در حالی که برخی می‌کوشند، استعفای برکناری گونه مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشور را با رنگ و لعاب های ویژه پوشش دهند، در شرکت ملی نفتکش، استراتژی انکار در دستور کار مدیران قرار دارد؛ انکار زیان بیش از 110 میلیارد تومانی این شرکت در معامله با یک متهم فراری تبعه یونان و پرونده مفتوح در این خصوص!
به گزارش «تابناک»؛ پس از آنکه وزیر نفت کشورمان از گم شدن یک دکل نفتی خریداری شده در دوران تحریم ها خبر داد ـ که به رغم پرداخت هزینه های خریداری اش، هرگز به کشورمان نرسید ـ اخباری منتشر شد که حکایت از تعدد این دست پرونده ها داشت؛ از جمله خبری که از فروش چندین کشتی نفتکش به کشورمان و عدم تحویل چند فروند از این کشتی‌ها حکایت داشت.
پرونده‌ای عجیب که بر بالای آن دو نام می‌درخشید؛ نخست «دیمیتریس کامبیس»، تاجر یونانی تبار کشتی که فروشنده این کشتی‌ها به کشورمان بود و سپس، «شرکت ملی نفتکش ایران» که بزرگترین شرکت نفتکش جهان به شمار می‌آید و متعلق به صندوق های بازنشستگی کشور و صنعت نفت و شستا (شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی) است و در این معامله، خریدار بوده است.
معامله‌ای به ارزش 260 میلیون دلار که با شروع تحریم‌های شرکت ملی نفتکش کشورمان و با استراتژی عجیب افزودن بر ناوگان بزرگ این شرکت به بهانه دور زدن تحریم ها شکل گرفت و در نهایت زیان بزرگی متوجه این شرکت ایرانی کرد، چون فروشنده یونانی به رغم تمامی تعهدات و فشارهایی که برای عمل به آنها به وی وارد شد، در نهایت چند فروند کشتی نو و دست دوم به کشورمان تحویل داد و از باقی تعهداتش شانه خالی کرد.
به این صورت که سه کشتی فرسوده خریداری کرده و بی آنکه آنها را تحویل کشورمان دهد، آنها را اوراق کرد تا زیان 28 میلیارد دلاری متوجه شرکت ملی نفتکش ایران کند؛ زیانی از جیب بازنشستگان کشورمان که مسئولان را بر آن داشت حکم بازداشت دیمیتریس را صادر کرده و در زمانی که وی به کشورمان آمده بود، وی را بازداشت نمایند. با این امید بازداشت وی به احقاق حقوق از دست رفته جمع بزرگی از بازنشستگان و مستمری بگیران کشورمان منجر شود.
امیدی که با آزادی مشروط این فرد و سپس خروج وی از ایران، تا حدود زیادی رنگ باخت و این پرسش را به وجود آورد که چه کسی خواستار آزادی دیمیتریس شد؟ پرسشی که معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در پاسخ به آن می‌گوید: «شنیده میشود تلاش‌هایی از سوی شرکت ملی نفتکش برای جلوگیری از بازداشت این فرد صورت گرفته است.»
بنابراین، به سراغ یکی از مدیران شرکت ملی نفتکش ایران رفته و از وی در خصوص این پرونده پرسیدیم که با پاسخ های تعجب برانگیزی مواجه شدیم.
گفت‌وگو با سیدمحمدرضا شمس دولت‌آبادی، رئیس روابط عمومی و امور بینالملل شرکت ملی نفتکش ایران که حاوی ابهامات و نکات عجیب فراوانی است و مجابمان می‌کند برای پرهیز از هرگونه سوءبرداشت، آن را خام منتشر نماییم.
ـ می‌خواستم درباره پرونده مفتوح در شرکت ملی نفتکش سؤالاتی را مطرح کنم.
ما پرونده مفتوحی در شرکت نفتکش نداریم.
- اما هم موضوع قرارداد خرید کشتی از فرد یونانی مطرح است و هم تحریم‌هایی که متوجه شرکت نفتکش است.
اینها همه دروغ است؛ بعضی‌ها یکسری چیزهایی سرهم می‌کنند که "بازی سیاسی"ست.
-یعنی تحویل ندادن سه کشتی خریداری شده که فروشنده آنها را اوراق و این موضوع را وزیر نفت کشورمان هم بیان کرده، دروغ است؟
اصلا تحویلی نیست؛ اینها می‌گویند که سه کشتی [در شرکت ملی نفتکش] خریداری کرده‌ایم و ساخته شده که [باید گفت] اصلا کشتی‌ها ساخته نشده است؛ این چیزهایی که روزنامه ها می‌نویسند با چیزهایی که واقعیت دارد، دوتاست. یک چیزهایی را می‌نویسند و مطبوعاتی می‌کنند و یک عده‌ای با قصد و غرض دیگر، یک چیزهای دیگری می‌گویند، اما به هر حال ما پیشتر چندبار در این باره اطلاعیه داده و توضیح داده‌ایم.
-کجا اطلاعیه داده‌اید؟ آیا شرکت ملی نفتکش سایت یا پرتالی دارد که بتوان به آن مراجعه کرد و اطلاعیه را دید؟
سایت رسمی که نداریم.
-یعنی هر چیزی که درباره خرید کشتی های مستعمل و اوراق کردن آنها پیش از تحویلشان به کشورمان گفته میشود، دروغ است؟
اصل داستان با چیزهایی که بعضا افراد از ظن خودشان می‌گویند و گاهی هدفشان چیز دیگری است و چیزهایی را با آن قاطی می‌کنند، خیلی تفاوت دارد.
-در این موضوعِ مشخص، اصل چیست و چه چیزی قاطی آن شده است؟
داستان چیز دیگری است و با مسائل سیاسی قاطی شده است. جوابیه وزارت کار به خبری که در این باره منتشر شده را ببینید.
-ولی پرسش ما درباره طرف یونانی قرارداد و تعهدات انجام نشده وی و چگونگی خروج وی از کشور بی انجام این تعهدات است که در توضیحات وزارت خانه به آنها اشاره‌ای نشده است.
دو سه بار در خصوص این پرونده که مربوط به دولت آقای احمدی نژاد است با رسانه‌ها صحبت کرده‌ایم.
-اما اکنون زمان زیادی از پایان آن دولت گذشته و گردش کار این پرونده در دوران حضور آقای صفایی و آقای کیان ارثی، مدیرعامل‌های قبلی و فعلی شرکت ملی نفتکش مورد سؤال مردم است.
همه این موارد را در اطلاعیه های منتشر شده گفته‌ایم.
-می‌توانم بپرسم دلیل اینکه به عنوان بزرگترین شرکت نفتکش جهان سایت یا پرتال ندارید، چیست؟
به دلیل بحث تحریم ها و مشکلات ناشی از آن.
-چه ارتباطی به تحریم ها دارد؟
به این دلیل که شرکت نفتکش تحریم شد، ناگزیر شد سایتش را تعطیل کند.
- چرا؟
این شرکت «بین المللی» است نه داخلی و اصل فعالیت ما بین المللی است.
- مگر غیر از این است که چون «بین المللی»، داشتن پایگاه اطلاع رسانی برایتان واجب‌تر است؟
این را که خودمان هم می‌فهمیم منتها به دلیل تحریم‌ها سایتمان بسته شده است!
یعنی با تحریم سایت یک شرکت که سرورهاش در داخل است بسته میشود!!! :)
شما فکر کنم از میزان حقوق شرکت نفتی ها خبر نداری که میگی پنج میلیون . حیف که نمیتونم چیزی بگم 