به گزارش «تابناک»، عصرایران در یادداشتی نوشت، هشتم تیرماه سال ۱۴۰۳، چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری در یک شرایط ویژه برگزار خواهد شد. هیچکدام از ناظران سیاسی و نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، آماده این کارزار نبودند اما شهادت سید ابراهیم رئیسی در سانحه سقوط بالگرد، باعث شد تا دوباره بعد از دهه ۶۰، شاهد انتخابات زودهنگام باشیم.
ماه‌های خرداد، مرداد، بهمن، مهر، تیر و اردیبهشت، شاهد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری بوده‌اند. دور دوم انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ بین محمود احمدی نژاد و مرحوم هاشمی رفسنجانی در سوم تیر سال ۸۴ برگزار شد که در آن شهردار وقت تهران توانست، رئیس پیشین دو قوای مجریه و مقننه را شکست دهد و راهی پاستور شود.
بازهم چرخ گردون در یک سال فرد، صندوق انتخابات ریاست جمهوری را به تیرماه رسانده است. امیدوارم که نتیجه چهاردهمین دوره انتخابات در تیر ۱۴۰۳، شبیه سال ۸۴ نباشد.
شاید نسل جدید چندان آن روزها را به یاد نیاورند. محمود احمدی نژاد با رسیدن به ریاست جمهوری، زلزله‌ای در سپهر سیاسی ایران به راه انداخت که هنوز مردم در حال پرداخت هزینه‌های تصمیم رئیس جمهور وقت هستند.
یادمان نرفته است که ساکت امروز در مورد اسرائیل، در آن سال‌ها با مواضع خود در مورد اسرائیل و طرح ماجرای هولوکاست، چه مشکلاتی را برای ایران بوجود آورد. به جرات می‌توان گفت، اسرائیل با مواضع احمدی نژاد، جان تازه‌ای گرفت و پروژه مظلوم نمایی خود را آغاز کرد.
یادمان نرفته است که او در دولت نهم، عزیز بود و برخی در نماز جمعه مدعی بودند که باید مواضع او در سازمان ملل و نامه‌هایش به رئیس جمهور آمریکا در کتاب‌های درسی راه پیدا کند. رفته رفته، احمدی نژاد از چشم افتاد و به جریان منتسب به او «انحرافی» گفته شد و بعد از آن هم به متفاوت‌ترین سیاستمداران ایرانی اجازه حضور مجدد در انتخابات ریاست جمهوری داده نشد.
خاطره رأی تیر سال ۸۴ که برای مردم روشن و شیرین نیست. به راستی می‌توان گفت که احمدی‌نژاد ایران را از ریل اخلاق و توسعه خارج کرد. باید امیدوار باشیم که امسال، شاهد نتیجه دیگری باشیم و از صندوق نام رئیسی جمهور بیرون بیاید که با عقلانیت و منطق طی مسیر کند.
ایران در این روزهای سخت به ویژه از نظر اقتصادی، احتیاج به رئیس جمهوری دارد که به بازار و جامعه شوک مثبت دهد. وقتی نام او توسط وزیر کشور به عنوان پیروز قطعی معرفی شد، شاهد استقبال جهان از انتخاب مردم ایران باشیم.
واقعا جامعه دیگر تحمل یک رئیس جمهور احساسی و افراطی را ندارد. ایران بیش از هر زمان دیگری نیاز به یک رئیس دولت منطقی با طعم عقلانیت و آرامش دارد. کسانی که بتواند هم بحران‌های داخلی مثل حجاب را سروسامان دهد و هم بتواند با گفت‌وگو، درهای کشور را به روی جهانیان باز کند.
البته همه اینها آرزوست و باید دید در مدت باقی مانده کدام چهره‌ها ثبت نام می‌کند و شورای نگهبان چه کسانی را تایید می‌کند. اما امیدوارم که تیر سال ۱۴۰۳، خاطره تیر ۸۴ را پاک کند.
