و حتی شرایط خوابگاه‌ها نیز صدای ورزشکاران را درآورده است.
یکی از جدیدترین مسائل مربوط به تعطیلی خوابگاه شماره ۲ آزادی است؛ در حالی که هر کدام از این خوابگاه‌ها محل اسکان ورزشکاران مربوط به چند فدراسیون بود و کمیته ملی المپیک به راحتی تصمیم گرفت به در آن قفل بزند و آن را تعطیل کند. علت این تصمیم کمبود منابع مالی برای حفظ این خوابگاه است.
مرداد سال گذشته مناف هاشمی در واکنش به گلایه برخی ملی‌پوشان از خوابگاه آزادی اعلام کرد که تا قبل از المپیک امکان نوسازی و تعمیر آن وجود ندارد و حداقل تا بعد از المپیک باید منتظر بمانند. هاشمی در این باره اعلام کرد: "خوابگاه نیاز به بازسازی کامل دارد و قبل از المپیک نمی‌توانیم آن را تخریب کنیم، اما بعد از بازی‌های آسیایی تمام مشکلات مربوط به پنجره و سرویس‌های بهداشتی و حتی مسائل مختصر را بهبود می‌بخشیم تا در المپیک هم مورد استفاده قرار گیرد، اما اگر توفیق باشد این مکان باید بعد از المپیک مورد بازسازی اساسی قرار گیرد."
نکته جالب توجه در صحبت‌های یک سال پیش مناف این بود که او از ساخت مجموعه مدرن برای زنان سخن گفت! هاشمی در این خصوص گفته بود: "اگر فضای بزرگتر و مشابهی مدنظر قرار دهند برای بانوان نیز می‌توانیم مجموعه مدرنی بسازیم که مورد استفاده ۱۰۰ نفر از ورزشکاران زن قرار گیرد."
حالا بعد از گذشت یک سال نه تنها خبر از توافق کمیته ملی المپیک و شرکت توسعه برای ساخت این مجموعه نیست، بلکه به خاطر مسائل مالی یک خوابگاه نیز تعطیل شده است. کمیته ملی المپیک ابتدا تصمیم گرفته بود این خوابگاه را به شرکت توسعه و تجهیز واگذار کند، اما برخی اعضای هیئت اجرایی مخالف این موضوع بودند.
این اتفاق رخ نداد اما در نتیجه نیز تصمیم درستی از سوی کمیته ملی المپیک گرفته نشد. مناف هاشمی چند هفته پیش در این باره گفت: "مقرر شد این اتفاق رخ ندهد و خوابگاه آزادی را پس ندهیم. اعضای هیئت اجرایی پیشنهادی داشتند که اگر فدراسیونی متقاضی است، مدیریت خوابگاه را برعهده بگیرد. در حال بررسی تقاضاها هستیم و اگر فدراسیونی بتواند به بقیه فدراسیون‌هایی که نیاز به خوابگاه دارند، سرویس بدهد، مدیریت خوابگاه را به آن فدراسیون منتقل کنیم. در حال حاضر دو فدراسیون گلف و پزشکی ورزشی متقاضی هستند. در حال حاضر بازگرداندن این خوابگاه به وزارت ورزش منتفی شد."
علت اینکه برخی موافق واگذاری خوابگاه به فدراسیون پزشکی ورزشی هستند این بود که هیئت اجرایی معتقد است این فدراسیون ذینفع نیست و خدماتش مربوط به همه فدراسیون‌ها است، اما سؤال اینجاست اگر این اتفاق رخ دهد برنامه فدراسیون پزشکی ورزشی برای این خوابگاه چه خواهد بود؟ مسئولان به دنبال این هستند که خوابگاه را در اختیار بگیرند، اما آیا واقعاً برنامه‌ای که برای آن دارند برای همه فدراسیون‌ها و ورزشکاران منفعت دارد؟
اگر این مجموعه واگذار شد، اما در ادامه استفاده آن از سوی فدراسیون مربوطه هیچ سودی برای ورزشکاران نداشت چه کسی پاسخگوی آن خواهد بود؟ آیا برای کمیته ملی المپیک صرف واگذاری هدف است یا برایش اهمیت دارد که آینده این خوابگاه چه خواهد شد؟
کمیته ملی المپیک که سال گذشته قول تخریب و بازسازی خوابگاه آزادی را داده بود، حالا بدون آن که شرایط ورزشکاران برایش اهمیت داشته باشد فقط به دنبال واگذاری است.
به جز تعدادی از فدراسیون‌های خاص تقریباً می‌توان گفت تمام فدراسیون‌ها در حال حاضر برای فراهم کردن کمترین امکانات برای ورزشکاران خود دچار مشکل هستند و حالا کمیته این خوابگاه را هم به تعطیلی کشانده است.
نکته قابل اهمیت دیگر این است که مسئولان کمیته باید مشخص کنند اعتبارات لازم برای بازسازی خوابگاه چقدر است؟ در میان تمام هزینه‌های کمیته برای برگزاری نشست‌ها و مراسم‌های مختلف، منبع مالی برای حل کردن مشکل این خوابگاه تا این اندازه سنگین است که مسئولان آن را تعطیل کرده‌اند؟!
مسئولان باید به جای اولویت قراردادن سفرهای خارجی خود و همراهان‌شان یا برگزاری همایش‌ها و مراسم‌هایی که خروجی برای ورزشکاران و نتایج آنها در میادین ورزشی ندارد، شرایطی را فراهم کنند که یک خوابگاه نه چندان مدرن به خاطر مشکلات مالی به تعطیلی کشیده نشود. هرچند این هم بخشی از هنر مدیریت سیل‌آسای مدیرانی است که به جای رسیدگی به مشکلات مجموعه تحت مدیریت خود، آن را رها کرده و راهی سفر می‌شوند. اتفاقات سیل استان گلستان شاید یادآور خوبی برای این شیوه مدیریتی باشد.
این جا کجاست ؟ کمپ ترک اعتیاد