باگذشت 29 سال از درگذشت "حفیظ جالندهری" یاد وی به عنوان خالق سرود ملی در دل هر پاکستانی زنده و شعری که وی به مردم پاکستان هدیه کرده فراموش نشدنی است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در اسلام آباد، زمانی که پاکستان مستقل شد سرود ملی نداشت و از این رو در هنگام اهتزاز پرچم، فریاد "پاکستان زنده‌باد آزادی پاینده‌باد" را سر می‌دادند.
"محمدعلی جناح" سرودی برای پاکستان سرود اما بعد از مدتی تصمیم گرفته شد که سرودی بر پایه مضامین مذهبی برای پاکستان بسرایند و این سرود جدید را به گونه‌ای سرودند که اکثر واژگان آن برگرفته از زبان فارسی بود و حتی از نظر دستوری نیز از دستور زبان فارسی پیروی می‌کند و تنها واژه غیرفارسی در آن واژه هندی "کا" است.
این سروده اثر شاعر پاکستانی ابوالاثر حفیظ جالندهری است.
پاک سرزمین شاد باد کشور حسین (حصین) شاد باد
تو نشان عزم عالیشان ارض پاکستان
مرکز یقین شاد باد
پاک سرزمین کا نظام قوت اخوت عوام
قوم ، ملک ، سلطنت پائندہ تابندہ باد
شاد باد منزل مراد
پرچم ستارہ و هلال رهبر ترقی و کمال
ترجمان ماضی شان حال جان استقبال
سایه خدای ذوالجلال
حفیظ جالندهری در 14 ژانویه 1900 در شهر "جالندهر" یکی از شهرهای ایالت پنجاب به دنیا آمد.
به علت اوضاع آشفته شبه‌قاره و درگیری‌های نظامی و سیاسی حفیظ جالندهری موفق به ادامه تحصیل نشد اما از توانایی خدادادی برای شعر گفتن برخودار بود و همین استعداد سبب شد اولین شعر خود را در سن 7 سالگی بسراید.
وی برای کسب دانش بیشتر به شاگردی "مولانا غلام قادر بلگرامی" معروف به "قادرالکلام فارسی" در آمد و ادبیات فارسی را به طور کامل فراگرفت.
بعد از استقلال پاکستان از هند حفیظ جالندهری به شهر لاهور آمد و تا پایان عمر در همین شهر سکنی گزید.
معروفترین کتاب حفیظ جالندهری "شاهنامه اسلام" که بیشتر اشعار آن غزل و گیت (نوعی غالب شعری در شبه‌قاره) می باشد.
معروفترین غزل های جالندهری عبارتند از "نغمه‌راز" و "سوز و ساز" وی کتابی داستانی با نام "هفت پیکر" نیز تألیف کرده است.
حفیظ در 21 دسامبر 1982 به علت عارضه قلبی درگذشت و در کنار منار پاکستان که یادگاری از استقلال پاکستان می باشد به خاک سپرده شد.
امروز در 29مین سالروز درگذشت حفیظ جالندری مراسم بزرگداشت و تجلیل از این شاعر فرهیخته پاکستانی در اقصی نقاط پاکستان برگزار می‌شود.
بعضي از اين كلمات مشترك بين پاكستاني (اردو ) و فارسي است بيشترش هم عربي است ، نمي شود گفت فارسي . 
نه عزیزم عربی نیست چون یک عرب زبان نه درست میتواند بخواند نه می تواند بفهمد در ضمن کلمات مشترک بین بین ایران و پاکستان هم 100 در صد فارسی است. اگر توجه کنی بیت اول که اصلا پارسی سره است.! بجز (حسین که نام است) بقیه ریشه در پارسی اصیل باستان دارد. 
