بررسی علت خودکشی دختران سیزده و چهارده ساله در تهران نشان میدهد که آنها قبل از اقدام به خودکشی در کانال تلگرامی خاصی عضو بودند که محتوای عمده این کانال، القای یاس، ناامیدی و حتی ارائه روشهایی برای پایان دادن به زندگی بود.
به گزارش تسنیم عقربههای ساعت 17:20 بیست و سوم مرداد سال جاری را نشان میداد که زنگ تلفن بازپرس کشیک قتل پایتخت به صدا درآمد و مأموران کلانتری 138 جنتآباد خبر خودکشی دو دختر سیزده و چهارده ساله را در خیابان پیامبر غربی خیابان جهاد اکبر به بازپرس مرادی اعلام کردند.
دقایقی بعد بازپرس امور جنایی تهران به همراه اکیپ تشخیص هویت اداره پلیس آگاهی و کارشناسان پزشکی قانونی در محل اعلام این خبر تلخ حاضر شدند و در بررسی اولیه مشخص شد دختران نوجوان خود را از طبقه پنجم ساختمان به پایین پرت کرده و جان خود را از دست دادهاند.
اهالی محل این حادثه تلخ، از خودکشی دختران نوجوان شوکه بودند و حتی خانواده آنها مدام دلیل اقدام به خودکشی دخترانشان را از خود میپرسیدند و میگفتند چرا آنها باید دست به چنین کاری بزنند.
اما به راستی علت این اقدام از سوی دو دختر نوجوان چه بود؟! اقدامی که مشابه آن چند روز قبل در یاسوج اتفاق افتاد و دو جوان بیست و دو و بیست و هفت ساله در اقدامی جنونآمیز خود را از درخت حلقآویز کرده و به زندگیشان پایان دادند البته وصیتنامه دو جوان یاسوجی نشان داد که خستگی از دنیا علت پایان دادن به زندگی آنهاست اما در اقدام به خودکشی دختران نوجوان قضیه متفاوت بود، آنها مشکلات خانوادگی و رفتار نامناسب پدر و مادر خود را علت این کارشان عنوان کرده بودند.
اما این تمام علت ماجرا نبود چرا که این دختران نوجوان در کانال خاصی در تلگرام عضو بودند که محتوای عمده این کانال، القای یاس، ناامیدی و حتی ارائه و آموزش روشهایی برای پایان دادن به زندگی بود؛ بله! این کانال تلگرامی با تعداد زیادی عضو که فقط بهعنوان نمونه به آن اشاره شد، هر روز و بهصورت آزادانه و البته در سایه غفلت مسئولان امر، اقدام به انتشار مطالب و عکسهای مرتبط با خودکشی میکند و در صحنه واقعیت این نوجوانان خام و فریبخورده این شهر هستند که ...
دو دختر سیزده و چهارده ساله که در این کانال تلگرامی عضو بودند، مدتی قبل به یکی از دوستانشان نیز پیشنهاد عضویت در این کانال تلگرامی را داده بودند که وی پیشنهاد دوستانش را پذیرفته و در آن عضو شده بود اما زمانیکه مادر او از عضویت دخترش در این کانال تلگرامی باخبر شده بود، پس از بررسی محتوای این کانال و پی بردن به مخرب بودن و احتمال تأثیرپذیری فرزندش از آن، دخترش را از ادامه عضویت در کانال تلگرامی مذکور منع کرده و خواسته بود که از آن بیرون بیاید اما ظاهراً دو دختر دیگر که مانعی در برابرشان وجود نداشت، همچنان از محتوای این کانال مخرب تأثیرپذیری داشتند که در نهایت در اقدام به خودکشی آنها نیز بیتأثیر نبود.
در ادامه، گوشهها و نمونههایی از فیلمهای این کانال تلگرامی در ترویج و آموزش خودکشی آمده است که هوشیاری و برخورد سریع و قاطعانه مسئولان ذیربط با گردانندگان چنین کانالهایی را میطلبد:
عکسهای زیادی نیز در این کانال تلگرامی وجود دارد که بیانگر نحوه خودکشی و سقوط از ارتفاع است؛ یکی از مطالبی که در این کانال انتشار یافته و دختران نوجوان نیز از در اقدام به خودکشی از آن تبعیت کرده بودند، پریدن از طبقه پنجم ساختمان بود؛ با بررسی دیگر رفتارهای دختران سیزده و چهارده ساله به جرأت میتوان گفت که آنها در اقدام به خودکشی اخیر خود کاملاً از این کانال تلگرامی الگو گرفته بودند حتی قبل از اقدام به خودکشی، آنها به رگزنی اقدام کرده اما در نهایت توانسته بودند با پریدن از طبقه پنجم ساختمان به زندگیشان پایان دهند.
دکتر «مهدی کریمی» روانپزشک و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی پیشتر در گفتوگو با تسنیم نیز گفته بود زمانیکه والدین حضور مؤثری در کنار فرزندان نداشته باشند و تعامل سازندهای بین آنها صورت نگیرد، نیازهای فرزندان در کنار والدین و در بستر خانواده تحقق پیدا نکند؛ ممکن است تحت تأثیر دوستان و فضای مجازی قرار بگیرند، فضای مجازی علاوه بر فواید زیادی که دارد، میتواند اثر تخریبی نیز داشته باشد.
وی میگوید: غفلت والدین از فرزندان میتواند باعث گرایش آنها به فضای مجازی و شبکههای مخرب شود؛ بحث خودزنیها، خودکشیها را آموزش ببینند، پررنگ شدن خودکشی در فضای مجازی میتواند باعث تحریک در اقدام به خودکشی شود.
این متخصص در زمینه دلایل خودکشی با بیان اینکه حضور مؤثر والدین در کنار فرزندان از اهمیت خاصی برخوردار است، میگوید: گاهی اوقات والدین گمان میکنند اگر تمام شبانهروز کنار فرزندان خود باشند، میتوانند حضور مؤثری داشته باشند، در صورتی که اینطور نیست؛ در حقیقت مادری ممکن است شاغل باشد و فقط چهار تا پنج ساعت وقت حضور مؤثر کنار فرزندش را داشته باشد، این تعامل بسیار مهم است، امکان دارد مادری صبح تا شب کنار فرزندش باشد اما مشغول کارهای خود، فرزند مشغول بازی با خود باشد، نگاهی در صورت یکدیگر نداشته باشند و راهنمایی و مهر و محبتی میان والدین و فرزند به وجود نیاید، چه بسا حضور دو تا سه ساعته پدر و مادر با فرزند بیشتر از حضور 24 ساعته آنها تأثیر داشته باشد.