از دوم مهرماه سال 92 که تیم کاتای بانوان ایران پس از راهیابی به دیدار نهایی بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی، به دلیل اعتراض مصری‌ها از دور مسابقات کنار گذاشته شد، سه سال و چند روز می‌گذرد اما هنوز ورزش بانوان ایرانی آنقدر شکننده است که هر آن احتمال دارد به بن بست برسد.
به گزارش «تابناک»، از جمله شعارهای نامزدهای ریاست جمهوری در سال 92، تلاش برای بهبود جایگاه زنان در جامعه و فراهم آوردن فرصت های حضور بیشتر ایران در عرصه های مختلف بود و بر این اساس به نظر می‌رسید که با پیروزی هر یک از کاندیداها، شاهد شکل گیری اتفاقات جدیدی در این راستا باشیم، اما این روزها اخباری در این خصوص منتشر میشود که حکایت از فراموش شدن آن وعده ها دارد.
حتما شنیده اید که در روزهای گذشته، میزبانی کشورمان در مسابقات آتی شطرنج جهانی به حاشیه هایی مبتلا شده و شماری از ورزشکاران خارجی تلاش فراوانی برای زیر سؤال بردن میزبانی کشورمان از خود نشان داده‌اند و خواستار لغو این میزبانی به دلیل اجباری بودن رعایت حجاب در کشورمان را داشته اند.
این در حالی است که شنیده ها حکایت از شکست این تلاش ها و برگزاری مسابقات آتی شطرنج قهرمانی جهان به میزبانی کشورمان دارد و شاهد و گواه آن، برگزاری مسابقات گرند پری شطرنج زنان در کشورمان در گذشته است که هیچ مخالفتی با آن صورت نگرفته و در کمال آرامش به انجام رسیده بود.
البته این نخستین بار نیست که برخی مسائل مرتبط با ورزش زنان در کشورمان به نوعی با حواشی درگیر شده و گاه در قامت یک بحران تمام عیار خودنمایی می‌کنند، بلکه پیشتر نیز شاهد وقوع چنین مسائلی بوده‌ایم. مثل برخی مخالفت ها با نوع پوشش ورزشکار زن ایرانی در برخی رشته های ورزشی که هم نمونه های فرجام یافته و موفق آن را سراغ داریم (مانند والیبال زنان) و هم نمونه های ناموفق و فرجام نیافته آن را (مثل بسکتبال بانوان).
به این فهرست، برخی مشکلات دیگر را هم باید افزود. مثل الزام فدراسیون جهانی والیبال به حضور زنان در ورزشگاه ها که تبدیل به یکی از مهم ترین دغدغه های مسئولان ورزش کشور، فدراسیون والیبال و دوست داران این رشته اوج گرفته در یکی دو سال اخیر شده و هنوز هم نگرانی ها در باره آن پایان نیافته است.
موضوعی که بیم آن می‌رود لاینحل باقی مانده و منجر به گرفتن میزبانی مسابقات والیبال از کشورمان شود؛ چیزی که مطلوب هیچ کداممان نیست، به ویژه آنکه می‌دانیم تشویق های بی امان و ویژه هموطنانمان در سالن برگزاری مسابقات والیبال، یکی از عوامل کسب نتیجه های مثال زدنی والیبالیست های کشورمان مقابل کشورهای صاحب نام در والیبال است.
همه این ها در حالی است که می‌بینیم علاوه بر مشکلات و حاشیه های یاد شده، برخی مسائل حل نشده دیگر نیز درخصوص ورزش زنان مطرح است. مثل اشکالاتی که به دوچرخه سواری بانوان وارد میشود و باید با پیگیری های ویژه در صدد رفعشان برآمد و برای حضور بانوان ورزشکار ایرانی در مجامع جهانی زمینه سازی کرد.
رویکردی که در راستای کاهش آسیب های اجتماعی مورد تأیید برنامه های توسعه نظام نیز قرار گرفته و بر بهبود و توسعه ورزش زنان تأکید دارد، اما هنوز اسیر مشکلاتی است که می‌بینیم مخالفت چند شطرنج باز خارجی هم می‌تواند آن را در وضعیت «کیش» قرار داده و نگرانی از رقم خوردن اتفاقات لطمه زننده به ورزش زنان را تشدید نماید.
اتفاق هایی که پر واضح است برخی از دشمنان کشورمان به شدت خواستار وقوعشان هستند و در این راستا از هیچ تلاشی دریغ ندارند؛ موضوعی که با تکیه بر آنف از مسئولان و تصمیم سازان ورزش کشور انتظار می‌رود به گونه ای رفتار کنند که راه بهانه جویی بر دشمنان بسته شده و مانعی بر سر راه رشد و شکوفایی و تعالی ورزش بانوان کشورمان قرار نگیرد.
رویکردی که ایجاب می‌کند نه تنها برای رفع مشکلات وارده به ورزش بانوان کشورمان با تمام توان تلاش کنیم که بکوشیم بیش از پیش میزبانی مسابقات رشته های مختلف ورزش بانوان را در کشورمان میزبانی کنیم تا هم مانع از بهانه جویی ها شویم و هم ثابت کنیم که بانوان ایرانی با پوشش حجاب نیز می‌توانند در عرصه ورزش افتخارآفرینی کنند؛ اتفاقی که بی شک مورد تأیید مسئولین کشورمان نیز هست و تنها عزم مسئولان اجرایی و دولتمردان را برای اجرایی شدن نیاز دارد؛ عزمی که متأسفانه فعلا در عملکرد ایشان دیده نمی‌شود و معلوم نیست چه زمانی بروز و ظهور خواهد یافت.
همه دنیا نمیفهمن فقط ما میفهمیم! 
مولانا راجع به انرژي هسته اي چيزي نگفته ؟ 