تیم ملی فوتبال ایران تا ساعاتی دیگر، در حالی دومین بازی اش در بیست و یکمین دوره جام جهانی را در شهر کازان مقابل تیم بزرگ و پرافتخار اسپانیا برگزار می کند که تا امروز هیچ گاه و در هیچ یک از چهار تجربه قبلی، چنین شرایط مساعدی برای صعود تجربه نکرده بود.
به گزارش خبرنگار اعزامی تابناک به روسیه، شاگردان کی روش که در کمال ناباوری، سه قدرت حاضر در گروه B، بالاتر از همه صدرنشین شب اول گروه مرگ لقب گرفتند، امشب می توانند با کسب یک نتیجه تساوی گامی بسیار بلند به سوی شکستن طلسم تاریخی در جام جهانی بردارند و برای همیشه نام خود را در کتاب تاریخ فوتبال ایران جاودانه کنند. حریف اما با انبوهی از ستاره های سرشناس و عناوین باشکوه طی سال های اخیر، مانعی محکم بر سر تحقق این خواسته رویاگونه ملت ایران است.
در فاصله چند ساعت مانده به سوت شروع این مسابقه، از زاویه ای متفاوت به تقابل با اسپانیا می پردازیم.
تیم ملی ایران، تنها یک بار پیش از این شرایطی نظیر وضعیت امروز در جدول رده بندی مرحله گروهی جام جهانی را تجربه کرده است؛ درست بیست سال قبل در فرانسه.
تیم خاطره انگیز جلال طالبی که آمریکا را در دیداری تاریخی ملقب به «بازی قرن» در لیون شکست داده بود و با سه امتیاز به دیدار آلمان پرآوازه می رفت، می توانست سقف آرزوهای خود را تا گرفتن حداقل یک امتیاز از ضعیف ترین تیم ژرمن ها با انبوهی از بازیکنان پا به سن گذاشته بالا ببرد و بزرگترین شگفتی قاره آسیا در جام جهانی را رقم بزند. تیمی که در بازی اول یوگسلاوی را عذاب داده بود و تنها با یک کاشته استادانه از میهایلوویچ تسلیم شد، می توانست با بهترین نسل فوتبال ایران، شامل علی دایی، خداداد عزیزی، کریم باقری، مهدوی کیا، استیلی، خاکپور و عابدزاده حقش را بگیرد و ماجراجویی کند؛ اما گویی کادر فنی ایران برای همان سه بازی و سه امتیاز برنامه ریزی کرده بود.
چندی پیش، یکی از مهره های سرشناس تیم ملی بخاطرماندنی 1998 درباره آن مسابقات، جمله ای تاریخی بر زبان آورد که گویای حق مطلب است و البته پرسشی مهم درباره شرایط امروز تیم ملی ایران مطرح می کند: «مأموریت ما با بردن آمریکا تمام شده بود و همه می خواستیم بعد از آن بازی زودتر به ایران برگردیم!»
اینجاست که آزمون جدی و تفاوت بزرگ تیم فعلی ایران با تیم 1998 به چشم خواهد آمد؛ اینکه آیا مأموریت کی روش برای شاگردانش بعد از سوت پایان بازی با مراکش و آن پیروزی معجزه گونه پایان یافته است یا اینکه کار تازه برای یوزهای ماجراجوی ایران آغاز شده و آنها به گفته چندباره مرد پرتغالی می خواهند این رویا را تا جایی که توان دارند و بختشان اجازه می دهد ادامه دهند؟
ایران در پی اعتباری تازه است؛ سندی که نشان دهد، بدون تدارک و در اوج تحریم ها و آزارهای بین المللی که حتی فوتبال ایران را هم مستثنی نکرده است، می تواند خود را از بند محدودیت ها رها کند و استعداد ناب فرزندانش را از غیرممکن ها ممکن بسازد. امشب یک فرصت است؛ اگر بجنگیم و ببازیم، چیزی را از دست نداده ایم اما اگر در این جدال نفسگیر نابرابر پیروز شویم، به تاریخ پهلو خواهیم زد و سری میان سرها درخواهیم آورد.
حالا امید 80 میلیون ایرانی به انگیزه و هدف گذاری ملی پوشان در روسیه 2018 است؛ تیمی که تمام چهار سال اخیر را با شعار عبور از سد تاریخی مرحله گروهی تمرین و کار کرده است و مربی که با همین هدف در تیم ملی ایران ابقا شده تا ما را به این نقطه و درجه از انگیزه درونی برساند. همه ما بعد از نزدیک به هشت سال زندگی کی روش در ایران، این مربی بزرگ را خوب می شناسیم. ما خوب می دانیم که اگر یک مربی بتواند چنین انگیزه ای را در قبل و روح بازیکنان ما نهادینه کند، او حتما و حکما کارلوس کی روش خواهد بود و اگر این مرد پرتغالی یک کار در فوتبال را خوب بلد باشد، باز هم همین دمیدن روح جنگدگی برای رسیدن به هدف است. امروز می تواند فصل جدیدی از زندگی ورزشی تک تک اعضای تیم ملی فوتبال ایران و حتی بازیکنانی باشد که در لیگ ایران بازی می کنند و دنیا هنوز فرصت نکرده آنها را ببیند.
مجید کوهستانی؛ خبرنگار اعزامی «تابناک» به جام جهانی روسیه