سیاست روسیه در مذاکره احتمالی ایران-غرب؛ نه جنگ، نه غرب
خط اصلی سیاست روسیه در مذاکره احتمالی بین ایران-غرب پرهیز از جنگ و همزمان عدم گرایش کامل ایران به غرب است.
روس‌ها از ابزار‌ها و قوانین سازمان ملل و شورای امنیت در حوزه‌هایی همچون احترام به حفظ حاکمیت ملی، حق قانونی کشور‌ها برای فعالیت صلح امیز هسته‌ای و ... استفاده می‌کنند.
آنها در هدایت مذاکرات بین المللی هوشمندانه و روند محور و مرحله‌ای عمل می‌کنند و شدیدا واقع گرا و سخت گیر هستند. خروجی میانجگری آنها معمولا خط وسط برای منافع طرفین است.
در مورد نقش احتمالی روس‌ها در مذاکرات، ایران نباید نگران باشد، چون هر زمانی می‌تواند آن را متوقف کند.
اکنون مسئله اصلی مزیت تاثیرگذاری روس‌ها بر ترامپ به نفع ایران است، نه فروختن ایران به آمریکا یا معامله احتمالی بر سر صلح اوکراین.
برای روس‌ها ایران یک «دولت تمدنی» در نظر گرفته می‌شود که در برابر نظم لیبرال-دمکراسی غرب ایستاده است.
تحریم‌های غرب علیه ایران به ضرر روسیه و تجارت با ایران است و لذا خواهان رفع آن هستند، اما نه به شکلی یا حدی که ایران کاملا به سمت غرب گرایش پیدا کند. همین امر به روسیه انگیزه می‌دهد که نقش ایران را به عنوان یک نیروی کمکی در راستای منافع خود برجسته کند.
به دلیل شرایط جاری و بنا به جبر، روسیه روابط خود با ایران را در چارچوب روابط بزرگتر خاورمیانه‌ای خود و به ویژه با اعراب تنظیم می‌کند. این الزاما به معنای بازی دوگانه روسیه نیست.
سیاست خارجی ایران باید قادر به متعادل کردن مثلث روابط ایران-روسیه-جهان عرب از یک سو و مدیریت این مثلث در روابط با معادله غرب در منطقه از سوی دیگر باشد.
* استاد روابط بین الملل
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.