با وجود آنکه زمان برگزاری اغلب رویدادها در تقویم مشخص بوده و قابلیت برنامهریزی برای آنها وجود دارد، رسانه ملی فاقد چنین برنامه بلندمدتی است و همزمان با هر رویداد شاهد اتفاقاتی هستیم که نشان از برنامهریزی دقیقه 90 صداوسیما دارد؛ برنامهریزی که بر کیفیت پوشش رویدادها تأثیر محسوسی میگذارد و آخرین نمونه آن در جریان بازی های آسیایی ثبت شده و در فاصله سه روز تا آغاز این بازی ها، مسئولان صداوسیما به دنبال دریافت کارت برای خبرنگارانشان بودهاند.
به گزارش «تابناک»؛ عید نوروز، ماه رمضان، جام جهانی فوتبال، المپیک و یک لیست بلندبالا از رویدادها را میتوان در نظر داشت که زمان برگزاری قطعی آنها مشخص است و صداوسیما و زیرمجموعههایش لاجرم باید این رویدادها را پوشش دهند. در شرایطی که شبکههای بزرگ تلویزیون حتی برای اتفاقات غیرمترقبه نیز پروتکل و برنامه مشخصی دارند و دستپاچه نمیشوند اما در ایران وضعیت متفاوت است و حتی برنامه ریزی بلندمدتِ و حتی میان مدت تولید محتوا برای این رویدادها وجود ندارد.
در واقع اکنون با وجود آنکه نزدیک به شش ماه تا تحویل سال 1397 باقی مانده، بعید است برنامهای برای نوروز تولید شده باشد یا در دست تولید باشد. همه چیز به ماههای منتهی به یک رویداد تولید میشود و با این اوصاف، اکنون وقت تولید مجموعههایی برای ماه محرم است! اما صداوسیما این روزها یک پوشش ویژه نیز دارد و آن هم بازیهای آسیایی جاکارتا است؛ بازیهایی که هر چهار سال یک بار برگزار میشود و زمان آن از چهار سال قبل مشخص بوده و امکان برنامه ریزی مستمر و تولید محتوا برای پوشش با کیفیت آن وجود داشته است.
انتظار میرفت پیش از رقابت هر ورزشکار در هر رشته، دست کم یک کلیپ چند دقیقهای درباره زندگی و تمرینات او پخش میشد اما تلویزیون در این زمینه به قدر کفایت تدارک ندیده بود و بسیاری از مردم قهرمانان را همزمان با پخش مسابقات میدیدند و با چهرههایشان آشنا میشدند. این در حالی است که تلویزیون میتوانست از یک هفته قبل با پخش کلیپهایی از تک تک ورزشکاران، مردم را با آنها آشنا کنند و فضای جامعه را برای این بازیها گرم نماید و در عین حال از ظرفیتهای تبلیغاتی آن نیز به شکل معمول استفاده کند.
البته اگر پشت پرده حضور تیم رسانه ملی در این بازی ها علنی شود، انتظارهایی نظیر آنچه اشاره شد تخیلی تصور میشود، چون برنامه ریزی تلویزیون دقیقاً در دقیقه 90 انجام میشود. در حالی که امروز نخستین روز بازی های آسیایی اندونزی بود، سه روز قبل، شهریاری معاون اداری و مالی صداوسیما در نامهای به وزیر ورزش خواستار صدور 15 آی دی کارت برای خبرنگاران روزنامه جام جم و 20 آی دی کارت برای خبرنگاران شبکههای مختلف تلویزیون شده بود!
مسعود سلطانیفر وزیر ورزش همان روز 25 مرداد در کنار این نامه خطاب به رضا صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک پاراف کرده است: «پیرو مذاکرات قبلی و توضیحات آقای دکتر سجادی، لطفاً دستور پیگیریهای لازم و عاجل صادر نمایید. اگرچه صداوسیما در این زمینه دیر اقدام نموده است.» و ظاهراً گردش کار لازم صورت پذیرفته تا خبرنگاران صداوسیما در این بازی ها همچون مسابقات جام جهانی روسیه بدون آی دی کارت نمانند و از خارج از ورزشگاه یا سکوی تماشاگران به گزارش بازی ها نپردازند.
سوای اینکه مشخص نیست چرا باید روزنامه جام جم که یک رسانه با مخاطب محدود است، 15 خبرنگار و عکاس در بازی های آسیایی داشته باشد و کل خبرنگاران تلویزیون 20 نفر باشند و فلسفه این توزیع مبهم است، این پرسش وجود دارد که چرا فرآیندها به این شکل در صداوسیما پیش میرود؟ آیا واقعاً میتوان از این وضعیت دفاع کرد و آیا رسانهای با این میزان سابقه، باید همچنان پوشش هر رویداد را در دقیقه 90 پیگیری کند و فاقد برنامه ریزی بلندمدت باشد؟ آیا تلویزیون ایران با این سبک میتواند برنده رویارویی با شبکههای رقیب باشد؟