سعيد سبحاني در یادداشتی در روزنامه رسالت نوشت:
مقامات ناتو به شدت نگران تحولات اخير در اوکراين هستند. در شرايطي که روز به روز شهرهاي بيشتري در اوکراين خواهان استقلال از کشورشان و پيوستن به روسيه هستند، ناتو بيش از هر زمان ديگري در حل معماي به وجود آمده سردرگم به نظر مي رسد. اعلام ر سمي دشمني ناتو و روسيه ازسوي آتلانتيکي ها در همين راستا قابل ارزيابي و تحليل است. از اين پس شاهد تقابل مستقيم مسکو و ناتو در قبال مسائل اوکراين و استقرار سامانه موشکي در اروپا خواهيم بود. به عبارت بهتر، بحران اوکراين به نقطه آشکارساز دشمني و خصومت ناتو و روسيه تبديل شده است.
الکساندر ورشبو، نفر دوم سازمان ناتو، اعلام کرده است که الحاق شبه کريمه به روسيه و نيز اقدامات بي ثبات کننده مسکو در شرق اوکراين آمريکا و متحدين آن را بدين نتيجه رسانده که اين کشور را به عنوان يک دشمن بشناسند نه يک شريک.ورشبو در ادامه اظهار داشت که اين ائتلاف در حال بررسي تمهيداتي جديد براي بازداشتن روسيه از هر نوع تهاجم عليه کشوهاي عضو ناتو در مرزهايش به مانند کشورهاي حوزه بالتيک که زماني جزء اتحاد جماهير شوروي بودند است.اين مقام ارشد ناتو افزود يکي از اقدامات احتمالي سازمان پيمان آتلانتيک شمالي اعزام تعداد زيادي از نيروهاي رزمي کشورهاي عضو به صورت دائمي يا دوره اي به اروپاي شرقي است.
تقابل ميان روسيه و ناتو برسر اوکراين روز به روز شديدتر مي شود. در اين ميان کاخ کرملين نتوانسته است نسبت به تهديدات اخير ايالات متحده آمريکا و برخي کشورهاي اروپايي در خصوص تحريم بيشتر روسيه و گسترش ناتو به شرق بي تفاوت باقي بماند. با اين حال مقامات ناتو همچنان بر روي استراتژي «گسترش به سوي شرق» اصرار ويژه اي مي ورزند. ناتو اعلام کرده است که اين سازمان درحال تقويت حضور نظامي خود در مرزهاي شرقي اوکراين است .
امريکا و برخي متحدانش در ناتو مداخله روسيه در اوکراين را نقطه عطفي پس از پايان جنگ سرد مي‌دانند که احتمالا به دو دهه اميدواري آنها براي تبديل شدن مسکو به يک شريک امنيتي درازمدت پايان داد.در اين ميان مقامات ناتو اعلام کرده اند که نگران تجاوز روسيه به خاک کشورهاي مختلف اروپايي هستيم. نگراني نسبت به تجاوزهاي بيشتر روسيه در بين اعضاي ناتو بيشتر در لهستان و ديگر کشورهاي شرق اروپايي ديده مي‌شود که روزگاري عضوي از شوروي سابق بوده و سپس خود پيوستن به اين اتحاد غربي را انتخاب کردند.ناتو در ماه آوريل همه همکاري‌هاي نظامي و غيرنظامي خود را با روسيه متوقف کرد.ناتو که 65 سال پيش با هدف مقابله با شوروي سابق تشکيل شد، در حال بررسي اقدامات دفاعي جديدي براي مقابله با روسيه است. استقرار تعداد بيشتري از نيروهاي نظامي اين اتحاد در اروپاي شرقي به طور دائم يا چرخشي يکي از اقداماتي است که ناتو ممکن است اتخاذ کند.
اوكراين يك عضو رسمي ناتو نيست و اين بدان معناست كه آمريكا و اروپا ملزم به دفاع از اين كشور در برابر تهاجمات خارجي نيستند،اما اوكراين در يك سري از فعاليت هاي نظامي تحت امر ناتو مشاركت داشته است.در هر صورت مقامات ناتو به خوبي مي دانند كه عملاقدرت ورود به كشمكش نظامي با مسكو را ندارند. از وقوع جنگ در اوستياي جنوبي نگاه تهديد محور ناتو و مسكو نسبت به يكديگر قطع نگرديده و حتي با وجود حضور دموكراتها در كاخ سفيد اين روند ادامه دارد.در اين ميان ولاديمير پوتين و ديميتري مدودف سعي دارند با استناد به ابزارهاي موجود مانع از تداوم دخالت ناتو و ايالات متحده در حياط خلوت روسها شوند.واقعيت امر اين است كه ايالات متحده آمريكا و ناتو در صدد هستند تا اعمال فشار خود بر مسكو را همچنان ادامه دهند. نگاه تهديد محور ناتو نسبت به مسكو،حتي پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروري از بين نرفته و پس از ظهور دولت جمهوريخواه بوش درابتداي هزاره سوم شدت گرفته است. از سوي ديگر، مقامات ناتو به خوبي مي دانند که روسيه در سياست خارجي جديد خود در ابتداي هزاره سوم به شدت ريسک پذير است. اين مسئله خود را در جريان همه پرسي اخير در کريمه نشان داد.
همچنين موضوع حمله روسيه به خاک گرجستان در جريان جنگ اوستيا مسئله اي نيست که بتوان به سادگي از کنار آن گذشت. نظاميان گرجستان در تاريخ 8 آگوست سال 2008 به اوستياي جنوبي حمله كرده و تسخينوالي پايتخت اين منطقه را گلوله باران كردند. روسيه براي دفاع از مردم اوستياي جنوبي كه بسياري از آنها تبعيت فدراسيون روسيه را نيز دارند، در كمك به پاسداران صلح كه در آن منطقه مستقر بودند، حدود 10 هزار نظامي و صدها دستگاه تجهيزات نظامي وارد منطقه كرد. روز 12آگوست عقب نشيني گرجستان از اوستيا پايان يافت و از 18 آگوست خروج نظاميان به مواضع خود اعلام شد كه مقر آنها بنا به تصميم كميسيون كنترل مختلط حل مناقشه گرجستان-اوستيا مصوبه 1999، تعيين شده است.اما روز 26آگوست رئيس جمهور روسيه حكم به رسميت شناختن استقلال جمهوريهاي آبخازي و اوستياي جنوبي را امضا كرد.
تنش ميان روسيه و کشورهاي عضو ناتو مسئله‌اي تاريخي است. اگرچه روسها ديگر روحيه کمونيستي خود را کنار گذاشته‌اند اما هنوز هم بوي جهان دو قطبي و تعارضات مسکو - واشنگتن قابل استشمام است. هر از گاهي نيز اين تنش‌ها رو به بحران گذاشته و همچن دمل‌هاي چرکين سر باز مي‌کنند.امروز غرب و روسيه در مسائل متعددي داراي اختلاف نظر‌هاي راهبردي هستند. از مسئله اوضاع اوکراين تا قضاياي سوريه و مسائل حقوق بشري همه از جمله مواردي است که مسکو و واشنگتن را در برابر هم قرار مي‌دهد.با اين حال يکي از اصلي‌ترين تنش‌هاي ميان روسيه و ناتو مسئله گرايش به شرق ناتو است. روسها معتقدند که غربي‌ها عملا به حياط خلوت انها تجاوز کرده‌اند و از همين رو بيشترين تدافعات نظامي را در قبال اين نفوذ انديشيده‌اند.
