به گزارش تابناک، فرارو به نقل از میدل ایست آی نوشت: به خوبی ثابت شده که تصور غربی از تمدن مدرن با مردمی آغاز شد که حدود ۶۰۰۰ سال پیش در خاور نزدیک و مصر زندگی میکردند. این تمدنها اولین اشکال نوشتاری، فنون کشاورزی، اولین قوانین و ایدههای مذهبی را به جهانیان ارائه دادند که امروزه بر مردمان جهان تاثیر میگذارند. گواهی بر تاثیر گسترده مردمان اولیه خاورمیانه، صنایع گردشگری است که در اطراف ویرانههایی که از خود بر جای گذاشته توسعه یافته اند و این واقعیت که اکثر دانشگاههای نخبه جهان دارای بخشهایی هستند که به مطالعه مصر باستان و تمدنهای دیگر اختصاص یافتهاند مانند بابلی ها، آشوری ها، عبریها و ایرانیان.
در اینجا، "میدل ایست آی" به برخی از مهمترین اکتشافات در سال گذشته نگاهی انداخته است:
در ماه مه ۲۰۲۲ میلادی پژوهشگران گنجینهای از آثار باستانی را در گورستان سقاره در نزدیکی قاهره پایتخت مصر پیدا کردند. محموله عظیم باستان شناسی شامل ۲۵۰ تابوتخانه حاوی مومیاییها و حدود ۱۵۰ مجسمه و مجسمه خدایان مصر باستان از جمله ایسیس (الهه مادر مصر باستان که از آن تحت عنوان الهه جادویی یاد شده است) و نفتیس (ایزدبانوی مردگان از ایزدان مصر باستان) مربوط به حدود ۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بودند. درست دو ماه پیش از آن، در ماه مارس پژوهشگران مقبرههایی را در همان مکان کشف کردند که قدمت آنها به ۲۷۰۰ سال پیش از میلاد در دوره پادشاهی قدیم باز میگردد.
سقاره به عنوان محل دفن سلسلههای مصری متوالی مستقر در پایتخت آن ممفیس که هم چنین در منطقه کنونی قاهره بزرگ واقع شده در نظر گرفته شده بود. این مکان خانه برخی از قدیمیترین اهرام مصر باستان از جمله هرم ۴۷۰۰ ساله زوسر است. در طول هزاره ها، مصر میزبان تمدنهای بسیاری از جمله یونانی، رومی، عرب و عثمانی بوده است که همگی آثاری در فرهنگ و تاریخ آن کشور بر جای گذاشته اند.
در ماه آوریل، پژوهشگران در شمال غربی سینا معبدی را کشف کردند که برای احترام به "زئوس" خدای یونانی و "کاسیوس" خدای آب و هوا در سایت باستانی تل الفاراما ساخته شده بود. گمانه زنیهایی مبنی بر اینکه معبدی وقف شده به زئوس در آن منطقه قرار دارد در طول قرن بیستم مطرح شده بود اگرچه تا همین اواخر هیچ حفاریای صورت نگرفته بود. در زمان یونان و روم منطقه شمال غربی سینا به عنوان پلوسیوم شناخته میشد که از نظر استراتژیک نزدیک به دهانه رود نیل قرار داشت.
پس از گذراندن بیش از دو دهه در بستر مخزن موصل در امتداد رودخانه دجله در شمال عراق تیمی از باستان شناسان کرد و آلمانی یک شهر ۳۴۰۰ ساله عصر برنز را کشف کردند که مربوط به دوره امپراتوری میتانی است. میتانیها در فاصله سالهای ۱۵۵۰ تا ۱۳۵۰ پیش از میلاد مسیح بخشهای وسیعی از شمال بین النهرین و سوریه را تحت کنترل داشتند و پس از آن امپراتوری آشور میانه تسلط خود را بر این منطقه آغاز کرد. عراق یکی از کشورهایی است که بیشترین آسیب را از تاثیرات تغییرات آب و هوایی دیده است و خشک شدن دجله به دلیل افزایش دما به افشای بقایای این شهر کمک کرد. پژوهشگران میگویند که این مکان پیدا شده که در ماه مه ۲۰۲۲ کشف آن اعلام شد شامل یک شهر وسیع با یک قصر و بسیاری از ساختمانهای بزرگ است و احتمال داده اند که این مکان شهر باستانی گم شده "زاخیکو" باشد. دیوارهای مجموعه علیرغم آن که از آجرهای گلی خشک شده ساخته شده و بیش از ۴۰ سال زیر آب قرار داشتند در وضعیت خوبی باقی مانده بودند.
کشف صورت گرفته توسط پژوهشگران فرانسوی و اردنی در جنوب شرقی صحرای اردن به دوره پیش از آغاز تمدن باز میگردد.
این سایت دارای حکاکیهای ابتدایی ستونهای سنگی است که گمان میرود معنای معنوی داشته باشد و هم چنین دارای تلههای سنگی بوده که برای گرفتن حیوانات استفاده شده بودند. باستان شناسانی که در عملیات کشف آن شهر باستانی نقش داشته اند میگویند که این مکان میتواند یکی از اولین ساختههای بشری باشد. استخوانهای حیوانات و سفالهایی نیز در نزدیکی آن منطقه کشف شده اند. گمان میرود که ستونها و کنده کاریها نشان دهنده استفاده از آن برای مراسم قربانی باشند.
در ژانویه ۲۰۲۲ میلادی، تیمی از پژوهشگران عمانی و لهستانی آثاری باستانی را در نزدیکی روستای "عین بنی سعیده" در منطقهای که پیشتر اثبات شده بود محل سکونتگاههای انسانهای عصر برنز و آهن بوده کشف کردند. قابل توجهترین شیء در میان یافتهها تختهای بود که احتمالا برای انجام بازی مورد استفاده قرار میگرفت.
پروفسور "پیوتر بیلینسکی" از دانشگاه ورشو میگوید که همراه با یافتههای دیگر در آن منطقه این اثر باستانی ثابت کرد که آن مکان "محل مهمی در ما قبل تاریخ و شاید در کل تاریخ عمان" بوده است. شباهتهای این کشف به یافتههای صورت گرفته در بین النهرین نشان میدهد که بین ساکنان عمان عصر برنز و مردم ساکن در عراق کنونی تعامل وجود داشته است.
کارگران ساختمانی در شمال نوار غزه در حال حفاری پایههای یک پروژه مسکن بودند که چیزی را کشف کردند که بسیار قدیمی و مهمتر به نظر میرسید. آنان بلافاصله با باستان شناسان تماس گرفتند. در نهایت، تایید شد که یک گورستان رومی ۲۰۰۰ ساله به مساحت ۵۰ متر مربع را پیدا کرده اند که حاوی حداقل ۲۰ قبر تزئین شده بود.
قدمت ویرانهها و آثار باستانی به قرن اول میلادی باز میگردد زمانی که آن منطقه بخشی از یهودیه منطقهای در دوران روم بود. مقامهای فلسطینی در غزه آن را مهمترین اکتشاف محلی دهه اخیر و مدرکی از تاریخ غنی آن منطقه نامیدند.
غزه که در امتداد سواحل مدیترانه، شمال سینا و شام قرار دارد از دیرباز به دلیل موقعیت استراتژیک خود مورد توجه بوده است. غزه برای هزاران سال توسط مصری ها، اسرائیلیها، رومیان، یونانی ها، اعراب، ترکها و اروپاییها اداره شده است.