عریب الرنتاوی کارشناس مسائل سیاسی اردنی در مقاله ای با عنوان " دلایل عجله اسرائیل برای دستیابی به راه حل در لبنان و تاخیر آن در غزه" گفت: به نظر می‌رسد که اسرائیل تصمیم گرفته است پرونده‌های جنگ و صلح در لبنان و غزه را میان دو دولت آمریکا (بایدن و ترامپ) تقسیم کند: از آنجایی که جنگ در لبنان در دستور کار و اولویت ها و برنامه‌های واشنگتن، پاریس و پایتخت‌ها، و جامعه جهانی قرار گرفت. کاخ سفید به شدت در پی توافق آتش بس بود تا این پیروزی را در کارنامه خود ثبت کند.
چرا «اول لبنان»؟
به گزارش تابناک به نقل از مشرق؛ اجماع احزاب کابینه ائتلافی نتانیاهو برای آتش بس با حزب الله بوجود آمد، و حتی افراطی ترین آنها، بن گویر، موافق است. اهداف جنگ لبنان با اهداف جنگ غزه متفاوت است. در حالت اول، اسرائیل می تواند با سقف پایین تری برای انتظارات و اهداف خود زندگی کند، اسرائیل می خواهد حزب الله را برای عقب نشینی نیروهایش به شمال رود لیتانی و تشدید کنترل بر این روند و همچنین کنترل منابع تسلیحاتی این حزب تحت فشار بگذارد.
این درست است که اسرائیل به موفقیت‌هایی در آغاز جنگ علیه حزب‌الله دست یافت. اما از اطرفی حزب الله موفق شد به سرعت ساختار رهبری خود را بازسازی کند و موشک هایی با برد و اندازه های مختلف به مناطق مختلف فلسطین اشغالی از جمله تل آویو، حمله کند.
لبنان بر خلاف غزه یک کشور مستقل و دارای شبکه‌ای از روابط با دولت های غربی و عربی است و بقای آن به عنوان یک موجودیت مستقل بالاترین منافع برای بسیاری از این کشورها و پایتخت ها دارد، در حالی که سرنوشت غزه، سرزمین است. نتیجه جنگ علیه غزه تا حد زیادی به حل پرونده ها و مسائل مختلف درگیری فلسطین و اسرائیل مرتبط است.
اسرائیل با توجه به شرایط جنگ در لبنان، آتش بس را برای جلوگیری از هزینه‌های رو به افزایش، قابل قبول بداند و راضی باشد، اما در غزه نگاهی فراتر دارد، که شامل کرانه باختری و قدس اشغالی و آینده، آرمان و حقوق ملت فلسطین است.
تحلیلگر آمریکایی
دانیل بایمن پژوهشگر دانشگاه جورج تاون در مقاله‌ای در مجله فارن پالیسی نوشت، مقامات آمریکایی و اسرائیلی مدعی‌اند که اسرائیل نیمی از زرادخانه موشکی و پهپادی حزب الله را نابود کرده و عملیات زمینی اسرائیل در امتداد مرز فلسطین اشغالی و لبنان، موفق بوده. اما واقعیت این است که حزب الله همانطور که پس از جنگ ۲۰۰۶ تلاش کرد زرادخانه خود را بازسازی کند، این بار هم بدون وقفه کیفیت سامانه‌های خود را افزایش می دهد، این حزب می خواهد قویترین نیروی نظامی در لبنان باشد، و ایران برای آن به عنوان متحدی مهم در خط مقدم جنگ با اسرائیل ارزش قائل است و تلاش خواهد کرد تا سامانه‌های هدایت دقیق‌تر و تسلیحات پیشرفته‌تری را به حزب الله برساند.
تحلیلگران صهیونیست
رسانه‌های صهیونیستی به بیانیه بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این رژیم مبنی بر موافقت کابینه امنیتی اسرائیل با آتش بس با میانجیگری آمریکا با لبنان پرداختند. در حالی که سیاستمداران اسرائیلی مخالف این توافق بودند و آن را تسلیم می‌دانستند، تحلیلگران و روزنامه‌نگاران صهیونیست از آن استقبال کردند و گفتند که شرایط سیاسی و نظامی باعث امضای آن شده است، البته با همه نکات منفی و خلأهایی که توافق آتش بس دارد.
سلیمان مسواد، خبرنگار امور سیاسی شبکه صهیونیستی کان گفت: شرایط سیاسی و نظامی وجود دارد که باعث می شود ما وارد فصل زمستان شویم و ایالات متحده به اسرائیل کمکی نکرده است. مهمات مورد نیاز برای جنگی طولانی به پایان رسیده است.
همچنین، دورون کادوش، خبرنگار امور نظامی رادیو ارتش اسرائیل، این توافق را "بد و دارای اشکالات و خلأهایی" توصیف کرد، اما ارتش در نهایت خواستار توافق بود.
این خبرنگار صهیونیست توضیح داد: "در مورد مهمات و مسئله سربازان ذخیره که تحت فشار جنگ از بین می روند و دیگر قادر به تحمل نیستند، این آتش بس مثبت است. علاوه بر این، نیاز به تمرکز تلاش‌ها بر نوار غزه و بازگرداندن اسیران است.
از سوی دیگر آلون بن دیوید، تحلیلگر امور نظامی کانال ۱۳، توضیح داد که نهادهای امنیتی اذعان می کنند که توافق با لبنان «یک توافق ایده آل نیست، اما ارتش از ابتدا ادعا نکرده بود که قدرت نظامی حزب الله را از بین می برد.
موشه سعده، عضو کنست و حزب لیکود، درباره موضوع توافق با لبنان اظهار داشت: وضعیت بسیار پیچیده است و تهدیدهایی برای ممنوعیت ارسال سلاح به اسرائیل در حال اجراست و همچنین قطعنامه های سازمان ملل علیه اسرائیل، ادامه جنگ با چنین فشارها امکان پذیر نبود.
یائیر گولان، رهبر حزب دموکرات و مخالف نتانیاهو و معاون سابق رئیس ستاد کل نیروهای مسلح اسرائیل، به نوبه خود، این توافق را " یک توافق موقت به علت فرسوده شدن ارتش اسرائیل " توصیف کرد. او گفت: این توافق تحمیل شد چون ارتش ما بسیار خسته است.
آویگدور لیبرمن، رئیس حزب "اسرائیل خانه ما "، در این باره گفت: این یک آتش‌بس کوتاه مدت ۵ یا ۶ سال است، تا جنگ چهارم لبنان آغاز شود تا آن زمان حزب الله ۴۰ هزار پهپاد خواهد داشت، البته فقط در بعلبک.
