به گزارش تابناک، رهبر انقلاب فرمایشات بسیاری درباره حضرت زهرا(س)داشته‌اند، ایشان حضرت فاطمه زهرا(س) را معمای ناگشوده ذهن بشر و معارف بشری معرفی می‌کنند. از منظر ایشان هرچه درباره فاطمه زهرا بگوییم کم گفته‌ایم و حقیقتاً هم نمی‌دانیم که ما چه باید بگوییم و چه باید بیاندیشیم.
فرمایشات رهبری در کتاب «حقیقت عظیم» مجموعه بیانات حضرت آیت‌الله‌خامنه‌ای(مد‌ظله‌العالی) درباره زندگی و شخصیت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) است که اردیبهشت ماه سال جاری در نماشگاه کتاب تهران برای نخستین‌بار عرضه شد، کتاب در مدت کوتاهی پس از انتشار با استقبال مواجه وب ه چاپ سوم رسید. این کتاب که به کوشش موسسه حدیث لوح و قلم گردآوری شده، توسط انتشارات انقلاب اسلامی وابسته به دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی) به چاپ رسیده است.
رهبری درباره خضرت زهرا(س) می‌فرمایند، ابعاد وجود این انسیه حوری این روح مجرد این خلاصه نبوت و ولایت به قدری برای ما پهناور و بی‌پایان و درک ناشدنی است که حقیقتاً متحیر می‌مانیم. اگر شخصیت فاطمه زهرا(س) برای ذهن‌های ساده ما و چشم‌های نزدیک‌بین ما آشکار می‌شد، ما هم تصدیق می‌کردیم فاطمه زهرا(س) سرور همه زنان عالم است.
فاطمه زهرا(س) به صورت یک بشر و یک زن آن هم زنی جوان است اما در معنا، یک حقیقت عظیم، یک نور درخشان الهی، یک بنده صالح و یک انسان ممتاز و برگزیده است. اسلام با چه قدرت عجیبی توانسته است تربیت والای خود را به حدی برساند که یک زن جوان در آن شرایط دشوار بتواند این منزلت عالی را کسب کند.
هم عظمت این موجود و این انسان والا شگفت‌انگیز است، هم عظمت مکتبی که این موجود عظیم‌القدر و جلیل‌المنزله را پدید آورده است. تعجب‌آور و شگفت انگیز است این خود یک معجزه انسان است، یعنی فاطمه زهرا(س) در عمر کوتاه خود به مقامی می‌رسد که سید نساءالعالمین است. من نمی‌گویم حالا شما مثل آن بزرگوار عمل کنید. دهان امثال ما می‌چاید(لهجه مشهدی) که بخواهیم تشبیه کنیم، زندگی خودمان را به نزدیک آنها، این را نمی‌گوییم، نه از شما توقع داریم، نه از خودمان توقع داریم؛ اما او قله است، باید هرچه ممکن است به او نزدیک شد، در آن جهت باید حرکت کرد. «آن زن نمونه‌ای که حیاتش با همه کوتاهی و عمر او در عین جوانی، الگویی برای همه مردان و زنان غیور و مومن و مسلمان و حتی مردم غیرمسلمانی که با مقام آن بزرگوار آشنا باشند است و ما باید از زندگی آن بزرگوار درس بگیریم.
رهبر انقلاب در بخشی از بیانات خود در دهه 50 می‌فرمایند: یک بعد دیگر در زندگی فاطمه زهرا(س) است که اگر ما همه آن ابعاد دیگر را فراموش کنیم، این بعد خود نمایشگر شخصیتی بس عظیم و بسیار باشکوه و فوق العاده باعظمت است و آن جهاد فاطمه زهرا(ع) است؛ جهاد. از جهاد حضرت زهرا(ع) چه می دانید؟ بنده بگویم خیلی چیزها شنیدید از جهاد فاطمه‌ی زهرا(ع)با نام اشتباهی.
کمتر کسی است که در عالم تشیع مبارزات فاطمه‌ی زهرا(ع) را نداند. با نام دیگری می‌شناسد و همان نام دیگر است که اثر سازنده و آگاه‌گر این مبارزات را خنثی کرده است. آنچه شنیدید مبارزه است. از مبارزات (ایشان در) دوران زندگی پدرش چیز فراوانی نمی‌دانیم؛ خیلی اطلاع نداریم. فقط همین اطلاع داریم که دوران ازدواج این زن جوان 9 سال طول کشیده و تمام این 9 سال شوهر جوان و محبوبش در میدان‌‌های جنگ بوده و این دختر جوان یک بار به شوهرش نگفته آخر تا کی؟ و این جهاد بسیار بزرگی است؛ بسیار جهاد عظیمی است. نه فقط به شوهرش نگفته تا کی؟ (حتی به او نگفته) پس کی به خودمان؟ به فرزندمان؟ به خانمان؟ و به محبتمان (می‌رسیم؟) و آن محبت بی‌‌آلایش (را نشان داده). آن محبتی که بعد از رحلت حضرت زهرا(ع)، امیرالمومنین(ع) را به اشک و زاری وادار کرد شوخی نبود. آن محبتی که جلوه‌های سوزنده آن در لابه‌لای مبارزات فاطمه زهرا(ع) میان این زن و شوهر به چشم می‌خورد.
رهبری در بخش دیگری از سخنان خود فرموده‌اند: «آن پشت در آمدن، آن سقط شدن محسن شش ماهه آن بازوبندی از ورم بر بازو، آن مقاومت عظیم که منجر می‌شود به اینکه دختر پیغمبر(ص) را بزنند؛ یک زن را چه کسی می‌زند؟ چرا می‌زنند؟ مگر اینکه ایستاده و مقاومت می‌کند. نمی‌توانند در این موقعیت حساس این عیاری را انجام بدهند مگر اینکه این خارِ راه را از میان بردارند. این خار راهی شده (است)؛همه نقشه‌ها را نقش بر آب می‌کند. مردان و ریش سفیدان و قدرتمندان مهاجر و انصار زیر بار رفتند؛ بعضی فریب خوردند. بعضی کوتاهی کردند. این زن نه فریب می‌خورد نه تنبلی می‌کند، نه حاضر است به هیچ قیمتی رضایت بدهد؛ این است که زدند بعد از آنکه زدند بیهوش شد. وقتی به هوش آمد دید مثل اینکه قضیه در شرف انجام است. نگفت مریضم؛ عصا یا شخصی را عصا کردند و به مسجد رفتند به گریه بسنده نکردند.»
ایشان در ادامه با اشاره اهمیت خطابه حضرت زهرا(س) می‌فرمایند: «بریده باد زبانی که شأن زهرا را از خطبه‌خوانی به نوحه‌سرایی تبدیل می‌کند. اگر خطبه زهرا(ع) را نگفتی گریه زهرا(ع) هم معنی پیدا نمی‌کند. اگر نفهمیدیم زهرا(ع) آنجا چگونه سخن گفته است، نمی‌فهمیم گریه او به چه معناست. می‌رود در مسجد می‌ایستد و در مقابل چشم‌های مبهوت حاضران خطابه‌ای عجیب ایراد کردن. به نظرم اگر یک آدم معمولی بخواهد آن خطابه را بخواند و انشاء کند بیش از نیم ساعت حرف زدن است و پر از مطالب عجیب.»
رهبری در بیانات خود در دهه 90 بار دیگر به خطبه حضرت زهرا(س) اشاره کرده و می‌فرمایند: «شما نگاه کنید فاطمه زهرا(س) دو خطبه طوفانی ایراد کرده؛ دو خطبه به معنای واقعی کلمه طوفانی: یکی در مسجد در میان انبوه متراکم مردان، یکی هم خطاب به زنان مدینه که پر(است) از مطالب بسیار مهم و اعتراضی ـ اعتراض ـ و تنبیه نسبت به مفاهیم برجسته اسلامی که فاطمه زهرا(ع) در مورد آنها خطر را احساس می‌کرد، لکن در این دو خطبه مهم و بزرگ و پرشور، یک کلمه هتک و زشت و توهین آمیز وجود ندارد؛ (و همه کلمات)، کلمات محکم و مستحکم، بیانات متین و متقن. باید این جوری عمل کنید؛ در اظهارات، در صحبتها، قول به غیر علم نباید باشد، غیبت نباید باشد، تهمت نباید باشد و بدگویی و بدزبانی نباید باشد.
محمدحسین رحبی‌دوانی درباره بیانات رهبری درباره حضرت زهرا(س) می‌گوید: به نظر من کامل‌ترین و بهترین نظری که رهبری دادند، همان اولین بحثی است که قبل از انقلاب داشتند، چون بعد از پیروزی انقلاب از همان آغاز معظم له دارای مسئولیت‌های مختلف (مسئولیت در شورای انقلاب، نماینده امام در شورای عالی دفاع، امام جمعه تهران، ریاست جمهوری و بعداً رهبری نظام) بودند، معذوراتی داشتند و این مسئولیت‌ها مانع شد که مانند قبل از انقلاب راحت‌تر بتوانند صحبت‌هایی داشته باشند، به خصوص بحث‌هایی که ممکن است اختلاف بین شیعه و سنی را رقم بزند.بنابراین از نظر من، همان سخنرانی که ایشان در 33 سالگی داشتند، حق مطلبرا کاملا ادا کرد و بحثی که من رویش تاکید دارم نکات برجسته‌ای است که از شخصیت حضرت زهرا(ع) مطرح می‌کنند.نکته اول بحث جهاد است، با توجه به اینکه جهاد فریضه‌ای است که از مردان خواسته شده نه زنان، رهبر انقلاب توضیح می‌دهند که جهاد با قتال فرق می‌کند و جهاد ابتدایی از زن‌ها خواسته نشده است، اما جهادهای دیگر چرا، مضاف بر اینکه هر جهادی هم قتال نیست، جهاد مبارزه است که این مبارزه می‌تواند مبارزه مثبت باشد و می‌تواند مبارزه منفی باشد. مبارزه مثبت یعنی به همه شیوه‌ها و ابزارهایی که لازم است با دشمن مقابله شود، دست می‌زنند و ممکن است مبارزه مسلحانه نیز باشد، اما مبارزه منفی مبارزه بدون خشونت است.»
