برخی هنوز در درستی سفر انسان به ماه شک و شبهه آورده و پروژه آپولو ۱۱ را زاییده جادوی هالیوود میدانند و برخی دیگر به شدت از نتایج این سفر دفاع کرده و فریبی را که تا این اندازه گسترده باشد، غیر ممکن دانستهاند؛ اما جالب اینجاست که تا کنون هیچ تشکیکی از سوی مقامات دستاندرکار این عملیات مطرح نشده؛ حتی در حد طرح یک شبهه از سوی یک مقام معزول!
کد خبر: ۲۶۰۲۰۵
تاریخ انتشار: ۰۳ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۳:۳۵ 24 July 2012
کد خبر: ۲۶۰۲۰۵
|
۰۳ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۳:۳۵ 24 July 2012
|
8565 بازدید
8565 بازدید
میخواهیم به بهانه سالروز نخستین فرود انسان بر جایی غیر از زمین، به بررسی اجمالی تاریخچه ماجراجویی انسان در فضا پرداخته و تصاویری ناب از لحظات گذشته را ترسیم کنیم.
به گزارش «تابناک»، اواخر دهه شصت میلادی، جنگ سرد به شرایطی حساس رسیده بود تا جایی که رقابت از مرزهای زمین هم فراتر رفته بود؛ تقابل دو کشور (شاید بهتر باشد که کلیتر سخن گفته و از دو بلوک «شرق» و «غرب» به جای دو کشور استفاده کنیم) در پیشرفت و دستیابی به تکنولوژیهای جدید به فضای لایتناهی کشیده شده بود و در جبهه مقدم جنگ، از یک سو دانشمندان شوروی و فضاپیمای «سایوز» صف آرایی کرده بودند و از سوی دیگر، آمریکاییها که همه اعتبارشان را هزینه فضاپیمای «آپولو» کرده بودند.
بنا بر این گزارش، جنگ فتح فضا را شرقیها بردند؛ اما فرود آمدن بر ماه، حکم فتح الفتوحی را داشت که نصیب غربیها شد و اینجاست که «سایوز» به رغم طراحی فوقالعادهاش که عمری طولانی برای آن به همراه آورده (از سایوز تا سالهای اخیر برای رفت و آمد به ایستگاه فضایی میر بهره گرفته شده و گویا قرار است از این به بعد نیز این کار را برای بخش خصوصی پی بگیرد) به محاق رفته و «آپولو»ی از رده خارج شده تبدیل به قهرمان ماجرا شود.
به این صورت که آپولو ۱ (نخستین مأموریت آپولو) در یک حادثه مرگبار در حین تمرینات روی زمین آتش گرفت و جان سه فضانورد را بلعید تا پروژه به شدت بازنگری شده و آپولوهای ۴، ۵ و ۶ بدون فضانورد از جو زمین گذر کرده و موفقیتهایی به دست آورند تا زمینه برای رفتن تیمهای سه نفره فضانوردان با آپولوهای بعدی فراهم شده و در عملیات ۷ و ۸ عبور انسان از جو زمین تجربه شده و در آپولو ۹ و ۱۰ با چرخیدن گرداگرد ماه، شرایط و نحوه فرود ماه نشین، یعنی آن بخشی که قرار بود، روی سطح ماه فرود آمده و پس از توقفی کوتاه دوباره به فضا پیما برگردد، بررسی و آزمایش شود.
شاید جالب باشد که بدانید؛ در بخش محاسبات مسیریابی برنامه بزرگ سفر به ماه (آپولو) تنها یک غیر آمریکایی فعالیت میکرده که ابوالقاسم غفاری نام داشته است؛ استاد سالهای دور دانشگاه تهران که در فیزیک و ریاضیات سرآمد بوده و سابقه همکاری با آلبرت اینشتین در مرکز مطالعات پیشرفته پرینستون را نیز در کارنامه کاریاش دارد. پروفسور غفاری، به رغم سن و سال زیاد (متولد ۱۲۸۵هجری خورشیدی در تهران) و کهولت، همچنان به انجام تحقیقات علمی مشغول است.
بدین ترتیب، مراحل یکی پس از دیگری انجام شدند تا سرانجام در شانزدهم ژوئیه ۱۹۶۹(۲۵ تیر ۱۳۴۸) مأموریت آپولو 11 برای تسخیر ماه، با سه فضانورد به نامهای نیل آرمسترانگ، باز آلدرین و مایکل کالینز آغاز شده و چهار روز بعد، ماهنشین برای پیاده کردن دو فضانورد بر سطح ماه، از آپولو جدا شود.
ساعت ۲۰:۱۷:۴۰ بیست و نهم تیر ماه بود که سفینه روی ماه نشست، اما ترس از وقوع رویداد دور از انتظار، موجب شد تا فضانوردان به محض فرود، سفینه را آماده ترک ماه کنند و همین مسأله، قدم گذاشتن به ماه را تا بامداد روز بعد به تعویق انداخت تا سرانجام در ساعت ۰۲:۵۶:۱۵سیام تیر، آرمسترانگ به عنوان فرمانده تیم، نخستین کسی باشد که گام بر ماه گذاشته و بگوید: «این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است».
کمی پس از او هم، در حالی که کالینز در حال گردش با آپولو به دور ماه بود، آلدرین قدم به ماه گذاشت و عملیات تصویربرداری، آزمایشهای طراحی شده و نمونهبرداری پیگیری شد تا ساعت ۱۷: ۵۴: ۰۱ همان روز که دو فضانورد سطح ماه را ترک کرده و پس از اتصال دوباره «عقاب» (نام ماهنشین آپولو ۱۱) به بخش «کلمبیا» (بخشی فرماندهی)، آپولو به سمت زمین برگردد.
بدین ترتیب، رویای بشر در هشت روز و سه ساعت و هجده دقیقه و ۳۵ ثانیه مأموریت آپولو ۱۱ محقق شده و کپسول حاوی فضانوردان در دوم مرداد سال ۱۳۴۸ فرود آمد.
البته این روند ادامه یافت تا ـ به جز آپولو ۱۳ که شکست خورد ـ آپولوهای ۱۲، ۱۴، ۱۵، ۱۶ و ۱۷ هم تجربه مشابهی را تکرار کرده و تعداد سفرهای انسان به ماه، در چند سال (۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲) به عدد شش رسیده و برنامه بعدی ناسا برای سفر به ماه، به سال ۲۰۲۰ (دقیقا دسامبر ۲۰۱۹) و سفر اوریون ۱۵ موکول شود!
اینجا بود که شائبه جعلی بودن سفر به ماه قوت گرفت و فرضیههایی برای نوع جعل صورت گرفته مطرح شد تا حتی افرادی چون کوبریک، کارگردان مطرح هالیووودی هم در مظان اتهام قرار گرفته و کتاب نوشته شده در این باره هم به جرگه پرفروشها بپیوندد؛ البته نظرسنجیها در سراسر جهان، نشان از باور مردم به واقعی بودن سفر میداد، ولی تکذیب کنندگان مأموریت گاه به مواردی استناد میکردند که پاسخ دادن به آنها بسیار دشوار مینمود؛ مواردی چون رد پای پر رنگ فضانوردان در سطح ماه که با توجه به جاذبه کمتر، عجیب به نظر میرسید!
این در حالی است که تا کنون بهترین پاسخی که به این تشکیکها داده شده، این است که هیچ کدام از دستاندرکاران این عملیاتها، که شمارشان هم کم نیست و بالغ بر چند صد هزار نفر محاسبه شدهاند، به رغم گذشت سالهای طولانی از پایان کار آپولوها، هنوز در درستی عملیات شبههای وارد نکردهاند و از هر دیدی که با ماجرا نگاه کنیم، این موضوع نشانهای برای تأیید ماجرا به شمار خواهد رفت.
اکنون چهل و سه سال از آن روزها میگذرد و سازمان فضایی ناسا، به مناسبت نخستین فرود انسان بر سطح کره ماه، تصاویری از عملیات آپولو ۱۱ را منتشر کرده که به رغم تکراری بودن، هنوز این قدرت را دارند که ذهن را به ماجراجویی و کشف ناشناختهها پرواز دهند؛
همه چیز شبیهسازی شده بود تا عملیات بدون نقص طراحی شود
پرواز آپولو ۱۱ قرار بود تا وعده رئیسجمهور درباره پروژه «ارسال انسان به ماه و بازگرداندن سالم او به زمین تا پایان دهه ۱۹۶۰» را محقق کند؛ پرواز از پایگاه «کندی» در فلوریدا که بیش از هر کسی، جان اف کندی، رئیس جمهور وقت آمریکا را خوشحال میکرد!
موشک ساترن ۵ آماده پرتاب آپولو ۱۱ به سوی ماه بود
از یک سو، تیم فضایی آماده سفر بودند و از سوی دیگر، جمعیت بسیاری برای دیدن این رویداد به نزدیکی پایگاه آمده بودند
کالینز به چه میاندیشید؟ آیا از اینکه قرار است به زودی پا به دنیایی ناشناخته بگذارد، اطمینان داشت یا یادآوری این موضوع برایش اضطرابآور بود؟
بدرود با جو زمین
ورود به جو ماه
نخستین گام بر ماه
پروفسور غفاری از این لحظه به عنوان بهترین لحظه عمرش یاد میکند
قرار بود این رد پاها، دلیلی برای اثبات سفر به ماه و البته یکی از ارزیابیهای اولیه فضانوردان پس از فرود بر ماه باشد، ولی به یکی از شواهدی تبدیل شد که منکران این سفر به عمق فرورفتگی آن اشاره میکنند!
این پرچم کوفته شده هم تبدیل به نمادی شد که از یک سو، نشان از نفوذ آمریکا به فضا داشت و از سوی دیگر، حالتی چون پیچ خوردگی بر اثر باد را نشان میداد و به باور برخی، بارزترین نشانه جعلی بودن سفر به ماه است.
نیل در سفر بازگشت به زمین در پوست خود نمیگنجید؛ حالا سالها از از آن واقعه میگذرد و البته بهترین پاسخ آرمسترانگ به کسانی که وی را دروغگو میدانند، این است: میدانم که روزی دوباره افرادی به ماه خواهند رفت و پرچمی را که من در آنجا گذاشتهام، خواهند دید!
در آخرین مرحله از سفر، کپسول حاوی فضانوردان در اقیانوس فرود آمد و به همان شکل راهی قرنطینه شد!
قرنطینهای برای تطابق شرایط بدن فضانوردان اما سرشار از شادی؛ برای مردانی که در تاریخ جاودانه شدند