به گزارش تابناک به نقل از نیوز، پروفسور ایسامو یاماموتو از دانشگاه کیئو ژاپن، اظهار کرد: دورکاری برای بسیاری از افراد مشکلاتی به همراه داشته و گاهی سلامت روان افراد را به خطر انداخته است.
در این بررسی، حدود ۳۵ درصد از شرکتکنندگان احساس کردند که ارتباط از راه دور بر سلامت روان آنان تأثیر داشته و علت آن نیز عدم توجه به مرزهای زندگی و کار، فعالیت بدنی و ارتباطات بیانشده است.
در نظر گرفتن این مرز برای افراد بدون فرزند در خانه و در نظر گرفتن ساعت کاری و استراحت معمولا چالشبرانگیز است.
اضطراب و عدم اطمینان ناشی از بیماری همهگیر، تمرکز بر روی کارهای روزمره را گاهی دشوار کرده است.
در این مطالعه مشخص شد، ۴۱ درصد از افراد مرز بین کار و زندگی را رعایت نمیکنند.
عدم توجه به مرزهای کار و استراحت برآسایش فرد و افرادی که با وی زندگی میکنند، تأثیر منفی دارد.
مشکل دیگری که در این بررسی عنوان شد، عدم در نظر گرفتن زمان کافی برای فعالیت بدنی بود و این مورد تقریبا در ۴۰ درصد از شرکتکنندگان صادق بود.
پیش از این، رفتن به محل کار برای افرادی که مشاغل کمتحرک داشتند، فعالیت روزانه محسوب میشد.
افراد معمولا پیش از ایام قرنطینگی، در سالنهای ورزشی شرکت داشتند، یا بعد از کار، پیادهروی و ورزش میکردند، اما در این روزها اختصاص زمانی برای انجام فعالیتهای ورزشی، اندکی دشوار شده است.
نتایج تحقیقات نشان میدهد که فعالیت بدنی میتواند عامل محافظتی در برابر افسردگی و اضطراب نیز باشد.
سومین عاملی که اغلب بهعنوان خطر برای سلامت روانی افراد در نظر گرفته میشود، مشکل برقراری ارتباط با دیگران است.
درحالیکه هنوز بسیاری از افراد بهتنهایی کار میکنند، برخی از پروژهها و کارها نیاز به کار گروهی دارد و اغلب این موارد از طریق ایمیل و جلسات ویدئویی مجازی انجام میشود و معمولا پیشرفت در این روش آهسته خواهد بود.
چالش دیگر این است که افراد معمولا ساعت کاری منظمی ندارند، زیرا ممکن است که بیمار باشند یا از بیمار مراقبت کنند و نمیتوانند همیشه در دسترس باشند.
پس برای اینکه بتوانیم در انجام دورکاری مشکلی نداشته باشیم باید به نکاتی مانند در نظر گرفتن ساعت مشخص برای کار و استراحت، انجام فعالیت بدنی در روزهای کرونایی و بازی با کودکان و فعالیت بیشتر توجه داشته باشیم.
سبک زندگی بیتحرک، برای سلامتی جسمی و همچنین سلامت روانی خطرناک است.