به گزارش تابناک ورزشی، دیوید تیلور و عبدالرشید سعداللهیف، دو ستارهای بودند که هر کدام میتوانستند به دو وزن ۸۶ و ۹۷ کیلوگرم بازیهای المپیک وزن بدهند، اما هرکدام به دلیلی در پاریس غایب بودند.
تیلور که در سال منتهی به المپیک، بیشتر تمرکزش روی پروژه جدید زندگیاش و پرورش حیوانات در مزرعهاش بود، در انتخابی داخلی آمریکاییها کشتی را به بروکس باخت و درحالیکه مدعی اصلی طلای ۸۶ کیلوگرم المپیک محسوب میشد، شرکت در این رقابتها را از دست داد تا حسن یزدانی در غیاب او هم قهرمان نشود و این وزن قهرمان جدید پیدا کند.
ماگومد رمضانوف روسیالاصل قهرمان جدید این وزن شد، در حالیکه دیوید تیلور، قهرمان المپیک قبلی در خانه المپیک را تماشا کرد و جایگزینش هم به مقام سومی رضایت داد.
عبدالرشید سعداللهاف قهرمان ۹۷ کیلوگرم المپیک قبلی هم بعد از پشت سر گذاشتن سالهای پر فراز و نشیبی در ایام محرومیت روسها، با انگیزه انتقام از اخمد تاجالدینوف روسیالاصل میخواست در المپیک پاریس کشتی بگیرد، اما IOC مانع او شد.
انگیزه کشتی گرفتن با نماینده بحرین، که پیشتر شاگرد باشگاه خود او بود، حتی بالاتر از کسب سومین نشان طلای المپیک برای عبدالرشیدی بود که در بلگراد بعد از آنکه به سختی از سد مجتبی گلیج گذشت، مقابل تاجالدینوف تسلیم شد. شکست او در بلگراد در شرایطی اتفاق افتاد که هم روسها دو سال اجازه شرکت در هیچ مسابقهای را نداشتند و هم اینکه او از ناحیه گردن آسیب دیده بود و بعد از کشتی با تاجالدینوف، صحنه مسابقات را بدون حضور در مبارزه ردهبندی ترک کرد و در مسکو گردنش را به تیغ جراحی سپرد.
از این رو میگوییم برگزاری مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی در وزن ۹۲ کیلوگرم با حضور قهرمانان یک وزن پایین و یک وزن بالاتر به شوخیای بود که آرام آرام جدی شد، که قهرمان آمریکایی، بعد از شکست به بروکس از دنیای قهرمانی خداحافظی کرده و با عقد قرارداد مالی سنگین و بسیار وسوسهانگیز مسئولیت باشگاه اوکلاهاما را پذیرفته بود و از آن رو هم شرایط وزنی عبدالرشید به گونهای بود که هرگز احتمال حضورش در وزن پایین مطرح نبود.
او زمانی که مدعی اصلی طلای ۹۷ کیلوگرم المپیک و جهان بود، وزنش بیش از ۱۰۰ کیلوگرم تصور میشد و هرگز کسی بر این باور نبود که زیر وزن بوده است؛ اما زمانی که نامش برای کشتی انتخابی گرفتن در ۹۲ کیلوگرم مطرح شد، روسها گفتند وزن بدن او بعد از تمرین ۹۶ کیلوگرم است! البته شاید دوری از مسابقات و به تبع آن، کم شدن تمرینات سعداللهاف و جراحی گردنش، وزن طبیعی بدنش را کم کرده باشد.
از این روست که حتی میشود این باور را داشت که ابتدا این شایعه زرد از سوی برخی پیجهای اینستاگرامی شکل گرفت تا فکر حضور در آلبانی در سر تیلور و سعداللهاف ایجاد شود؛ چون اساساً قبل از آن، شواهد و قراین، میگفت مدعی اصلی این وزن همچنان کامران قاسمپور است که سالهای ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ قهرمان ۹۲ کیلوگرم جهان شده است.
هر سه کشتیگیر هم مسابقه انتخابی با حریفان رودررویشان را پشت سر گذاشتند تا حضورشان در آلبانی را قطعی کنند. کامران قاسمپور از سد امیرحسین فیروزپور گذشت، دیوید تیلور که شایعه بازگشتش به تشک را با شرکت در انتخابی آمریکا برای مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی تبدیل به واقعیت کرد، بعد از پیروزی در مرحله مقدماتی، در کشتی دو از سه، زاهید والنسیا را برد و ملیپوش شد و درنهایت هم روز گذشته، عبدالرشید سعداللهاف طی یک تک کشتی ۱۰ بر ۷ از سد آلن باگایف گذشت تا کشتیگیرانی که هر کدام میتوانستند به نوعی نماینده دو وزن المپیکی ۸۶ کیلوگرم کشورشان در المپیک پاریس باشند، حالا در تیرانا برای کسب نشان طلای وزن غیرالمپیکی با هم بجگند و زیباترین کشتیهای مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی را رقم بزنند.
کامران قاسمپور که یک سال پیش از المپیک، با تصمیمی اشتباه استارتش در چرخه انتخابی تیم ملی را در ۹۷ کیلوگرم زد و دوبنده تیم ملی ایران در این وزن را به امیرعلی آذرپیرا واگذار کرد، دیرهنگام برای بازگشت به ۸۶ کیلوگرم و نبرد با حسن یزدانی اعلام آمادگی کرد، در حالیکه همچنان گفته میشود او کاندیدای حضور در تورنمنت رنکدار مجارستان همراه با حسن یزدانی بوده، اما خودش نخواسته به این تورنمنت برود که مسابقات ایتالیا را برای او در نظر گرفتند.
به نظر میرسد اگر پایان کار رقابت مدعیان سرسخت ۹۲ کیلوگرم جهانی تیرانا، با طلای کامران قاسمپور همراه شود، او در این خصوص هم میتواند شفافسازی کند که آیا خودش نخواسته وارد رقابت با حسن یزدانی شود و یا اینکه به او فرصت این کار داده نشد.
باتوجه به چند سال حضور در ۹۲ کیلوگرم، همچنان روی کاغذ شانس کامران قاسمپور را باید بیشتر از دو رقیب سرشناسی دانست که از آمریکا و روسیه و اوزان پایین و بالا، به این وزن آمدهاند؛ اما کامرانی که در اوج آمادگیاش باشد، نه کشتیگیری که در انتخابی درون اردویی و تک کشتی با امیرحسین فیروزپور به زحمت زیادی افتاد و مشخصاً نه از نظر روحی روانی و نه آمادگی بدنی، شرایط خوبی برای مسابقه نداشت.