هریس اگر آرای پنسیلوانیا را از دست بدهد، به خاطر نداشتن صلابت و وضوح لازم برای انتخاب جاش شاپیرو، فرماندار محبوب ایالت کیستون به عنوان معاون خود نیز مورد سرزنش قرار خواهد گرفت.
به گزارش سرویس بین الملل تابناک، «مارک هالپرین» در مقالهای در فاکس نیوز نوشت: اکنون مرحله نهایی انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ در ایالات متحده آمریکاست، آخرین دوی سرعت. رقابت در حال حاضر آنقدر فشرده به نظر میرسد که نمیتوان با اطمینان پیش بینی کرد چه کسی برنده خواهد شد یا در نهایت چه عواملی برای رای دهندگان تعیین کننده خواهد بود. با این حال در چند روز آینده پاسخ را خواهیم فهمید؛ یا «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق امریکا به کاخ سفید بازمی گردد، یا ممکن است ما به «کامالا هریس» به عنوان رئیس جمهور جدید سلام کنیم.
هریس در مسابقه کوتاه خود برای ورود به کاخ سفید، به موفقیتهای چشمگیر بسیاری دست یافته است. وی در یک جشن تابستانی، به حزب دموکرات انرژی بخشید. وی در مناظره علیه ترامپ هم با اعتماد به نفس و هم خوشحال به نظر میرسید. هریس در طی چند روز بیش از یک میلیارد دلار حمایت مالی جمع آوری کرد و به طرز چشمگیری از تلاش تحمیلی ترامپ برای جمع آوری کمک مالی پیشی گرفت؛ بنابراین میلیونها آمریکایی با اشتیاق رای خود را برای انتخاب هریس به صندوق خواهند انداخت.
اگر هریس برنده شود، جشنی هیجان انگیز در خیابانهای آبی به دلیل انتخاب اولین رئیسجمهور زن آمریکایی برگزار میشود و امیدواریم که هریس ترکیبی با طراوت از انرژی، رهبری، اتحاد و ایدههای جدید هوشمندانه را به دفتر بیضی (دفتر ریاست جمهوری) بیاورد.
البته افرادی هستند که نگران عادت هریس به ایجاد مکانهای کاری سمی برای کارکنان بدنام و شکست طولانی مدت وی در جلوگیری از هجوم مهاجران در مرزهای جنوبی هستند. موضع تا حد زیادی نامحبوب وی در مورد مسائل تراجنسیتی و عدم قطعیت پیرامون بسیاری از موقعیتهای کلیدی و موقعیت بین المللی بر انتخاب وی تاثیر گذار هستند. برخی دیگر هموطنان آمریکایی خود را تشویق میکنند به هریس فرصتی بدهند تا به شغل برتر عادت کند و او را به یکی از بزرگان تبدیل کند.
در همین حال احساسات پیچیدهای در طرف مقابل وجود خواهد داشت. رای دهندگان به ترامپ، ناامید، له شده، عصبانی، رواقی، مستعفی، اخلالگر یا شاید متعصب خواهند بود. برخی ممکن است این نامزد انتخاباتی را به دلیل بیش از حد آشفته و بی ثبات بودن و بیش از حد بی انضباط بودن سرزنش کنند.
با این حال اکثر رای دهندگان قرمز (جمهوری خواهان) به کار و زندگی خود ادامه میدهند، در حالی که با افتخار کلاه MAGA خود را بر سر میگذارند و دکمههای ترامپ و سایر کالاهای قدیمی را میخرند تا به نوههای خود منتقل کنند. آنها به رای دادن به جمهوری خواهان ادامه میدهند و اکثریت احتمالی حزب جمهوریخواه در سنا را به همراه «جی دی ونس»، «نیکی هیلی» و هر نامزد MAGA که ترامپ برای حمایت انتخاب میکند، زیر نظر خواهند داشت.
اما برای رأی دهندگان آبی اگر هریس در انتخابات شکست بخورد و ترامپ به کاخ سفید بازگردد، غوغایی لرزهانگیز و تشنجانگیز از عصبانیت و سرزنش در حزب دموکرات به راه میافتد که از ساحلی به ساحل دیگر طنین انداز میشود. اولین کسی که مورد سرزنش قرار میگیرد، نه کامالا هریس بلکه جو بایدن است؛ به دلیل ماندن بیش از حد در مسابقه انتخابات، زیرا برای برخی افراد از حزب دموکرات مشخص بود که قدرت ذهنی بایدن در حال کاهش است و چشم انداز شغل ریاست جمهوری طولانی مدت برای وی غیرقابل دفاع است. به عبارت دیگر به دلیل ترجیح میل خودخواهانه به قدرت بر نیازهای حزب و ملت و جلوگیری از نامزدی سایر دموکراتهای بادوام و دارای پتانسیل رهبری آینده حزبش.
در ردیف دوم سرزنش، هریس قرار خواهد گرفت؛ به علت ایجاد طوفان تابستانی مملو از شادی و امید و درهم آمیختن آن با ملغمهای از کلمات و امتناع از پاسخ دادن به سؤالات اساسی یا آمادگی مناسب جهت انجام مصاحبههای مهم؛ به دلیل امتناع از شفاف سازی اساسیترین مواضع سیاست خود؛ به دلیل ارسال نکردن سیگنالهای کافی به مرکز رای دهندگان مبنی بر اینکه او میفهمد حزبش در کجا بیش از حد پیش رفته است؛ به دلیل عدم تسلط بر سیاستهای جذاب برای اسپانیایی تبارها، مردان جوان سیاه پوست یا عرب، مسلمان و یهودی-آمریکایی. وی اگر آرای پنسیلوانیا را از دست بدهد، به خاطر نداشتن صلابت و وضوح لازم برای انتخاب جاش شاپیرو، فرماندار محبوب ایالت کیستون به عنوان معاون خود نیز مور سرزنش قرار خواهد گرفت.
در مرحله بعد دستور کار لیبرال مورد سرزنش قرار میگیرد - برنامهای که از جاده صاف و هموار روشنگری منحرف شد، از میان علفهای هرز گذر کرد و سپس خود را در میان افکار افراطی و تقریباً غیرمنطقی گرفتار کرد. برخی از رای دهندگان دموکرات، شگفت زده و گیج میگویند که دیگر حزبی را که با آن بزرگ شده اند نمیشناسند.
علاوه بر سرزنش، بحث عمیقی در مورد اینکه چگونه حزب دموکرات جذابیت جریان اصلی خود را از دست داد، وجود خواهد داشت. حزب دموکرات زمانی به طیف وسیعی از رایدهندگان (محافظهکاران مالی، مترقیها، میانهروهای دو حزبی، چپها) اصول کلاسیک آمریکایی مانند مدارا، آزادی بیان، میهنپرستی و کمکرسانی جهانی را ارائه داد. اما این حزب اکنون تکه تکه و بینظم بوده و گرفتار درگیریهای درونی و آسیب است، شبیه سگی که در دمش کک دارد خودش را تعقیب میکند، میچرخد، گاز میگیرد - بدون آرامش یا انسجام. همانقدر که دموکراتها از اعتراف به این واقعیت یا حتی فکر کردن به آن بیزارند، ترامپ از حرکت آنها به سمت چپ افراطی برای تصاحب مرکز سیاسی استفاده کرده است.
در گذشته زمانی که حزب دموکرات با شکست مواجه میشد، راههایی برای اصلاح خود، اصلاح مسیر و درس گرفتن از اشتباهات خود با کمک استعدادهای سیاسی مانند «بیل کلینتون» و «باراک اوباما» که توانستند نقدها را ترکیب کنند، یافته است. کلینتون در مورد سیاستهایی مانند حق کار، اصلاحات رفاهی، مجازات اعدام و تجارت آزاد مواضع ظریفی اتخاذ کرد، مواضعی که برای بسیاری از چپهای افراطی شوکه کننده بود، اما نشان دهنده تلاش برای درک طرف مقابل و صحبت با آنها بود. وی به حزب خود مسیری جدید و پیروز بخش داد؛ راهی که تا ظهور بایدن و هریس به قوت خود باقی بود.
اما در سال ۲۰۲۴ دموکراتها نسبت به دوران مدرن در انکار هویت حزب خود بسیار عمیقتر هستند؛ اینکه گرایش چپ تا چه حد در این حزب نفوذ کرده است و اینکه چرا بسیاری از افراد این حزب را بیثبات و غیرقابل اعتماد میدانند و چگونه و چرا جمهوری خواهان چندین بار بر سیاست آمریکا تسلط داشته اند.
اگر کامالا هریس پیروز شود، به عنوان رئیس جمهور همه آمریکاییها به کاخ سفید قدم میگذارد - مسئولیتی که وی بدون شک واجد شرایط آن است؛ بنابراین حزب دموکرات باید کمی فضای تنفس داشته باشد تا دریابد چگونه جذابیت جامع خود را ایجاد کند و مسیری مناسب برای آینده حزب تعیین کند.
اما اگر هریس شکست بخورد، دموکراتها در واشنگتن و سراسر کشور وظیفه بزرگی بر عهده خواهند داشت: آنها باید راهی برای نجات حزب بیابند و با هویت شکستهشده و سرخوردگی قابل توجه آن از پایگاهاش کنار بیایند، این در حالی است که با پیامدهای ناشی از آن نیز باید مقابله کنند.