اینکه به رغم دقت زیاد چیزی از قلم بیفتد یا فراموش شود، در زندگی روزمره امری طبیعی به نظر میرسد، اما از قلم افتادن هر چیزی در یک سند ملی، حکم اشتباهی را دارد که غیرقابل اغماض است، مخصوصا اگر بدانیم این اشتباه به متولیان تنظیم و اجرای آن سند گوشزد هم شده، اما راه به جایی نبرده است!
به گزارش «تابناک»؛ این حکایت گروهی است که هر روز هفته با معضلاتی دلخراش و زجر آور دست به گریبان هستند که اگرچه بخشی جدایی ناپذیر از کارشان است، میشود با تدابیری، از خطراتش کاست. خطرات مواجهه با افراد کارتن خواب که بسیاری شان مشکلات ریز و درشت زیادی همراه دارند و گاه وضعیتشان آنقدر وخیم است که نیازمند درمان هستند.
درباره مددکارانی سخن میگوییم که یا مستقیم به جمع آوری کارتن خوابها یا اداره امور گرمخانهها اشتغال دارند و یا غیرمستقیم در این چرخه به خدمت رسانی مشغولند و بخشی از زنجیره تدارکات و پشتیبانی این مراکز را عهده دارند. گروهی که با توجه به شرایط مخاطبانشان در معرض آسیبها و بیماریهای مختلفی هستند که از جمله آنها کرونا و بیماری کووید ۱۹ است.
البته شیوه نامه فعالیت گرمخانهها و همچنین تدابیر اتخاذ شده برای رعایت پروتکلهای کرونایی در آنها به گونهای بوده که موجب شده حتی در ایام ابتدایی شناسایی ویروس و شیوع بیماری در کشور که با تعطیلی وسیع همه فعالیتها در کشور مواجه بودیم، گرمخانهها به فعالیت ادامه دهند و در همه موجهای کرونایی هم دچار بحران نشوند، اما اگر فکر کنیم که این مسیر بی هیچ آسیبی طی شده، اشتباه بزرگی است.
این را میشود از ابتلای اغلب مددکاران شاغل در گرمخانهها به کرونا و شیوع وسیع بیماری کووید ۱۹ در سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران در این چهارده پانزده ماه اخیر دریافت که موجب شده در مقاطعی از سال پرسنلی که از بیماری جسته بودند، بار به شدت مضاعفی را به دوش بکشند تا امور مختلف روی زمین نماند و چرخه جمع آوری کارتن خوابها و رسیدگی به آنها تداوم بیابد.
نکته قابل تامل در فعالیت گرمخانهها در ایام کرونا، مواجهه مدام و روزمره با افرادی است که کمترین رعایت را داشته و دارند و حتی اگر به هر دلیل مبتلا به بیماری نشوند، ناقلان جدی بیماری هستند؛ ناقلانی که نه تابع قرنطینه هستند و نه مقید به پروتکل ها. افرادی که بسیاری شان دست از زندگی شسته اند و سرایت دادن ویروس کرونا به دیگران ولو به ابتلای ایشان و وخامت حالشان منجر شود، اهمیتش را از دست داده است.
بر این اساس، انتظار میرود که افراد شاغل در گرمخانهها و تیمهای تدارکات و پشتیبانی این مجموعهها در زمره افراد دارای اولویت در دریافت واکسن کرونا قرار گیرند و حتی چه بسا «اولویت دوم دریافت واکسن بعد از کادر درمان باشند»، اما این گونه نشده است. این را سیدمالک حسینی، رئیس سازمان رفاه و خدمات شهرداری تهران میگوید که چرایی قرار نگرفتن مددکاران در زمره گروههای اولویت دار، هنوز برایش سوالی بی جواب و تعجب آور مانده است.
او میگوید: «از زمانی که موضوع آنفلوانزا مطرح شد، مکاتبات متعددی انجام دادیم و طی سه مکاتبه، شرایط را برای وزارت بهداشت و ستاد کرونا تشریح کردیم و حتی در دوره جدید دو مکاتبه دیگر با ستاد کرونای تهران برای واکسیناسیون داشتیم که قول هم دادند، اما خبری نشد. نمیدانم ایراد کار کجاست، اما به نظر میرسد اهمیت و سختی کار مددکارها هنوز به خوبی تببین نشده است.»
حسینی میافزاید: «مددکارها در اولویت دریافت واکسن قرار ندارند و به این گروه کم لطفی شده است و از این بابت ما شرمنده همکاران خود هستیم. تنها میتوانیم خواهش و پیگیری کنیم که این کار را انجام دادهایم، اما تا این لحظه هیچ پیغامی دال بر اینکه همکاران ما در نوبت چندم دریافت هستند و استاندارد توزیع چگونه است دریافت نکردهایم و شرمنده همکاران خود هستیم.»
وی در ادامه با اشاره به برخی آمارها میگوید: «تا انتهای سال ۹۹ بالغ بر ۹۳ نفر از همکاران ما درگیر کرونا شدند و در ده روز اخیر ۳۴ نفر کرونا مثبت داشتیم که یک سوم کل مبتلایان سال گذشته را شامل میشود. از این تعداد برخی در گرمخانهها و تعدادی در سازمان در حال خدمترسانی بودند. این آمارها گویا هستند، اما اگر نگرانی بابت این است که من برای خودم پیگیری میکنم، قول میدهم و مینویسم که واکسن نزنم، اما همکاران من که با شرایطی سختی در حال خدمت رسانی هستند واکسینه شوند.»
حسینی با اشاره به تصاویر ثبت شده از وضعیت برخی کارتن خوابها و بیماریها و ناراحتیهایی که دارند، بر ضرورت واکسینه کردن مددکاران جهت مراقبت از ایشان تاکید کرده و میافزاید: «فعالیتهای ما در ایام کرونا رشد هم یافته و از ۴۸۹ هزار نفر-شب در سال ۹۸ به ۵۶۷ هزار نفر-شب در سال ۹۹ رسیدیم که معنای آن افزایش خطرات برای مددکاران بوده است. باور کنید اگر واکسن در بازار باشد، حاضرم خودم تایید و امضای خریدش را از هیات مدیره و آقای شهردار بگیرم، اما نیست.»
وی در پاسخ به این سوال «تابناک» که صحبت درباره واکسیناسیون چند نفر است، میگوید: «اتفاقا یکی از نکاتی که موجب افزایش تعجب ما شده این است که روی هم مجموع نیروهای سازمان حدود ۶۰۰ نفر است (گمانم دقیقش ۶۰۴ نفر) که از این جمع حدود ۴۰۰ نفر خیلی مستقیم درگیر امور گرمخانهها هستند و عوامل اجرایی و میدانی محسوب میشوند و ۲۰۰ تن دیگر در زمره سازمان مشغول هستند و امور اداری، مالی و... را عهده دارند.»
رئیس سازمان رفاه و خدمات شهرداری تهران میافزاید: «اگر قرار به واکسیناسیون همه افراد سازمان باشد، تنها به هزار و دویست دوز واکسن (هر نفر دو دوز) نیاز است و اگر تنها قرار به واکسینه کردن عوامل اجرایی و میدانی باشد، ۸۰۰ دوز واکسن نیاز است که به نظر قابل تامین و تخصیص است، به ویژه برای گروهی که این حجم خدمت و این نوع خدمت را به شهر ارائه میدهند و به شدت در معرض ابتلا هستند.»
گروهی کوچک با ماموریتهایی مهم که در کمال تعجب در برنامه ملی واکسیناسیون کرونا دیده نشده اند و حالا هم که واکسیناسیون جریان یافته و حتی به واکسیناسیون عمومی هم رسیده، هنوز برای ندیدن شان اصراری عجیب در جریان است! اتفاقی عجیب که اگر جمعیت این گروه زیاد بود، ممکن بود قابل توجیه به نظر برسد، اما اکنون تنها شائبه آفرین به نظر میرسد، به ویژه با اخباری که از دست درازی برخی مسئولان به سهمیه امثال پاکبانان منتشر میشود!