سرویس فرهنگی ـ معلوم نیست فردی که تا چند سال قبل، در برابر سیاست‌ها و همچنین ابتذال سینمایی کشور داد سخن سر می‌داد، امروز و پس از بازگشت از یک سفر معنوی، چگونه معتقد است اصلا نباید از عبارت سینمای «مبتذل» برای فیلم‌های اکران شده و یا در حال اکران که هیچ نام دیگری جز مبتذل را نمی‌توان بر آنها گذاشت، نام برد و به یک هنرمند(!) در قالب اینگونه الفاظ توهین کرد!
به گزارش «تابناک»، علیرضا سجادپور که سال‌ها قبل مدیر فرهنگسرای هنر و دبیر هیئت اسلامی هنرمندان بود و اکنون سکان‌دار اداره نظارت و ارزشیابی معاونت سینمایی وزارت ارشاد، در اظهاراتی جالب توجه و در تأیید سخنان بی‌مبنا و توهین‌آمیز حسین فرحبخش در خصوص فیلم‌های مبتذل تولید و اکران شده در سینمای ایران در چند سال اخیر، در ارتباطی زنده با برنامه سینمایی «هفت» گفت: نباید واژه «مبتذل» را برای فیلم‌های سینمایی سطحی و یا ضعیف به کار ببریم!
عليرضا سجادپور درباره واژه‌هاي سخيف و مبتذل گفت: توصيه مي‌كنم كه همه دوستان از اين دو واژه پرهيز كنند، البته در فرهنگ‌نامه‌ها آمده است كه مبتذل معناي پيش پا افتاده دارد اما اين واژه در ذهن مخاطب معناي ديگري دارد و به همين دليل من از دوستان مي‌خواهم كه از اين پس از اين واژه استفاده نكنند و به جاي آن از واژه سطحي بهره بگيرند. به هر حال در كار هنر اثر هر فرد به مثابه فرزند آن مي‌ماند و ما نمي‌توانيم به فرزند كسي توهين كنيم.
رييس اداره نظارت و ارزشيابي همچنين اظهار كرد: در سينماي ايران و توليدات آن به نوعي هرم معتقدم، هرمي كه در پايين آن درصدي به پيام هاي ساده و عاميانه اختصاص مي‌يابد. در ميانه توليدات متوسط و تفكربرانگيز قراردارد و در راس آن هم به توليدات ممتاز توجه مي‌شود. اكنون مشكل ما در اين نيست كه چرا فيلم هاي سطحي داريم بلكه مشكل آن است كه چرا در آن دو بخش ديگر فيلم نداريم.
سجادپور در ادامه در پاسخ به اينكه اكنون سينماي عاميانه ما فاقد استاندارد شده اظهار كرد: از ابتداي حضور تيم مديريتي جديد گفتم كه ميز سينماي ايران از آثار روشنفكري خالي است اكنون فيلم هاي ما اكثرا يا سطحي هستند و يا جشنواره‌اي و سياه‌نما. البته طي اين يكسال ما سعي كرده‌ايم كه اين فضا را اصلاح كنيم و تا حدي هم به نتيجه رسيده‌ايم. با اين وجود هنوز به وضعيت مطلوب نرسيده‌ايم و در جهت آن حركت مي‌كنيم شما هم در جشنواره امسال شاهد اثرات اين برنامه‌ريزي خواهيد بود.
وي همچنين گفت: گاه فيلم‌ها در مرحله ساخت به نوعي كمدي تبديل مي‌شوند و بر خلاف آنچه كه در پروانه آنها ثبت شده عمل مي‌كنند. ما اكنون سعي مي‌كنيم كه جلوي اين موضوع را بگيريم و آثاري كه اينگونه شده‌اند را اصلاح كنيم. البته لازم است كه حتما محدوده‌اي قائل شويم كه آثار به قتل نرسند و حذف نشوند. ما بارها به دوستان شوراها گفته‌ايم كه ممنوعيت يك اثر به معناي قتل آن است و لازم است تا جايي كه مي‌شود جلوي آن گرفته شود.
***بنابر این گزارش نگاهی به برخی گفت‌وگوهای سجادپور در سال های قبل، کمی مواضع امروز ایشان را شفاف‌تر می‌کند:
27 اردیبهشت 1384 در گفت وگو با خبرگزاری فارس:
«بازگشت به فيلم هاي سطحي ناشي از مشكلات اقتصادي و مديريتي در سينماست... در طي اين سال ها فيلم هاي بسياري از روي فيلم هاي كم مايه قبل از انقلاب بازسازي شده است كه براي سينماي كشورمان جاي تأسف دارد.
اين فيلمنامه نويس ريشه بروز چنين حركت هايي را مشكلات اقتصادي، مديريت سينما و كم توجهي برخي هنرمندان برشمرد و خاطرنشان كرد: سينماي ما در طي اين سال ها با مشكلات بسياري رو به رو بوده است و در واقع جز قشري خاص، مخاطب عام ديگر براي تماشاي فيلم ها به سينما نمي آيد.
وي خواستار توجه مديران و مسئولان فرهنگي كشور به سينما شد و اظهار داشت: مسئولان بايد با حمايت از فيلم هاي فرهنگي به هدايت سينماي كشورمان كمك كنند.»
این در حالی است که سجادپور، جریان تصمیم‌گیر و یا اعطاکننده مجوز به برخی فیلم‌های کاملا مبتذل را در تولید و جولان این فیلم‌ها در فضای سینمایی مقصر نمی‌داند. 19 تیرماه 1386 در گفت‌وگو با فارس: «اكنون سلاح قدرتمند سينما، كاملا بي‌استفاده، زنگ زده و بدون باروت شده است كه كمكي هم به صاحبش (كه اين مردم فهيم و آگاه هستند) نمي‌كند. اين سينما اتفاقا نياز دارد كه مديران و سياستگذاران دولتي نظم و نظام و ريشه و پايه درستي به آن بدهند. يكي از دلايلي كه اين سينما به وضع موجود رسيده است، رها شدگي‌‌اش بوده است و اگر اين سينما به حال خودش رها شود، وضعيتش از آني كه هست هم بدتر خواهد شد.
اين مدير اسبق سينمايي اظهار داشت: سينما را چهار پايه مي‌سازد كه پايه اول آن مديران و سياستگذاران هستند. در همه جاي دنيا هم اينطور است چون سينما يك هنر ـ صنعت گران و سنگين و حساس است. پايه دوم سينما، هنرمندان هستند. اينها به شرطي كه تحت نظر سياستگذاري و مديريت درست قرار بگيرند، مي‌‌توانند خدمات زيادي به مردم بدهند. من معتقدم هنرمندان ما، علاقمند به مردم و كشورشان هستند اما نمي‌دانند چگونه عمل كنند و به همين دليل، اغلب آثارشان بي‌فايده و در بعضي موارد مضر است چون مي‌خواهند به ملت كمك كنند، اما هيچ سياستگذاري بالاي سرشان نيست...»
حال آنکه سجادپور در حال حاضر معتقد نیست، آثار بی‌فایده و مضر در کشور تولید می‌شود چرا که اگر این نکته را تایید کند باید قبول کند که خود او و سیستم زیر نظر او مجوز این اتفاق را صادر کرده‌اند. 23 مهر 1384 گفت‌وگو با مهر: علیرضا سجادپور، تهیه کننده و کارشناس سینما با بیان اینکه «سینمای ما در تمام مقاطع از تولیدات مبتذل در رنج بوده است» گفت: عمده مشکلات به وجود آمده در سینما به ضعف مدیریتی مرتبط است.
وی گفت: «سینمای ما در تمام مقاطع از تولیدات مبتذل در رنج بوده است و تقریبا دوره ای وجود نداشته است که سینمای ایران آثار مبتذل نداشته است در دورانی این ابتذال شکل گسترده تری به خود می گیرد و البته این ابتذل علاوه بر سینما در تلویزیون نیز وجود دارد و اغلب تولیداتی که در طول هفته از سیما پخش می شود، می شود به راحتی به آن لفظ مبتذل بودن را اطلاق کرد، اگر در سینما دلایلی برای ابتذال وجود دارد در سیما چه دلایلی می تواند وجود داشته باشد؟»
وی تاکید کرد: «عمده مشکلات برمی گردد به ضعف نگرش مدیریت وسیاست گذاری، اگر در هر عرصه ای ما مدیریت وسیاست گذاری و نگاه استراتژیک را رها کنیم، آن عرصه می تواند به اشغال مبتذل سازان درمی آید و علاوه بر این موارد نبود برنامه ریزی های میان مدت و دراز مدت در این روند نیز موثر است، البته دراین بحث من به صورت اجمال به مسایل پرداختم و ترجیح می دهم از ورود به مصادیق پرهیز کنم، چون ممکن است بیش از حد بحث انگیز شود .»
18 اسفند 1386 در گفت‌وگو با فارس: درباره حمايت از سخنان غيورانه سينماگر متعهد مجيد مجيدي گفت: «متاسف هستم كه مي‌شنوم در بعضي از سايت‌ها و مجامع به «مجيد مجيدي» به خاطر اعتراض اخيرش به جريان هاي داخلي و خارجي ضداسلام و پيامبر عظيم الشان ما، حمله شده و البته اين نشانه نوعي بيماري در فرهنگ و هنر ما است كه ما نيز مدت هاست كه داريم هشدار مي دهيم و بايد جلوي اين بيماري يك جا گرفته شود.
وي گفت: عناصري در گوشه‌هايي از گلوگاه‌هاي فرهنگ و هنر رخنه كرده‌اند كه علاقمندند كه فرهنگ و هنر فقط طريق انحراف و ابتذال را بپيمايد و اگر گوشه‌اي از فرهنگ و هنر به سمت حق و عدالت برود با جوسازي، فشارهاي تبليغاتي و عناصري كه در دست دارند، با حق طلبي فرهنگ و هنر برخورد مي‌كنند. يا آن را بايكوت مي‌كنند يا به آن حمله مي‌كنند كه فكر مي‌كنم وظيفه مقابله با اين بيماري جدي در فرهنگ و هنر ما، در درجه اول برعهده مديران و سياستگذاران است، در درجه دوم برعهده هنرمندان و در درجه سوم بر اصحاب رسانه‌ها و مطبوعاتي‌ها است كه به عنوان يك نشانه جدي آن را تلقي كنند و با اين انحراف برخورد نمايند.»
در حالی که وی در حال حاضر به هیچ وجه حاضر نیست «کلمه ابتذال» را برای برخی فیلم‌ها و فیلم‌سازها به کار ببرد! و در خصوص توقیف هم نظر جالبی دارند و با حمایت‌های جالب‌تر فریدون جیرانی هم همراه می‌شود. فریدون جیرانی که همچون نامزدهای انتخاباتی بارها و بارها در برنامه زنده «هفت» اعلام کرده به نظرم هیچ فلیمی نباید توقیف شود!
آیا اگر فیلمی کاملا غیر اخلاقی و یا سراسر توهین به مخاطب و یا کشور و نظام در پروسه اداری به هر طریقی تولید شد، برای پخش عمومی نباید توقیف شود؟ آیا آقای جیرانی می‌تواند از فلان فیلم توقیف شده دفاع کند؟ اگر می‌تواند، می‌تواند این جمله انتخاباتی خود را در هر برنامه و هر 15دقیقه یکبار تکرار کند که «آره...ما هم موافقیم که هیچ فیلمی نباید توقیف شود!» و البته سجادپور باید فکری برای این تاییدها و تشویق‌های تامل انگیز داشته باشد!
آیا سجادپور بر مبنای مراقبت از دلخور نشدن برخی تهیه‌کننده‌های کاملا مبتذل‌ساز اینگونه جملات را بر زبان نمی‌آورد؟ آیا مشی هواداری عوام، این مدیر سینمایی را با خود همراه نکرده است؟ عافیت‌طلبی و روشنفکرزدگی چطور؟ آیا دیگر به تایید سخنان مجید مجیدی در سال 78 و شنیدن «صدای پای ابتذال» ایمان ندارد؟
قضاوت درباره دیروز و امروز برخی مسئولان با شما!
واقعا شما ها دیگه کی هستید نمی دونید فیلم مبتذل به چه فیلمی می گویند 
فیلم مبتذل عبارتست از فیلم هایی که در آن ابتدا به ساکن ....................... و سپس ............................ . در اوسط فیلم ناگهان ........................ و در نهایت ............................. . 
