در حالی که تا سه ماه پیش، ایالات متحده و کره شمالی تا آستانه جنگ پیش رفته بودند، اکنون آنها وارد فاز متفاوتی شده و به نظر می رسد، تنش ها کاهش یافته و در همین راستا، رهبر کره شمالی در نامه ای، از ترامپ دعوت به مذاکره کرده است.
به گزارش «تابناک»؛ شامگاه گذشته، رئیس جمهوری آمریکا پس از دیدار با نماینده اعزامی کره جنوبی ـ که به تازگی به کره شمالی سفر کرده ـ گفت، دعوتی را از سوی کیم جونگ-اون برای دیدار و گفت وگو دریافت کرده و آن را پذیرفته است.
به گفته برخی ناظران در آمریکا، با توجه به مواضع سختگیرانه آقای ترامپ نسبت به فعالیتهای هستهای و موشکی کره شمالی، قبول این دعوت حتی مقامات دولت آمریکا را هم غافلگیر کرده است.
دو روز پیش، گزارش شد که چونگ ایویی-یونگ، رئیس دفتر امنیت ملی و مشاور ارشد رئیس جمهوری کره جنوبی ـ که به تازگی در پایتخت کره شمالی با کیم جونگ-اون دیدار کرده بود ـ با پیامی محرمانه از سوی کره شمالی عازم آمریکا خواهد شد. ظاهرا این پیام حاوی دعوت از دونالد ترامپ برای گفت وگو بوده و قرار است این ملاقات ماه می (دو ماه دیگر) انجام گیرد.
رئیس جمهوری کره جنوبی در بیانیه خود به مناسبت قبول دعوت رهبر کره شمالی توسط رئیس جمهوری آمریکا، گفته است: ملاقات ماه می، نقطه عطف تاریخی ثبت میشود که به صلح در شبه جزیره کره تحقق بخشید.
وی افزود: اگر پرزیدنت ترامپ و صدر کیم پس از ملاقات رهبران دو کره با هم دیدار کنند، روند غیراتمی شدن کامل شبه جزیره کره به راستی در مسیری درست قرار خواهد گرفت.
در همین زمینه، ترامپ با نوشتن توییتی در این باره، از لحن مثبت نامه رهبر کره شمالی و قبول تعهد این کشور به خلع سلاح هستهای به جای تعلیق فعالیتهای هستهای خبر داد.
او ساعاتی پیش در توییتی نوشت: کیم جونگ اون در مذاکره با نمایندگان کره جنوبی، از خلع سلاح هستهای سخن گفته، نه فقط از تعلیق. همچنین در این مدت، کره شمالی آزمایش موشکی نخواهد داشت. پیشرفت زیادی صورت گرفته اما تا زمان حصول توافق تحریمها سرجای خود میمانند. در حال برنامهریزی برای دیدار هستیم.
حال پرسشی که ممکن است مورد نظر بسیاری از تحلیلگران و ناظران باشد، این است که چرا کره شمالی و شخص کیم جونگ اون از سیاست هسته ای خود عقب نشینی کرده است؟
این پرسشی است که «استفان والت» اندیشمند برجسته سیاست بین الملل بدان پاسخ داده است. والت در توییتر خود نوشت: دو احتمال هست: 1-کره شمالی منزوی شده و احساس کرده باید امتیازاتی بدهد 2- کره شمالی فهمیده که کار در کاخ سفید دست ناشی هاست و قصد بهره برداری دارد/ اگر با دیدار توافقی حاصل نشود بعد چه؟
والت در توییتی دیگر نوشت: ایران و کره شمالی اکنون نشان داده اند که اگر می خواهید آمریکا شما را جدی بگیرد یا با شما مذاکره کند، سلاح اتمی بسازید یا اینکه حداقل به توانایی ساخت آن دست یابید!
در همین زمینه، وینوگراد مشاور «باراک اوباما» رئیس جمهوری پیشین آمریکا معتقد است که برنامه شتابزده واشنگتن برای توافق با پیونگ یانگ، چندان نتیجه بخش نخواهد بود.
وی روز پنجشنبه در یک برنامه تلویزیونی شبکه سی.ان.ان گفت: اگر اوباما بود، پیش از هر دیداری با یکی از سران کشورهای خارجی، چندین ماه زمان صرف میکرد تا یک تیم مشورتی تدارک ببیند.
وی ادامه داد: پذیرش چنین دیداری از سوی ترامپ که یک تازه وارد به عرصه سیاست است، احتمالا از سر ناچاری است.
وینوگراد ادامه داد: «کیم جونگ اون» اما کاملا آماده حاضر خواهد شد و گمان میکنم که او با تملقگویی و استفاده از ضعف خودپسندی ترامپ، او را به بازی گرفته است.
نکته مهم اینکه، هرچند دولت جديد امريكا در يك سال گذشته با زبان تهديد در خصوص كره شمالي سخن ميگويد، دولت ترامپ در خصوص مذاكره با كره شمالي و ايران دو شيوه متفاوت نسبت به دولت باراك اوبامادر پيش گرفته است. دولت اوباما هيچ گاه علاقهمند نبود تا با كره شمالي مستقيم وارد مذاكره شود و همواره سعي داشت، در چارچوب مذاكرات شش جانبه اين موضوع را حل كند و در خصوص ايران نيز رويكردي متفاوت داشت؛ هرچند مذاكرات هستهاي با ايران را در چارچوب مذاكراتي گروهي پيش ميبرد علاقهمند بود تا دوجانبه مسائل خود با ايران را حل كند.
اما حالا دولت ترامپ يك رويكرد متفاوت را دنبال ميكند. امريكا تمام تلاش و تهديدات خود را به كار بسته تا مذاكراتي دوجانبه با كره شمالي داشته باشد و عملا چارچوب مذاكرات شش جانبه را ناديد گرفته، حال آنكه در خصوص ايران رويكرد سابق تغيير كرده و چندان تمايلي براي حل مستقيم مسائل با ايران ندارد.
در چنين چهارچوبي، كره جنوبي تنها نقش واسطهاي ايفا ميكند تا دو طرف را پاي ميز مذاكره بنشاند و به این وسیله، امنيت خود را از طريق مصالحه ميان پيونگيانگ و واشنگتن تأمين كند؛ اما نبايد اين موضوع را فراموش كرد كه تاكنون در تاريخ سابقه نداشته كشوري كه تسليحات اتمي به دست آورده آن را كنار بگذارد و همين موضوع شرايط را بسيار پيچيده كرده؛ بنابراین، بايد ديد آيا پيونگيانگ و واشنگتن ميتوانند به حدي با يكديگر مصالحه كنند كه ديگر دولت كره شمالي نيازي به موشك و تسليحات اتمي براي تأمين امنيت خود نداشته باشد؟