تضاد با روح فوتبال در DNA مسئولان؛ محرومیت هواداران، تنبیهی شکست خورده!

آرای محرومیت هواداران از حضور در ورزشگاه، موضوعی است که در فوتبال دنیا بسیار کم و به ندرت اتفاق می‌افتد، اما مسئولان فوتبال ایران برای سرپوش گذاشتن روی کاستی‌ها سراغ چنین احکامی می‌روند.

به گزارش سرویس ورزشی تابناک، دیدار برگشت تیم‌های پرسپولیس و تراکتور در فصل جاری، خاستگاه حواشی و جنجال زیادی شد و شرایط به گونه‌ای رقم خورد که پای کمیته انضباطی و در ادامه کمیته استیناف به اتفاقات این دیدار، باز شود. در این شرایط مهم‌ترین و قابل توجه‌ترین بخش رأیی که در خصوص این بازی صادر و حالا با اعلام کمیته استیناف قطعی شده است، به برگزاری دیدارهای دو تیم در دو فصل آینده بدون حضور تماشاگر مربوط می‌شود.

این رأی در شرایطی صادر و شکل قطعی به خود گرفت که همین جمعه گذشته ورزشگاه یادگار امام تبریز یکی از روزهای خاص خود را پشت سر گذاشت و انبوه هواداران تیم تبریزی برای حمایت از تیم‌شان در بازی برابر استقلال، خالق لحظاتی ویژه در فوتبال باشگاهی ایران شدند. موضوعی که مورد توجه نشریه «گاتزا دلا اسپورت» ایتالیا هم قرار گرفت و این رسانه معتبر با انتشار تصویری از ورزشگاه با حضور تماشاگران نوشت: «شگفت‌انگیز در ایران!»

از سویی بر هیچکس پوشیده نیست که در شرایط فعلی و با مجموعه‌ای از ضعف‌ها و کاستی‌های فنی و زیرساختی، هواداران نقطه قوت فوتبال ایران محسوب می‌شوند. همانطور که این مهم در دیدارهای خانگی پرسپولیس و استقلال در لیگ نخبگان آسیا، یکبار دیگر خودنمایی کرد و براساس اعدادی که روی اسکوربورد ورزشگاه آزادی ثبت شد، رکورد حضور هوادار در بازی‌های فصل جاری لیگ نخبگان شکست.

در چنین شرایطی بدیهی است که باید از پتانسیل موجود در فوتبال‌مان بیشترین و بهترین بهره‌برداری لازم صورت گیرد، اما متأسفانه به نظر می‌رسد ضدیت با روح فوتبال در DNA مسئولان فوتبال ایران وجود دارد و آنها تمام سؤمدیریت، مشکلات و کاستی‌هایی که موظف به برطرف کردن آن هستند را با دم دستی‌ترین تصمیم، رفع و رجوع می‌کنند؛ محرومیت هواداران از حضور در ورزشگاه. کافی است وضعیت برگزاری مسابقات فوتبال در سراسر دنیا و البته لیگ خودمان در مدتی که کرونا همه چیز را مختل کرده بود، به یاد بیاوریم. شرایطی کسل کننده و فاقد هیجان لازم حتی در بزرگ‌ترین مصاف‌های فوتبال اروپا با حضور پرتعداد ستاره‌ها.

آنچه حائز اهمیت است اینکه مطمئناً تخلف باید با تنبیه مواجه شود اما تجربه نشان داده که حکم محرومیت هواداران از ورزشگاه و برگزاری بازی در سکوت، نه تنها تاکنون بازدارندگی لازم را نداشته بلکه در مواردی اوضاع بدتر هم شده است که نمونه آن دیدارهای پرسپولیس مقابل سپاهان و تراکتور است.

در بازی مورد اشاره سرخ‌های تهرانی و تبریزی در ورزشگاه آزادی که منجر به رأی برگزاری تقابل‌های دو تیم در دو سال آینده بدون حضور هوادار شده است، تصاویر و ویدیوهایی در رسانه‌های و فضای مجازی منتشر شده که بهت‌آور بود و ناراحت کنند. از شعارهای قومیتی که توسط بخشی از هواداران دو تیم علیه یکدیگر سر داده شد تا پرتاب کیسه حاوی ادرار(!) و البته پرتاب سنگ توسط عده‌ای که متأسفانه منجر به از دست رفتن بینایی چشم راست یکی از هواداران شد.

براساس تأکید شاهدان عینی از جمله خبرنگاران حاضر در ورزشگاه و البته تعداد پرشمار فیلم‌هایی که منتشر شد، مشخصاً عده‌ای خاص از هواداران دو تیم مرتکب تخلفاتی شدند و اکثریت تماشاگران حاضر در ورزشگاه، مشارکتی در تخلفات آشکار نداشتند، اما حالا همه باید تاوان بدهند؛ حتی میلیون‌ها هواداری که پای تلویزیون می‌نشینند تا یکی از جذاب‌ترین و حساس‌ترین مسابقه‌های لیگ برتر را تماشا کنند، اما مطمئناً در سکوت ورزشگاه، درصد زیادی از لذت تماشای فوتبال از آنها دریغ خواهد شد.

در چنین وضعیتی سؤالاتی بی پاسخ وجود دارد؛ اینکه وعده دوربین‌های تشخیص چهره که رئیس فدراسیون بارها گفته، چه شد؟ یا اینکه مگر شماره‌گذاری صندلی‌ها برای این نبود که هر تماشاگری روی صندلی مربوط به خود که در بلیت درج شده، بنشیند؟ اگر همین دو مورد به صورت درست و اصولی انجام و رعایت می‌شد، مطمئناً تشخیص هویت هواداری که با سنگ پرانی سبب نابینا شدن هوادار دیگری شد؛ کار پیچیده و سختی نبود. اگر همین مسائل در تمام ورزشگاه‌ها انجام شود، مطمئناً بازدارندگی آن از تخلفات به مراتب بیشتر از آرای کمیته اخلاق و کمیته انضباطی و استیناف خواهد بود.