عصر ایران – دولت عربستان سعودی در راستای استراتژی جدید غرب و ایالات متحده در قبال ایران نقش ویژه ای را بر عهده گرفته است .
حاکمان سعودی که درآمد سرشار نفتی در سال های اخیر ، دست آنها را برای بذل و بخشش ها و خاصه خرجی های ملوکانه در کشورهای منطقه و جهان افزایش داده است ، حتی به واسطه دلارهای انباشته شان در بانک های آمریکایی و اروپایی این افتخار را یافتند که در جمع 20 کشور حل کننده بحران اقتصادی جهان قرار بگیرند و یکی از اعضای گروه 20 شوند .
البته خود آنها هم به خوبی می دانند که سران کشورهای اروپایی و آمریکایی آنها را در چشم بشکه های نفتی و بسته های سبز رنگ دلار می بینند و ارزشی بیشتر از آن برای آنها قایل نیستند ، همان طور که سال گذشته یکی از همین سران عرب منطقه خلیج فارس به گوردون براون نخست وزیر بریتانیا هشدار داد که به آنها به چشم " یک گاو شیر ده " در بحران اقتصاد جهانی نگاه نکنند و انتظار نداشته باشند شیوخ عرب نفتی منطقه کیسه های زر و سیم خود را برای مقابله با تبعات منفی بحران اقتصاد جهانی هزینه کنند !
البته این سخنان حاکم منطقه هیچ گاه تحقق نیافت و حاکمان کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس همچنان کما فی السابق دستی در جیب خود و دستی در دست سران کشورهای اروپایی و آمریکایی دارند ، تا جاییکه عربستان سعودی به صراحت امروز نقشی را بازی می کند که از اتاق های فکر کنگره و کاخ سفید به او محول شده است ، و آن نقش، خرید سلاح های روسی برای ممانعت از فروش تسلیحات روسی به ایران ( به ویژه سیستم دفاع ضد هوایی اس 300 روسی) است .
بر اساس خبری که روز گذشته در رسانه های غربی و منطقه منتشر شد دولت عربستان سعودی تمایل خود را برای خرید بیش از 7 میلیارد دلار سلاح از روسیه ابراز داشته است که سیستم دفاع موشکی اس 400 روسی یکی از این اقلام است .
ظاهرا حاکمان ریاض در این خرید نظامی به دنبال ارتقای توان دفاعی خود نیستند و بیش و پیش از آن به فکر مصالح و منافع راهبردی آمریکا و غرب در منطقه هستند ، چرا که اگر عربستان بخواهد سلاح بخرد طبیعتا بازار فروش سلاح های مدرن و فوق مدرن آمریکایی و اروپایی به روی این کشور گشوده است .
در راستای این نقش جدید ، عربستان همچنین ماموریت یافته در صورت تشدید فشارها علیه ایران و احتمال اعمال تحریم های نفتی ، نفت چین را تامین کند و با ارایه کسری نفت ایران به بازارهای جهانی از افزایش قیمت نفت جلوگیری کند .
ظاهرا دولت ریاض در چارچوب این استراتژی مامور خرید سلاح های روسی هم شده است تا بدین وسیله مقامات کرملین را تحریک کند تا اگر صرفا از زاویه منافع اقتصادی به روابط با ایران می نگرند ، را ه تجدید نظر در سیاست هایشان در قبال ایران برایشان سهل و ساده شود .
عربستان و غرب به خوبی ماهیت روابط بین المللی را می شناسند و می دانند که حمایت های دو پهلو و گاه و بیگاه روسیه از ایران در قبال غرب از دو منظر منافع راهبردی و منافع اقتصادی برای حاکمان کرملین قابل توجیه است .
از منظر منافع راهبردی ، دولت اوباما خود وارد عمل شد و شکاف های روابط خود با کرملین را به حداقل رساند؛ که دست کشیدن از استقرار سامانه دفاع موشکی آمریکا در شرق اروپا یکی از بزرگ ترین قدم ها در این زمینه بود .
اما ظاهرا مقامات آمریکایی برای روسیه طعمه های چرب اقتصادی هم قرار داده اند و یکی از بزرگ ترین این طعمه ها دلارهای سبز رنگ عربستان سعودی است . از این رو عربستان را جلو انداخته اند تا چند معامله پر سود تسلیحاتی با روسیه به انجام برساند و از سوی دیگر به چینی ها اطمینان دهد که در صورت دست کشیدن از منافع نفتی در ایران ، می توانند روی میدان های نفتی " پرو پیمان " صحاری حجاز حساب باز کنند.
بنابراین در چارچوب سیاست جدید دولت اوباما در منطقه خاورمیانه به ویژه در قبال برنامه هسته ای ایران ، کاملا واضح و مشخص است که نقش عربستان بسیار خاص و ویژه است ولی مشخص نیست حاکمان سعودی برای این خوش رقصی در قبال واشنگتن از کاخ سفید چه انتظاری خواهند داشت ؟
البته شاید دولت اوباما " فکر آن جا را هم کرده باشد " و تغییر ادبیات او در مقایسه با پرزیدنت بوش که به " دموکراسی سازی در خاورمیانه " تاکید داشت می تواند بهترین امتیازی باشد که به حکام مستبد کشورهای عربی منطقه می توان داد . اگر اوباما همانند سلف محافظه کار خود روی دموکراسی سازی در خاورمیانه تاکید چندانی نداشته باشد ( که ظاهرا در 9 ماه گذشته چنین به نظر می رسد ) این خود تامین یکی از مهم ترین توقعات و انتظارات حاکمان سعودی ( و البته دیگر حاکمان غیر انتخابی خاورمیانه ) از دولت آمریکا و دیگر کشورهای غربی است .
به نظر من این شیطنت و مشکل عربستان سعودی نیست، هر کشوری بر اساس منافع خود تصمیم گیری و عمل می کند.
