به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، ژاله علو از جمله هنرمندانی بود که تا همین چند سال قبل به بهانههای مختلف در رویدادهای هنری از او تقدیر به عمل میآمد. او بجز چند سال اخیر معمولا خودش در برنامههایی که از او دعوت میشد، حضور داشت و کوتاه سخن میگفت.
او همیشه در هر موقعیتی که امکان صحبت داشت قدردان محبت مردم بود و میگفت: لطف مردم همیشه شامل حال من بوده و اگر کاری انجام دادهام، به عشق آنها بوده است. همیشه، هر وقت و هر جا خواستم حرفی بزنم هم به عشق مردم بوده است.
این هنرمند در تمام سالهای فعالیتش و حتی سالهایی که خانهنشین بود و مثل سابق کار نمیکرد، با همان صدای خاص و دلنشین و چهره مهربانش به ذهن میآمد، در حالی که هنر دیگری هم داشت که کمتر از آن صحبت میکرد.
ژاله علو سال ۱۳۸۷ که در جشنواره پروین اعتصامی تقدیر شد، وقتی هدیه خود را از محمدعلی کشاورز دریافت کرد، علاقه خود را به پروین اعتصامی اینگونه توصیف کرد: «از دیرباز عاشق پروین اعتصامی بودم. گویا یک ارتباط عجیب داشتم با آنچه در شعرهای اوست و شاید این عشق من را هم شاعر کرد.»
او حدود یک دهه بعد در آیینی که برای بزرگداشتش در جشنواره شهر برگزار شد، باز هم به علاقه خود به شعر و شعرا اشاره کرد و گفت، «کمتر کسی میداند که من گاهی شعر هم میسرایم.».
علودر همان مراسم یکی از شعرهایش را برای حاضران خواند:
«ما میان عشقبازان یکهایم / ما ز باران محبت چکهایم
رخ نبوده در آینه یار / ما از آن آیینهها یک تکهایم»
در آن برنامه او در حالی به شعرخوانی پرداخت که جمعی از همکاران قدیمیاش هم حضور داشتند مثل زنده یاد جمشید مشایخی که درباره ژاله علو گفته بود: در دهه ۲۰ و روزگاری که تلویزیون نبود و مردم رادیو گوش میدادند، خانم ژاله علو در رادیو تئاتر اجرا میکردند. روزهای جمعه سر ظهر، تئاتر رادیویی اجرا میشد و عزیز من (ژاله علو) نقش مهمی داشت.
ژاله علو چند سال قبل در پیامی تصویری گفته بود که افتخار میکند بیش از ۷۰ سال در خدمت هنر کشورش در زمینه سینما، تئاتر، رادیو، دوبلاژ و همین طور شعر بوده است. او گفته بود: همیشه مورد تشویق مردم بودم و این تشویق باعث پایداری من بود.
این هنرمند ظهر روز دوشنبه، سوم دیماه در سن ۹۷ سالگی در بیمارستانی در تهران درگذشت. مراسم بدرقه و تشییع پیکر او صبح چهارشنبه پنجم دیماه از مقابل تالار وحدت برگزار و آیین خاکسپاری هم در قطعه هنرمندان بهشت زهرا انجام خواهد شد.