سرویس فرهنگی ـ هرچند برگزاری جشنواره فیلم فجر در برج میلاد و دادن مناسب خدمات به اهالی رسانه و برگزاری بسیار خوب جشنواره تا این روز همگی لبخند رضایت منتقدان و روزنامهگاران را در پی داشته، اما ضعف شدید محتوا و سوژه در فیلمهای اکران شده در دو روز ابتدایی جشنواره شدیدا باعث سرخوردگی اهالی حاضر در برج میلاد شده است.
به گزارش خبرنگار «تابناک»، هرچند به رنگ ارغوان حاتمیکیا، آغازی توفانی برای جشنواره امسال بود و با اینکه محصول پنج سال پیش است، بوی کهنگی نمیدهد، هرگز نتوانست طعم گس دیگر فیلمهای ارایه شده در روز نخست و دوم جشنواره را جبران کند.
فیلم فوقالعاده شعاری و ضعیف تهمینه میلانی که بیشتر به یک مقاله آتشین شبیه است که با صدایی بلند برای تماشاگر خوانده میشود، واکنش تند روزنامهنگاران را نیز برانگیخت، به گونهای که همه تلاش میلانی برای قانع کردن خبرنگاران بی نتیجه بود. این که چهار دختر شکست خورده روحی و جسمی و فراری از خانه به قصد تنبیه مردان پولدار هوسران در خیابانهای بالای شهر تهران خود را طعمه قرار میدهند و بعد با گرفتن و تنبیه فکری و بدنی(!) آن مرد ضمن نصیحت به مردها، قصد تسویه حساب زندگی شکست خورده خود را دارند، حتما برای تهمینه میلانی خیلی موضوع مهمی بوده که دو سال اجازه اکران نگرفته و حالا در برخورد سرد و تند اهالی رسانه، نمیتواند به خوبی حتی از فیلمش دفاع کند!
فیلم صبح روز هفتم سید مسعود اطیابی هم هرچند، فیلمی اقتباسی از آثار خارجی و مشابه ایده «تکرار زمان» و قضا و قدر است، تا اندازهای میتواند با مخاطب رابطه برقرار کند حتی با وجود بازیهای کمرمق و تم کند فیلم موضوعی دارد که برای سینمای ایران نو و بدیع به شمار میرود.
با وجود این، فیلم «دیگری» ساخته مهدی رحمانی در بخش فیلمهای اول و دوم، با سوژهای تکراری که بهترین و شاید نخستین نمونه ایرانیاش را مجید مجیدی سالها پیش در فیلم «پدر» به سینمای ایران هدیه داد، به میهمانی روز اول جشنواره رسید. بازی ضعیف محمدرضا فروتن در ادامه بازیهای ضعیف او در جشنواره قبلی؛ تز اجرای نقش یک روستایی فعال را برای همیشه برای فروتن تمام میکند.
در روز دوم جشنواره نیز فیلم کشدار و خسته کننده «خوابهای دنبالهدار» پوران درخشنده، هرگز نتوانست توقع اهالی رسانه را از این کارگردان اخلاقگرای سینما مرتفع کند. فیلم با وجود درونمایه انسانی و روانشناختی خود به علت فرعیات بسیار و فصل طولانی ابتدای فیلم، هرگز نمیتواند کشش لازم را برای تماشاگر عام و به ویژه نوجوانان و والدین به همراه داشته باشد.
در این روز، اما پدیده جشنواره 28 تا پایان روز دوم متولد شد؛ فیلم «طلا و مس» به کارگردانی همایون اسعدیان و تهیهکنندگی منوچهر محمدی؛ محمدی که در کارنامه فعالیت سینمایی خود ساخت فیلمهایی چون زیر نور ماه و مارمولک را ثبت کرده، این بار هم به سراغ زندگی طلبگی رفته و فضایی ملموس و دوست داشتنی از زندگی یک طلبه را نشان میدهد که بیماری همسر جوانش او را از مدرسه به خانه میکشاند و در جریان این خانه نشینی و تلاش برای به دست آوردن روزی و گذران زندگی به کیمیای حیات یعنی محبت و اخلاص در زندگی به شکلی عملی دست مییابد.
فیلم با بازی خوب بازیگران و کارگردانی متناسب و متعادل در کنار بیان برخی تلخیهای زندگی اجتماعی در تهران به خوبی از پس سوژه اصلی و شخصیتهای داستان برآمده و یکهتاز پخش فیلم در دومین روز جشنواره در سینمای اهالی رسانه بود.
فیلم داریوش فرهنگ نیز با نام «یک گزارش واقعی» به هیچ وجه نتوانست با مخاطب منتقد و جدی سینما، ارتباط برقرار کند و رفت و برگشتهای بین سه سال در فیلم به قدری آزاردهنده بود که ضعف کارگردانی و روایت را دایم به شما گوشزد میکرد و آن اینکه پاییز 1356 و پاییز 1359 بارها و بارها در گوشه پایین تصویر درج میشد!
فیلم «زخم شانه حوا» اثر حسین قناعت نیز یک فیلم معمولی بود.
اما آخرین سانس روز دوم جشنواره به فیلم توقیف شده آتشکار، ساخته محسن امیریوسفی اختصاص داشت؛ فیلمی ضعیف با مایههای به اصطلاح طنز درباره موضوعی خاص؛ مردی اصفهانی چهار دختر دارد و به رسم و درخواست پدر مرحومش که از آن دنیا با او ارتباط برقرار میکند، باید پسر داشته باشد و از سویی به درخواست همسر باید خود را وازکتومی کند و از خیر بچهدار شدن بگذرد. فیلم صحنههای سخیف و خجالت آور زیادی دارد و در پوشش طنز حرفهای گاه و بیگاه خوبی هم برای بیننده دارد؛ هرچند بار منفی فیلم هرگز اجازه بروز و توقف بر روی نکات مثبت فیلم را نمیدهد.
بنا بر این گزارش، جشنواره امسال در حالی وارد سومین روز برگزاری میشود که فیلمهای پخش شده هرگز نتوانسته سطح توقع عادی منتقدان و روزنامهنگاران را برآورده سازد و امید است روزهای آتی اتفاقات خوبی روی پرده نقرهای محوطه برج میلاد بیفتد.
گفتنی است، حضور مدیران سینمایی و مسئولان برگزاری جشنواره در برج میلاد و در دسترس بودن ایشان برای خبرنگاران از نکات مثبت جشنواره امسال است که در کنار برگزاری بسیار خوب جشنواره و تدارکات تقریبا بینقص محل برگزاری، از اصلیترین نقاط مثبت جشنواره تا امروز است.