مدارا کردن با مردم از خصلت‌های پسندیده‌ای است که اسلام بر آن تاکید زیادی کرده است و توجه به این دستور الهی علاوه بر اینکه باعث می‌شود انسان به قرب الهی برسد در رسیدن به آرامش روح انسان نیز تاثیرگذار است.
به گزارش ایسنا، مدارا در لغت به معنای ملاطفت و نرمی و ملایمت و احتیاط کردن آمده است و در پرتو مدارا، نیروی غلبه بر نفس و خویشتن داری تقویت می‌شود.
رسول اکرم (ص) فرمودند: پروردگارم، همان گونه که مرا به انجام واجبات فرمان داده، به مدارا کردن با مردم نیز فرمان داده است.
پیامبر(ص) در حدیث دیگری می‌فرمایند: مدارا با مردم، نیمی از ایمان و نرمش با آن‌ها، نیمی از زندگی است.
امام علی (ع) نیز می‌فرمایند: حکیم نیست آن کس که مدارا نکند با کسی که چاره‌ای جز مدارا کردن با او نیست.
امام حسین (ع) نیز در حدیثی گهربار می‌فرمایند: هر کس فکرش به جایی نرسد و راه تدبیر بر او بسته شود، کلیدش مداراست.
امام صادق (ع) فرمودند: کمال ادب و مروت در هفت چیز است: عقل، بردباری، صبر، ملایمت، سکوت، خوش اخلاقی و مدارا.
امام محمد باقر(ع) نیز می‌فرمایند: هر چیزی قفلی دارد و قفل ایمان مدارا کردن و نرمی است.
امام باقر(ع) در حدیث دیگری می‌فرمایند: هر کس رفق و مدارا داشته باشد، از ایمان برخوردار است. دلیلش آن است که در پرتو مدارا، نیروی غلبه بر نفس و خویشتن داری تقویت می‌شود و از خشونت و تندی و عصبانیت که سرمایه‌های ایمان را بر باد می‌دهد اجتناب می‌گردد.
منابع:
کافی(ط-الاسلامیه) ج2، ص117، ح4
تحف العقول ص218 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج75، ص57، ح121
اعلام الدین فی صفات المومنین ص298 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج75، ص128، ح11
معدن الجواهر و ریاضة الخواطر ص59
کافی (ط-الاسلامیه) ج2 ، ص118 ، ح1
