در مورد حسینیه تابناک در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب تاکید کردند: «شما بدرستی گفتید: «الحسین یجمعنا»، حقیقتاً این‌ جور است؛ حسین اجتماع عظیمی را درست میکند. این دلها با هزاران گام در راه است، همه حرکت میکنند، همه راه می‌افتند به سمت آن معدن و سرچشمه‌ی معنویّت و آزادگی، و این را به رخ دنیای مادّیِ امروز میکشند. و این ان‌شاء‌الله روز‌به‌روز بایستی حرکت بیشتری بکند و گسترش بیشتری پیدا کند، و البتّه عمق بیشتری هم پیدا کند.» این نماهنگ را در همین زمینه می‌بینید.

زیارت اربعین از جمله زیاراتی است که در زیارت حضرت امام حسین (علیه‌السلام) در روز اربعین وارد شده است. این زیارت در چهلمین روز شهادت آن حضرت است. در حدیث معروف امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) «زیارت اربعین»، یکی از پنج علامت مؤمن شمرده شده است؛ چه بر سر تربت و مزار سیدالشهدا (علیه‌السّلام) خوانده شود و چه از راه دور؛ بنابر آنچه به دست ما رسیده است. مهم، توجه به مفاهیم مطرح شده در این زیارت است. پیش از پرداختن به مضامین بلند این زیارت شریف، لازم است اشاره‌ای به سند آن کنیم. متن زیارت اربعین را حضرت صادق (علیه‌السّلام) به صفوان بن مهران (معروف به صفوان جمّال) آموخته است و فرموده که این زیارتنامه را هنگامی که آفتاب روز اربعین برآمد و روز بلند شد، بخواند. این توصیه، اهمیّت این زیارت ماثور را می‌رساند. حدیث را سید بن طاووس با سند خویش از صفوان روایت می‌کند. متن زیارت، در «اقبال الاعمال» سید بن طاووس، «المزار الکبیر» محمد بن جعفر مشهدی، «المصباح» کفعمی و «مصباح المتهجد» شیخ طوسی آمده است. علامه مجلسی هم در بحارالانوار، به نقل از تهذیب شیخ طوسی آن را نقل کرده است. گرچه در بعضی کلمات، تفاوت‌های جزئی میان نقل‌ها دیده می‌شود، ولی کلیت آن ثابت و یکسان و معتبر می‌باشد. این زیارت نامه را در تابناک می‌بینید و می‌شنوید.

گروهی از بانوان همه‌ساله با ساخت عروسکی با نام «وُداد»،‌ در راهپیمایی اربعین آن را به کودکان خادم عراقی هدیه می‌دهند. روایت این عروسک و داستان پشت آن را می‌بینید و می‌شنوید.

طريق العشق قطعه‌ای از نزار قطری درباره راهپیمایی اربعین را در تابناک می‌بینید و می‌شنوید.

شیخ حسین انصاریان روحانی و خطیب صاحب نام، روایتی از مواجهه متفاوت امام حسین (ع) با دشمن زخمی در روز عاشورا را روایت می‌کند؛ صحنه‌ای که حسین بن علی قصد بردن زخمیِ دشمن به خیمه‌ها را داشت. این روایت را در تابناک می‌بینید و می‌شنوید.

شیخ حسین انصاریان روحانی و خطیب صاحب نام، با یادآوری رفتار امام حسین (ع) در برخورد با شخصی که به شدت نسبت به او هتاکی و توهین می‌کرد، این پرسش را پیش کشید که آیا رفتار ما در جامعه شبیه به امام حسین است و اساساً نسبتی به آن رفتار دارد. او تاکید می‌کند اگر رفتارمان شبیه به رفتار سرور و سالار شهیدان نیست، نباید بگوییم شیعه حسین (ع) هستیم. این گفتار کوتاه را در تابناک می‌بینید.

همزمان با ایام عزاداری سرور و سالار شهیدان، «نماهنگ» اگه بره سرم رو نیزه‌ها را با صدای حاج محمود کریمی مداح اهل بیت می‌بینید و می‌شنوید.

به یاد همه رزمندگان دفاع مقدس که چنین شبی را پیش از شهادت و به یاد شهدای کربلا به سحر رساندند و چون آفتاب برآمد، جان خود را در برابر دشمن متجاوز سپر کردند، روضه «مکن ای صبح طلوع» از قطعات بسیار قدیمی را که شب عاشورا را در خیمه‌های کاروان حسین بن علی (ع) روایت می‌کند، بر روی تصاویری از وداع رزمندگان ایران اسلامی می‌بینید و می‌شنوید.

چهارپایه خوانی یکی از سنت‌های قدیمی است که هنوز نیز در ایام عزاداری در بازار تهران برقرار است. در این شیوه هیات‌ها در بخشی از بازار توقف می‌کنند و روضه خوان بالای چهارپایه می‌رود و جمعیت به دو بخش قبل و بعد از چارپایه تقسیم می‌شوند و هر گروه یک بخشی از شعر را می‌خوانند. حاج محمود کریمی این سنت قدیمی را در چیذر اجرا کرد که می‌بینید و می‌شنوید. گر تو روی تنها شوم... تنهای این صحرا شوم

زیارت نامه حضرت عباس علیه السلام معمولاً همراه با آداب آن، در مجاورت حرم مطهر سقای کربلا خوانده می‌شود اما می‌توان این زیارت را به صورت کلی و از دور نیز خواند. این زیارتنامه را با تصاویری از گنبد و بارگاه حضرت ابوالفضل در تابناک می‌خوانیم و می‌شنویم.

زیارت عاشورا، زیارتنامه‌ای که شیعیان برای زیارت امام حسین(ع) و یارانش و یادآوری واقعه عاشورا به ویژه در روز عاشورا می‌خوانند. این زیارت‌نامه از امام محمد باقر(ع) نقل شده و نزد شیعه دارای اهمیت بسیاری است. روایاتی درباره قرائت زیارت عاشورا از معصومان صادر شده است. در روایتی که علقمه بن محمد حضرمی از امام باقر (ع) نقل کرده است، ثواب خواندن زیارت عاشورا پس از سلام بر امام حسین و دو رکعت نماز، این است که هزار هزار سیئه از مومن محو می‌شود و هزار هزار درجه بالا می‌رود. همچنین کسی که این زیارت را بخواند، از کسانی خواهد بود که در رکاب امام حسین به شهادت رسیده‌اند و در درجات آنها هم شریک می‌شود و همچنین در ثواب تمام انبیا، رسولان و هر کس که امام حسین را از روز شهادتش زیارت کرده است. چنان که علقمه از امام باقر (ع) نقل کرده، امام پنجم شیعیان بعد از نقل این زیارت فرمود: «ای علقمه! اگر توانستی هر روز از عمرت حسین (ع) را با این زیارت، زیارت کنی، این کار را انجام بده، پس برای تو ثواب تمام این زیارت است.» سیدمهدی شجاعی نویسنده توانا به خوانش بخشی از کتاب «خون خدا» پرداخت که پیرامون اهمیت زیارت عاشورا است. او تاکید دارد زیارت عاشورا فراتر از یک زیارتنامه و یک مرام‌نامه است. این خوانش می‌بینید و می‌شنوید.

عاشورا درس مقاومت و ایثار در مسیر آزادی و آزادگی و ایستادگی بر سر ایمان است. این قطعه را در ایام عزاداری سرور و سالار شهیدان در تابناک می‌بینید و می‌شنوید.

عبیداللّه با نیرنگ، فریبکاری و زر خرید کردن مردم کوفه موفق شد تا بزرگان کوفه را که یاور مسلم بودند، زندانی یا شهید کند و گروهی را نیز با وعده‌های پوچ و گاه تهدید از اطراف مسلم دور سازد و شیر بیشه اسلام را پس از عمری مجاهدت و ایثارگری، مظلومانه و غریبانه به شهادت رسانیدند و جسم پاکش را از بام دارالاماره به پایین انداختند. این کلیپ را درباره ایثار مسلم بن عقیل می‌بینید.

ماه محرم‌الحرام، ماه عزاداری برای سید و سالار شهیدان امام حسین(ع) و اصحاب و یارانش، شهرهای لبنان تدارک ویژه‌ای را برای ورود به این ماه در نظر می‌گیرند. این گزارش را درباره حال و هوای محرم در لبنان می‌بینید.

نوحه خوانی و عزاداری سرور و سالار شهیدان را با شعری متفاوت در نقد فضای حاکم بر دوره امام حسین (ع) که منجر به واقعه کربلا شده را از هیات فهادان یزد در مسجد حظیره یزد را می‌بینید و می‌شنوید.

زیارت وارث یا زیارت مطلقه امام حسین یکی از زیارتنامه‌های مشهور امام حسین(ع) که در کربلا قرائت می‌شود. این زیارتنامه بخشی از دستورالعملِ زیارت امام سوم شیعیان است که امام صادق(ع) به صفوان تعلیم داد. برخی این زیارتنامه را برای زیارت در شب و روز عرفه و عید قربان آورده‌اند، هر چند طبق روایت می‌توان آن را در هر زمان برای زیارت امام حسین(ع) قرائت کرد. برخی زیارت وارث را با عنوان زیارت امام حسین(ع) در روز عرفه و برخی نیز در اعمال شب و روز عرفه و نیز شب و روز عید قربان آورده‌اند. شیخ طوسی در کتاب مصباح المتهجد ازصفوان جمّال روایت کرده: از امام صادق(ع) برای زیارت مولایمان حسین(ع) اجازه خواستم و استدعا نمودم برای من جهت زیارت آن حضرت دستورالعملی ذکر کند که به آن صورت به زیارت اقدام کنم. فرمود:ای صفوان، پیش از حرکت به سفر، سه روز روزه بدار و روز سوم غسل کن. پس اهل و عیال خود را نزد خویش جمع کن و چنین بگو «اللّهم انی استودعک... » تا آخر دعا که قبلا ذکر شد. آنگاه دعایی تعلیم او فرمود که وقتی به فرات برسد بگوید. سپس فرمود: با آب فرات غسل کن. به‌درستی که پدرم مرا از پدرانش علیهم السّلام خبر داد که رسول خدا(ص) فرمود: همانا فرزند من حسین، پس از من در کنار فرات کشته خواهد شد، هر که او را زیارت کند و از فرات غسل نماید، گناهان او بریزد و مانند روزی شود که مادر او را به دنیا آورده است. چون غسل کنی در حال انجام غسل بگو: «بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ اللهُمَّ اجْعَلْهُ نُورا وَ طَهُورا وَ حِرْزا وَ شِفَاءً مِنْ کلِّ دَاءٍ وَ سُقْمٍ وَ آفَةٍ وَ عَاهَةٍ اللهُمَّ طَهِّرْ بِهِ قَلْبِی وَ اشْرَحْ بِهِ صَدْرِی وَ سَهِّلْ لِی بِهِ أَمْرِی: به خدا و با خدا. خدایا آن را قرار ده روشنی و پاک کننده و نگهدارنده و شفای از هر درد و بیماری و آفت و آسیب. خدایا دلم را با آن پاک کن و سینه‌ام را بگشای و کارم را با آن آسان گردان». چون از غسل فارغ شوی، دو جامه پاکیزه بپوش و در مشرعه دو رکعت نماز به جای آر...چون از نماز فارغ شوی، با حالتی آرام و همراه با وقار به جانب حائر حرکت کن و گام‌های خود را کوتاه بردار. به‌درستی که خدای تعالی برای گامی که برمی‌داری برایت حجّ و عُمره می‌نویسد و با دلِ فروتن و دیده گریان راه برو و بسیار کن ذکر اللّه اکبر و لا اله الاّ اللّه و ثنا بر خدا و صلوات بر رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و به ویژه صلوات بر حسین علیه‌السلام را و بسیار کن لعنت بر قاتلان آن حضرت و بیزاری جستن از کسانی که در ابتدا، پایه ظلم و جور بر اهل بیت علیهم السّلام را بنا گذاشتند. هرگاه به درگاه حائر رسیدی بایست و بگو: «متن زیارت نامه...» این زیارتنامه به همراه دستورالعمل، متن اصلی و ترجمه فارسی در تابناک می‌بینید، می‌شنوید و می‌خوانید.

«عَرَفَة» کلمه‌ای عربی از ماده «ع ر ف» است. این ماده به معنای ادراک، فهم و شناختن چیزی همراه با تفکر و تدبر در آثار آن است. نام عرفه، از سرزمین عرفات (جایی در مکه که باید در این تاریخ در آن وقوف کرد) گرفته شده و گفته‌اند عرفات را از آن رو عرفات خوانده‌اند که زمینی مشخص و شناخته‌شده در میان کوه‌ها است. روز عَرَفَه، نهم ذی‌الحجه، یک روز پیش از عید قربان است. بنابر فقه شیعه، حج‌گزاران باید از ظهر تا غروب شرعی این روز را در عرفات وقوف کنند. در واقع روز عرفه روز آغاز مناسک حج است. حج گزاران در این روز در صحرای عرفات گرد هم می‌آیند و ضمن دعا و استغفار، از توفیق در ادای فریضه مهم حج شکرگزاری می‌کنند. نظر به اهمیت این روز، ادعیه و مناجاتی ویژه آن از معصومین و بزرگان دینی نقل شده است. در برخی منابع، دعایی از پیامبر(ص) برای این روز نقل شده است. از جمله مشهورترین این ادعیه، دعای عرفه امام حسین(ع) است که بسیاری از شیعیان هر ساله در نقاط مختلف دنیا، به قرائت آن در این روز اهتمام جدی دارند. از دعاهای مشهور دیگر برای این روز، دعای عرفه امام سجاد(ع) نقل شده است. روایات بسیاری روز عرفه را به عنوان روزی ویژه برای بخشایش گناهان و استجابت دعا معرفی کرده‌اند. همچنین امامان شیعه احترامی خاص برای این روز قائل بوده‌ و مردم را به بزرگداشت این روز فرا می‌خوانده‌اند و سائلان را به هیچ روی، دست خالی رد نمی‌کرده‌اند. دعای عرفه امام حسین(ع) دعایی منسوب به امام حسین(ع) که بنابر روایات، آن حضرت در روز نهم ذی الحجه (روز عرفه) در صحرای عرفات خوانده است. بنابر برخی شواهد، قرائت این دعا توسط امام حسین (ع)، مربوط به آخرین سفر حج ایشان نبوده است. شیعیان این دعا را در روز عرفه و در صحرای عرفات و نیز در مساجد مناطق دیگر جهان می‌خوانند. این دعا، در بردارنده آموزه‌های عرفانی و عقیدتی است. عالمان و محدثان شیعه با توجه به محتوای بلند این دعا آن را از امام حسین(ع) دانسته و تنها در انتساب بخش پایانی آن، برخی به دیده تردید نگریسته و آن را به برخی مشایخ صوفیه نسبت داده‌اند. نظر به اهمیتی که این دعا نزد شیعیان دارد، ترجمه‌های بسیاری به زبان‌های مختلف از آن در دست است. کفعمی در کتاب البلدالامین و سیدبن طاووس در کتاب مصباح الزائر این دعای را ذکر کرده‌اند و پس از آن دو، علامه مجلسی در بحار الانوار و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان این دعا را آورده‌اند. در مورد راویان حدیث (بشر و بشیر) آیت‌الله خویی می‌گوید: این دو برادر پسران غالب اسدی کوفی هستند. بشر از اصحاب امام حسین(ع) و اصحاب امام سجاد(ع) اما بشیر تنها از راویان حسین بن علی(ع)است. اگر چه بعضی از محدثان یقین به سند این نیایش ندارند، مفهوم و محتوای این دعا به قدری با عظمت و مطابق اصول است که از سند بی‌نیاز و احتیاجی به آن ندارد. از آن رو که قسمت پایانی دعای عرفه را تنها سید ابن طاووس در اقبال الاعمال آورده و خود سید ابن طاووس در کتاب دیگرش مصباح الزائر و کفعمی و علامه مجلسی آن را ذکر نکرده است، علامه مجلسی صدور آن را از امام حسین(ع) مورد تردید قرار داده و احتمال داده است که این قسمت را بعضی از مشایخ صوفیه به این دعا افزوده‌اند. که ممکن است این قسمت ابتدا در برخی کتاب‌ها وجود داشته که سید ابن طاووس با غفلت از حقیقت آن و به گمان اینکه جزء دعای عرفه است، آن را در پایان دعا قرار داده است و یا اینکه نسخه اصلی کتاب اقبال الاعمال دارای این زیاده نبوده و بعد‌ها برخی از مشایخ صوفیه آن را به این کتاب شریفه ملحق کرده‌اند که به نظر احتمال دوم مناسب‌تر است. بدیهی است که نظیر مضامین این نیایش در عالی‌ترین درجه حکمت و عرفان اسلامی را جز انبیای عظام و ائمه معصومین نمی‌توانند بیان نمایند. اکنون دعای عرفه را با متن اصلی و ترجمه فارسی در تابناک می‌بینید، می‌شنوید و می‌خوانید.

دعای ابوحمزه ثمالی دعایی که امام سجاد(ع) آن را در تمام سحرهای ماه رمضان می‌خواند. این دعا را ابوحمزه ثمالی از امام سجاد(ع) نقل کرده است. این دعا شامل صفات نیکوی خداوند، اسم اعظم و همچنین دربردارنده مفاهیمی مانند دشواری‌های قبر و قیامت، سنگینی بار گناهان و لزوم اطاعت و پیروی از پیامبر اکرم (ص) و خاندان معصومش است. ابوحمزه ثمالی از یاران امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع) معرفی شده است. سید ابن طاووس (۵۸۹-۶۶۴ق) در کتاب اِقبالُ الاَعمال به سند خود از هارون بن موسی تَلَّعُکْبَری (درگذشت: ۳۸۵ق) به اِسناد حسن بن محبوب زَرّاد (۱۲۹ یا ۱۴۹ق-۲۲۴ق) از ابوحمزه ثمالی روایت کرده که: «امام زین‌العابدین(ع) در شب‌های ماه رمضان بیشتر شب را به نماز می‌پرداختند و هنگام سحر این دعا را می‌خواندند.» این دعا را شیخ طوسی در مصباح المتهجد، کفعمی در البلد الامین و المصباح، مجلسی در زاد المعاد و بحارالانوار و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان نقل کرده‌اند. برخی در تفسیر دعای ابوحمزه عنوان کرده‌اند که این دعا مشتمل بر مراحل مختلفی است که در لابلای آن مطالب مختلف عرفانی، اجتماعی، سیاسی، و اخلاقی ارائه شده است. یکی از مهمترین ویژگی‌های این دعا این است که شیوه راز و نیاز انسان با پروردگارش را به خوبی نشان داده است. این دعا را به همراه متن اصلی و ترجمه فارسی در تابناک می‌بینید و می‌شنوید و می‌خوانید

دعای فرج، دعایی است که با عبارت «إلهی عَظُمَ البَلاء» آغاز می‌شود. دعای فرج، برای اولین بار در کتاب کُنوز النجاح شیخ طبرسی (درگذشت ۵۴۸ق) آمده است، البته فقط بخش آغازین آن یعنی تا «أَوْ هُوَ أَقْرَبُ». برخی دیگر از آثاری که این دعا را آورده‌اند این کتاب‌ها هستند: المزار الکبیر اثر ابن مشهدی (درگذشت ۶۱۰ق)، جمال الاسبوع اثر سید بن طاووس (درگذشت ۶۶۴ق)، المزار اثر شهید اول (درگذشت ۷۸۶ق)، مصباح اثر کفعمی (درگذشت ۹۰۵ق)، وسائل الشیعه اثر شیخ حر عاملی (درگذشت ۱۱۰۴ق). کتاب النجم الثاقب به نقل از کتاب «کنوز النجاح» می‌نویسد: «دعای فرج دعایی است که امام مهدی (عج) آن را به اباالحسن محمد بن احمد بن ابی لیث در شهر بغداد که از ترس کشته شدن به مقابر قریش (کاظمین) پناه برده بود تعلیم داد و ابوالحسن به برکت این دعا از کشته شدن نجات پیدا کرد.» دعای فرج از سه بخش تشکیل شده است: در بخش اول به آزمایش بزرگی که مردم در زمان غیبت به آن مبتلا گشته‌اند اشاره شده است. در بخش دوم بعد از درود بر پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، به لزوم فرمان‌برداری مؤمنان از ایشان به سبب جایگاه والایی که دارند پرداخته شده است. در بخش پایانی دعا از خداوند خواسته شده به سبب حقوق و منزلتی که معصومان(ع) بر ما دارند امور ما را کفایت و ما را یاری کنند. این دعا را به همراه متن اصلی و ترجمه فارسی با صدای محسن فرهمند می‌شنوید و می‌خوانید

دعای افتتاح از دعاهای شب‌های ماه رمضان است که محمد بن عثمان از نایبان خاص امام زمان (عج) آن را نقل کرده است. دعای افتتاح شامل مطالب خداشناسی است و عده‌ای از علما بر آن شرح نوشته‌اند. بند آخر این دعا به این امور اشاره دارد: اظهار علاقه به دولت اسلامی در پرتو ظهور امام مهدی(عج)، بیان هدف حکومت اسلامی و وظیفه شیعیان در قبال آن. دعای افتتاح را سیدبن طاووس در اقبال الاعمال، شیخ طوسی در مصباح المتهجد، کفعمی در مصباح و البلد الامین، مجلسی در زاد المعاد و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان، نقل کرده‌اند. بنابر منابع، راوی این دعا محمد بن عثمان بن سعید، از نایبان امام زمان (عج) است. گرچه این دعا به حسب ظاهر از امام معصوم (ع) نقل نشده است؛ لکن با توجه به این که ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید عمری از نوّاب خاص حضرت مهدی (عج) بوده و به خواندن این دعا مداومت داشته و نیز با توجه به مضامین عالیه دعا و اعتماد سید بن طاووس، می‌توان اطمینان پیدا کرد که این دعا از ناحیه مبارکه امام عصر (عج) و یا از سایر معصومین (ع) به دست او رسیده باشد. دعا، حمد و ثنای الهی را با این عبارت آغاز می‌کند: «اَللّهُمَّ اِنّی اَفْتَتِحُ الثَّنآءَ بِحَمْدِکَ: بار خدایا من ثنای تو را با حمدت آغاز می‌کنم» به همین سبب نام آن «افتتاح» است.