به گزارش «تابناک»؛ در سالهای اخیر، محیط زیست و حفاظت از آن جایگاه متفاوتی در افکار عمومی یافته و دیدگاههای مسئولان در این خصوص، به یکی از ملاکهای مهم قضاوت درباره عملکرد ایشان تبدیل شده است؛ متر و معیاری که بر اساس آن عملکرد ایشان ستایش یا نکوهش و نقد میشود.
البته استفاده از این سنجه جدید هنوز آنچنان که باید فراگیر نشده است. این را میشود از وضعیت این روزهای خیابانها و معابر شهرها و حتی دقت به در و دیوار روستاها و مسیرهای منتهی به آنها دریافت که ساعت به ساعت بر شمار پوسترهای نامزدهای انتخاباتی بر آنها افزوده میشود.
یا کافی است کمی دقیقتر شویم تا با دیوارنوشتههایی مواجه شویم که هنوز از انتخاباتهای قبلی برجای مانده و تنها راه از بین بردنشان، استفاده از رنگ و قلم موست؛ آثاری که اگر مربوط به گذشتههای دور بودند، قابل تحمل به نظر میرسیدند، اما هر بار که موسم تبلیغات انتخاباتی از راه میرسد، بر شمارشان افزوده میشود.
درست مانند تبلیغات بی حد و حصر برخی کاندیداها که موجب میشود قطار پوسترهای تبلیغاتی شان در و دیوار شهرها را بپوشاند و حتی درختان و نردههای وسط خیابانها را هم بی نصیب نگذارد. تبلیغاتی که اگر تک رنگ و ساده هم باشند، به برکت کمبود شدید کاغذ و افزایش قیمت شدید آن در یک سال اخیر، در زمره تبلیغات گران قیمت قرار میگیرند.
کالاهایی گران قیمت که به مدد نیروی انسانی پرشمار و کوشا طی چند روز در ابعاد وسیع در سطح شهرها پراکنده میشوند و چهرهای کریه و زشت از انتخابات پیش روی همگان قرار میدهند که زدودنش نیز نیازمند صرف هزینههای بسیار و به کارگیری جمع بزرگی از کارگران و پیمانکاران شهرداری است.
همه اینها در حالی است که با گسترش شبکههای اجتماعی و افزون شدن شمار کاربران فضای مجازی در کشورمان و دقت در برنامهها و طرحهایی که کاندیداها ارایه میدهند یا از آن مهم تر، رسیدن به این نقطه که بسیاری ترجیح میدهند، لیستی و بر اساس گرایشهای سیاسی رای دهند، استفاده گسترده از تبلیغات محیطی، آن هم در این شکل زننده جای ابهام دارد.
گویی برخی کاندیداها هنوز بر ین باورند که کیفیت پوسترهایشان یا عکس و شعاری که روی آنها درج میکنند یا حتی کمیت این تبلیغات، فاکتوری مهم و موثر در ترغیب مردم به رای دادن به ایشان است؛ غافل از آنکه ارزشهای زیست محیطی در جامعه پا گرفته و رو به گسترش است و همین امر موجب میشود این نوع تبلیغات به عاملی برای شکست ایشان تبدیل شود.
به تعبیر بهتر، گویی برخی کاندیداها از این مهم غافلند که استفاده وسیع از تبلیغات کاغذی و دیوارنوشته و هر نوع تبلیغ دیگری که منظر شهرها را زشت و موجب اسراف و تولید آلودگی و آسیب به محیط زیست میشود، برایشان حکم اقدامی ضد تبلیغاتی را دارد که برای رقم زدنش هزینه هم کرده اند در حالی که سودش نصیب دیگر کاندیداها میشود!