پس از تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی به جنوب سوریه، برخی منابع مدعی‌اند که ایران و حزب‌الله درپی اجرای استراتژی جدیدی در قنیطره بودند که صهیونیست‌ها را آرام نخواهد گذاشت.
خبرگزاری فارس - «ناجی البستانی» (وبگاه خبری النشره)/ کشور سوریه به 14 استان تقسیم می‌شود. در این بین استان قنیطره با مساحتی بالغ بر 1.861 کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر 100 هزار نفر، یکی از کوچک‌ترین استان‌های سوریه در مقایسه با دیگر استان‌های این کشور به شمار می‌آید، اما از حیث اهمیت، به دلیل ساختار جغرافیایی‌اش که پوشیده از کوه‌ها و تپه‌ها و دشت‌ها و بخشی از بلندی‌های جولان و به تبع آن خط مستقیم تماس با ارتش رژیم صهیونیستی است، یکی از مهمترین استان‌های سوریه تلقی می‌شود.
از اینجا می‌توان به حمایت‌های لجستیکی ارائه شده از سوی رژیم صهیونیستی به گروههای تروریستی تکفیری مانند «جبهه النصره» و «جنبش المثنی» در استان قنیطره پی برد که به موازات حمایت لوجستیکی کشور اردن از این گروه‌ها و از طریق استان مرزی «درعا» در جنوب سوریه انجام می‌شود.
منافع مشترک موجود بین این گروههای تروریستی تکفیری و رژیم صهیونیستی موجب شد تا این رژیم برای ایجاد منطقه‌ای «حائل» در امتداد نوار مرزی بین سوریه و سرزمین‌های اشغالی برنامه ریزی کند، تا به این ترتیب نظامیان خود را از گزند حملات گروههای تروریستی و ارتش سوریه در امان نگه دارد و از سوی دیگر گذرگاهی برای نظامیان خود به سمت جنوب لبنان از طریق منطقه «جبل الشیخ» فراهم کند تا خود را بیش از پیش به حزب الله نزدیک کند.
اما این طرح به دلیل اختلاف دیدگاه برسر تعامل با آن و بیم از تعامل با گروههای تروریستی تکفیری از اینکه مبادا این گروه‌ها تغییر موضع داده و سلاح خود را پس از مدتی به روی خود اسرائیل نشانه بگیرند، این درحالی است که این گروه‌ها قصد تصرف تمام استان قنیطره و نه بخشی از آن را داشتند، تا به این طریق پس از استان رقه، استان قنیطره دومین استان سوریه باشد که بطور کامل بدست گروههای تروریستی تکفیری سقوط می‌کند، علاوه بر اینکه این استان تنها 60 کیلومتر با مرکز سوریه، شهر دمشق فاصله دارد.
صرف نظر از تعلیق یا عدم تعلیق طرح‌های صهیونیستی در استان قنیطره و میزان فعالیت گروههای تروریستی تکفیری و غیر تکفیری در این استان، ارتش سوریه از هفته‌های گذشته عملیات‌های گسترده‌ای را در مناطق مختلف این استان با هدف باز پس گیری مناطق تصرف شده توسط گروههای مسلح انجام می‌دهد و در این راستا نبردهای سنگینی را برای بازپس گیری این مناطق که از جمله آنها می‌توان به «خان أرنبه» و «البعث» اشاره کرد، انجام داد، در حالی‌‌که ایران و حزب الله با هماهنگی با دمشق نیز در این حضور داشته و در صدد اجرای طرح و برنامه استراتژیک بزرگی برای قنیطره بودند که بالطبع بلندی‌های جولان اشغالی را نیز در بر می‌گیرد.
این طرح و برنامه موارد زیر را در برمی‌گرفت:
یک: پس از موفقیت حزب الله در واداشتن دشمن صهیونیستی به استقرار ده‌ها هزار نظامی‌اش در خطوط مقدم و خطوط دفاعی و پشت جبهه که حدود 150 کیلومتر و روستاها و شهرک‌های مقابل جنوب لبنان (بدون در نظر گرفتن منطقه مزارع شبعا) را شامل می‌شد، تصمیم گرفته شد، با ایجاد منطقه تماس امنیتی مستقیم باز هم به طول 150 کیلومتر ارتش رژیم صهیونیستی بیش از پیش مشغول نگه داشته شود که در واقع سراسر مرزهای لبنان با سرزمین‌های اشغالی به طول 79 کیلومتر (از جمله خط تماس مرتبط به مزارع اشغالی شبعا که 25 کیلومتر را در برمی‌گیرد) و طول مرزهای مشترک سوریه با سرزمین‌های اشغالی به طول 76 کیلومتر را در برمی‌گرفت.
دو: پس از موفقیت ایران و حزب الله در بسیج نیروهای مردمی و تشکیل نیروهای دفاع ملی که در کنار ارتش سوریه در مناطق مختلف این کشور در حال مبارزه با گروههای تروریستی هستند، مقرر شد، چنین گروههای مشابهی از جوانان استان قنیطره نیز تشکیل شود که ماموریت آنها تنها مبارزه با گروههای تروریستی نیست، بلکه مقابله و درگیری با نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی است.
سه: هدف مهمتر آن است که پس از دهه‌ها سکوت و آرامش حاکم بر سراسر منطقه جولان سوریه، از طریق انجام عملیات‌های مقاومت مردمی مشابه آنچه در جنوب لبنان شاهد آن بودیم و مورد حمایت حزب الله و ایران است، این منطقه به منطقه‌ای ناامن برای رژیم صهیونیستی تبدیل شود و این رژیم وادار به استقرار نظامیانش در طول مرزهای مشترک با سوریه کند.
نتیجه
بسیاری در انتظار پاسخ حزب الله به تجاوز رژیم صهیونیستی به قنیطره هستند، اما محاسبات ایران و حزب الله در این منطقه فراتر از پاسخ تاکتیکی با نتایج محدود است، آنچه ایران و حزب الله درپی آن هستند، ایجاد جبهه نبردی سراسری در مرزهای لبنان و سوریه و سرزمین‌های اشغالی است تا اصول و قواعد بازی حاکم بر این منطقه را تغییر دهد.
اما باید دید آیا این استراتژی جدید موفق خواهد بود، یا رژیم صهیونیستی از طریق ارتباطش با گروههای مسلح تکفیری این استراتژی را خنثی خواهد کرد؟ و سوالات بی‌شماری که به نظر می‌رسد، آینده به آنها پاسخ خواهد گفت.
