درحالی‌که مردم با تسلیحات آمریکایی در یک منطقه جنگی می‌میرند، ارزش سهام سازندگان اسلحه مانند ریتیان و لاکهید مارتین افزایش می‌یابد.
به گزارش تابناک به نقل از فارس، مجله آمریکایی فوربز در یادداشتی تاکید کرد، سهام صنایع دفاعی آمریکا در بحبوحه تشدید تنش در خاورمیانه به بالاترین سطح خود رسیده است و حالا دانشجویان دانشگاه‌های آمریکاست که می‌توانند همچنان برای خروج سرمایه‌های دانشگاه‌هایشان از شرکت‌های اسلحه‌ساز برای اسرائیل فشار آورند.
نمونه ای از دستاورد دانشجویان حامی غزه در دانشگاه های آمریکا در ۳۱ آگوست گذشته(۱۰ شهریور) در دانشگاه سانفراسیسکو رقم خورد زمانی که مدیران دانشگاه اعلام کردند که تحت فشار دانشجویان معترض به جنگ غزه از سه شرکتی که استانداردهای حقوق بشر را رعایت نمی‌کنند، واگذار کرده است.
بر اساس توافق صورت گرفته بین دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو با دانشجویان، این دانشگاه تصمیم گرفت سهام خود را در اوراق قرضه نهادی در شرکت سازنده هوافضا و تسلیحات آمریکایی لاکهید مارتین، شرکت دفاعی ایتالیایی لئوناردو، شرکت تحلیل داده آمریکایی پالانتیر، علاوه بر شرکت سازنده تجهیزات ساختمانی کاترپیلار به فروش برساند.
به نوشته فوربس، اما این سؤال مطرح می‌شود وقتی از سلاح‌های این شرکت‌ها برای ارتکاب کشتارهای جمعی در غزه و تشدید حملات در لبنان استفاده می‌شود، مدیران این شرکت‌ها چه احساسی خواهند داشت؟. البته آنها اغلب دراین‌خصوص حرفی نمی‌زنند؛ اگرچه که با خوشحالی به سرمایه‌گذاران خود اطلاع می‌دهند که «ناآرامی» و «بی‌ثباتی» به این معناست که محصولاتشان در مقادیر زیادی مورد تقاضای «متحدان ما» قرار خواهد گرفت.
نویسنده یادداشت افزود: شرکت‌های اسلحه سازی هم مانند دولت بایدن تمایل دارند که لفاظی‌های خود را با استفاده از عباراتی مانند «حق دفاع از خود» توجیه کنند و طوری رفتار کنند که گویی کشتار ۵۰ هزار نفر و آواره‌شدن میلیون‌ها نفر که اکثریت قریب به‌اتفاق آنها هیچ ارتباطی با حماس نداشتند، همه - فقط تحت عنوان دفاع از خود قابل‌توجیه است.
اسلحه‌سازان در آمریکا: کاخ سفید و کنگره موافقند
فوربز تأکید کرد: هیچ‌کس خارج از حلقه‌های سیاست ورشکسته واشنگتن نمی‌تواند نظاره‌گر تأثیرات وحشتناک جنگ بر غیرنظامیان در غزه، کرانه باختری و لبنان باشد و این دروغ را باور کند که از سلاح‌های آمریکایی در جنگ خاورمیانه برای دفاع از خود استفاده می‌شود.
پیتر تیل و همکارانش در شرکت نرم‌افزار رایانه‌ای و هوش مصنوعی پالانتیر(رئیس هیئت مدیره این شرکت) در بین مدیران شرکت‌های بزرگی که با ارتش اسرائیل قرارداد دارند، استثناست.
وقتی از او پرسیده شد که درباره فناوری که شرکتش برای انتخاب اهداف در غزه استفاده می‌کند چه احساسی دارد، گفت: «من از تمام جزئیات آنچه در اسرائیل اتفاق می‌افتد آگاه نیستم و من معمولاً روایت اسرائیل را باور دارم».
این در حالی است که الکس کارپ، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل پالانتیر، اوایل سال جاری به همراه کل هیئت‌مدیره این شرکت به اسرائیل سفر کرد تا با تلاش‌های جنگی اسرائیل در غزه ابراز همبستگی کند.
بااین‌حال مسئولین پالانتیر حداقل صادق بودند و موضع خود را علنی اعلام کردند درحالی‌که رهبران شرکت‌هایی مانند لاکهید مارتین، ریتون، جنرال داینامیکس و بوئینگ که سلاح‌هایشان برای ویرانگری و کشتار اسرائیل در غزه و لبنان استفاده شده ترجیح می‌دهند در پشت تعاریفی مانند تقویت دفاع، بازدارندگی، ثبات و کمک به متحدان مخفی شوند.
فوربز آورده است: این شرکت‌های آمریکایی در حالی در جنایت جنگی گسترده رژیم صهیونیستی در نوار غزه و لبنان مشارکت دارند که دیوان بین‌المللی دادگستری نیز تأکید کرد که جنگ غزه علیه اسرائیل می‌تواند کشتارجمعی باشد بنابراین آیا صرفاً پول درآوردن و نادیده‌گرفتن قتل‌عام از نظر اخلاقی قابل‌قبول است یا شرکت‌هایی که از این فاجعه وحشتناک انسانی سود می‌برند مسئولیت اخلاقی نحوه استفاده از محصولات خود را بر عهده می‌گیرند؟
چند سال پیش، در اوج حمله ائتلاف سعودی علیه یمن که طی آن میلیاردها دلار از تسلیحات آمریکایی و اروپایی استفاده شد، عفو بین‌الملل دقیقاً همین موضوع را بررسی کرد و در گزارشی با عنوان «مسئولیت طرف‌های ثالث»، این سازمان نتایج یک نظرسنجی را که بر روی ۲۲ شرکت تسلیحاتی انجام داده بود ارائه کرد و از آنها خواست توضیح دهند که چگونه مسئولیت‌های خود را برای رعایت حقوق بشر تحت استانداردهای شناخته شده بین‌المللی انجام می‌دهند.
عفو بین‌الملل تأکید کرد که «بسیاری از شرکت‌های اسلحه‌سازی که درباره آنها تحقیق شده تسلیحات کشورهای متهم به جنایات جنگی و نقض فاحش حقوق بشر، مانند عربستان سعودی و امارات را تأمین کردند.
هیچ یک از این شرکت‌ها مدرکی ارائه نکرده‌اند که نشان دهد آنها هر نوع بررسی لازم را برای اطمینان از عدم استفاده از سلاح‌هایشان برای ارتکاب جنایات جنگی یا نقض حقوق بشر انجام می‌دهند. چهارده شرکت اصلاً از پاسخ‌دادن دراین‌خصوص خودداری کردند و از هشت شرکتی که به سؤالات عفو بین‌الملل پاسخ دادند، پاسخ‌هایی نظیر این را دادند که: «ما فقط کاری را انجام می‌دهیم که دولت اجازه می‌دهد».
از این طریق شرکت‌های تسلیحاتی بانفوذ خود را به‌عنوان شرکت‌های بی‌گناهی نشان می‌دهند که منتظر تصمیم‌های دولتی قبل از بازاریابی کالاهای خود هستند، اما در واقع، تولیدکنندگان اسلحه سالانه میلیون‌ها دلار صرف لابی‌کردن به‌منظور کاهش محدودیت‌های اعمال‌شده برای حمایت از حقوق بشر و تصمیم‌گیری سریع‌تر برای فروش سلاح‌هایشان به مشتریان خارجی می‌کنند.
چانه‌زنی با کاخ سفید بی فایده است، دانشجویان به پا خیزند
نویسنده این مجله آمریکایی تاکید کرد دلالان و تجار اسلحه در مورد یک چیز درست می‌گویند اینکه به منظور توقف جریان کنترل نشده تسلیحات آمریکایی به مناطق درگیری باید سیاست دولت آمریکا تغییر کند و این به معنای لزوم شکستن شبکه نفوذی است که سیاست گذاران کاخ سفید و بسیاری از نمایندگان کنگره را به مدیران شرکت‌های تسلیحاتی مرتبط می‌کند.
با این حال ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که شرکتی مانند لاکهید مارتین که سودهای کلان دارد، خود را کنترل کند و از میلیاردها دلاری صرف نظر کند که به درگیری‌ها و جنگ‌ها دامن می‌زند.
در پایان این یادداشت مجله فوربس آمده است: این بدان معناست که مسئولیت پایان دادن به کشتار جمعی و سودجویی از جنگ بر دوش همه ما است، از دانشجویانی که خواستار ممنوعیت تسلیح اسرائیل هستند تا اعضای اتحادیه‌هایی که به دنبال کاهش وابستگی به مشاغل در صنعت اسلحه هستند، تا هر شهروند آمریکایی که خواهان سیاستی خارجی است که هدف آن دستیابی به امنیت و نه افزایش ثروت پالانتیر و لاکهید مارتین است.
جنگ افروزان عامل اصلی سودهای میلیاردی شرکت های اسلحه سازی هستند.