به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، جواد آتش افروز، از مجری های نسل اول انقلاب است که سالها برنامه “سلام صبح بخیر” را در رادیو ایران اجرا می کرد. برنامه ای که حتی در ایام جنگ نیز به دنبال تزریق نشاط به جامعه بود. او در ابتدای سالهای ۱۳۷۰ در تلویزیون برنامه طنز و اجتماعی و بعد از خبر و “مردم ایران سلام” را به همراه محمود شهریاری اجرا کرده است.
آتش افروز با حضور در تابناک، خود را اینک یک برنامهساز ساده معرفی کرده و تأکید میکند که کار خود را با عشق و علاقه انجام داده است. در ادامه میتوانید متن کامل گفتوگو را بخوانید.
بفرمایید که این روزها به چه کاری مشغول هستید؟
این روزها حجم کم کاریام بیشتر است، یعنی کار کمتری میکنم. بیشتر میخوانم، موسیقی گوش میکنم و فیلم میبینم و همراه همسرم یک کارهایی داریم که شاید مثلاً با کار رادیو و تلویزیون مغایر باشد ولی کار خوبی است؛ جمع کردن یا کارهای دستی روستاییان مثل پارچه، مثلاً دستبافتهای آنها را جمع میکنیم.
چه شد که از تلویزیون کنار گذاشته شدید یا کنار رفتید؟
من سالها کار کردم و مانند هرکس دیگری از نظر اداری و سیستمی بازنشسته شدم اما همانطور که خودتان میدانید در کار من و کارهای این چنینی بازنشستگی وجود ندارد و تا جایی که آدم عشق و حوصله دارد میتواند کار کند و تجربههایش را به دیگران منتقل کند.
میتواند با نسل جدید و در کنار آنها کار کند و آنچه را که یاد دارد به آنها منتقل کند و راه تازه ای را در فضایی جدید ایجاد کند.
در یک دورهای من دیدم آنها من را دوست ندارند.
چه کسانی؟
کسانی که در آن زمان و در به اصطلاح مقام تصمیم گیری بودند.
دیدم که حوصله ما را ندارند و ما را دوست ندارند و یک جورهایی محترمانه با ما خداحافظی کردند. من البته همیشه فکر میکنم که باید میدان را به جوانان داد و نمیشود که تا ابد آنجا ماند و فضا را برای دیگران باقی نگذاشت اما فضا به نظر من باید شکلی باشد که خیلی محترمانه از کار کناره گیری کنیم و تجربیاتمان را در اختیاران جوانان بگذاریم و در کنار آنها و کار برنامه سازی نظارت کنیم اما دیدم که فضای مناسبی برای این کار وجود ندارد.
مگر تصمیم گیرنده اصلی مردم نیستند یعنی تا زمانی که شما مخاطب داشته باشید میتوانید کار کنید؟
این حرف من و شماست.
میتواند اینطور باشد ولی در یک جایی مثلاً میگویند نه دیگر نمی خواهیم، مگر برنامههای پرمخاطبی ندیدهایم که تمام شد و تعطیلشان کردند.
برنامههای پرمخاطبی مثل نود آقای فردوسی پور که آن همه هم علاقمند و مخاطب داشت اما تعطیل شد چرا؟ به خاطر اختلاف نظرها و مخالفتهایی که با حضور این آدما بوده برنامه را تعطیل کردند.
در این سالها شده برای اجرا از تلویزیون سراغتان بیایند؟
برای اجرای برنامه مناسبتی چندین بار آمدند.
ولی برای اجرای برنامه های روتین، نه کسی سراغ من نیامد.
در این سالها چهرههای درخشانی هم داشتهایم که کار بلد بودهاند و دیده شدهاند و مردم هم دوستشان داشتهاند ولی به نظر من اکثریت با کسانی است که خیلی توان این کار را ندارند و خیلی سواد این کار را ندارد
نسل جدید مجریهایی که در تلویزیون اجرا میکنند را با نسل خودتان چگونه مقایسه میکنید و کیفیت کدام بالاتر است؟
در این سالها چهرههای درخشانی هم داشتهایم که کار بلد بودهاند و دیده شدهاند و مردم هم دوستشان داشتهاند ولی به نظر من اکثریت با کسانی است که خیلی توان این کار را ندارند و خیلی سواد این کار را ندارد.
این نظر من است و شاید هم اینطور نباشد اما آنچه که من از رادیو میشنوم و آنچه که من از تلویزیون میبینم خیلی سطحش پایین آمده است، یعنی آن حساسیتها به جزئیات برنامهسازی وجود ندارد.
یعنی چه؟
جزئیات برنامهسازی مثل متن، چهره، سواد و احاطه داشتن به موضوع برنامه خیلی کم شده است یا دیده نمیشود، اگر هم باشند خیلی کم هستند و در جاهای دیگری مانند پلتفرمهای دیگری که ایجاد شده کار میکنند. من در تلویزیون و در رادیو خیلی کم مجریهایی میبینم که توانمند باشند.
نظرتان در مورد بازیگرها و یا اینفلوئنسرهای فضای مجازی که اخیر میبینم در تلویزیون به عنوان مجری فعالیت میکنند چیست؟
به نظر من اشکال دارد، صداوسیما یک رسانه جمعی است که با پول بیت المال اداره میشود، پس یک مسئولیت بزرگ برعهده مسئولین و تصمیم گیرندگان رادیو و تلویزیون است؟
چه مسئولیتی؟
اینکه بهترین ها را به رادیو و تلویزیون بیاورند، ما در این رسانه به مردم آموزش میدهیم و مردم ما را الگو قرار میدهند، برای این که این اتفاق درست انجام شود باید آدمهای بلد را به صدواسیما بیاوریم نه این که به هرکسی با هر سواد و منشی تریبون بدهیم.
مدیران ارشد صداوسیما با پول بیت المال برنامه میسازند و باید وسواس و حساسیت داشته باشند، صداوسیما بخش خصوصی نیست. باید زبان فارسی را در برنامه ها پاس بدارند و تصویر خوب، صدای خوب و موسیقی خوب را در برنامههایشان ارائه بدهند، اینها همه ملزومات یک برنامه خوب است.
متاسفانه الان اینها را رعایت نمیکنند و از نظر من در این زمینه کمکاری شده است.
الان برای ورود به تلویزیون مجری تربیت نمیکنند؟
قبلا برای ورود به رادیو و تلویزیون یک آزمونهایی صورت میگرفت که این آزمونها توسط آدمهای بلد اتفاق میافتاد.
صدا و سواد مجریان تربیت و تست میشد و از برنامههای خیلی کم شروع میشد تا فرد استعداد خودش را بروز دهد و بتواند برنامههای مهمتری را بگیرد.
از بهترین مجریان تلویزیون نام میبرید؟
افرادی که من میشناسم آقایان محمود شهریاری، فرزاد حسنی, رضا رشیدپور و شهیدی فر را میتوانم نام ببرم اما خیلیهای دیگر هستند که هم مجری و هم برنامه سازان خوبی هستند.
مدیران صدا و سیما مسئولیت مهمی را بر عهده دارند که متاسفانه بی توجه به این وظیفه هستند و کارها درست انجام نمیگیرد، سطح کارها و برنامههایشان پایین است
گلایههایی داشتید که اگر تمایل دارید دوست داریم بشنویم؟
مدیران صدا و سیما مسئولیت مهمی را بر عهده دارند که متاسفانه بی توجه به این وظیفه هستند و کارها درست انجام نمیگیرد، سطح کارها و برنامههایشان پایین است آنطور که باید و شاید روی برنامهها کار تحقیقی انجام نمیشود و کارهایی که یک برنامهساز باید انجام بدهد را درست انجام نمیدهند، به نظر میآید که برنامههای رادیو و تلویزیون به روزمرگی افتادهاند.
چرا در پلتفرمهای دیگری مانند شبکه نمایش خانگی برنامه نمیسازید؟
من دوست دارم در رادیو یا تلویزیون برنامه بسازم.
من فیدبک (بازخورد) زنده را دوست دارم یعنی وقتی که حرف میزنید ببینید که همه دارند گوش میکنند و فیدبکش را ببینید.
این برنامههایی که ضبط میشود و معلوم نیست کجاها چه اتفاقی میافتد را خیلی دوست ندارم.
من میکروفون رو دوست دارم، استودیو رادیو را دوست دارم و دوست دارم که آنجا کار کنم.
دلتنگی بابت اجرا باعث نشده که به سمت این چیزها حداقل وسوسه شوید؟
اجرا را خیلی دوست دارم، خیلی وقتها غصه میخورم که مثلاً وقتی به رادیو گوش میکنم، خودم را جای مجری میگذارم و فکر میکنم اگر من اجرا میکردم، چه کاری و چه چیزی ارائه میکردم.
و کلام آخر...؟
برای همه برنامه سازان رادیو وجوانهایی که پا به این عرصه گذاشتهاند آرزوی موفقیت میکنم و آرزو میکنم بیشتر یاد بگیرند و بیشتر بخوانند و ببینند که یک رسانه جمعی به چه چیزی احتیاج دارد، صدای خوب، موسیقی سالم و پاک، نوشته خوب، مطمئن باشند اگر این اتفاق بیافتد مردم با دل و جان نگاهشان میکنند.
مصاحبه از احسان رستمیان