در آستانه سی و سومین جشنواره تئاتر فجر از
پوستر تازه این جشنواره رونمایی شد؛ اما قلب این
پوستر نیز یک کپی‌برداری ناشیانه از یک طراح هلندی از آب درآمد و این چالش را پررنگ‌تر ساخت که آیا خلاقیت در طراحی
پوستر در کشورمان مرده یا چهره‌های دارای ایده‌های تازه، فرصت عرضه آثارشان را نمی‌یابند و آنچه در جریان جشنواره تئاتر فجر رخ داده، نتیجه فضای غیررقابتی است؟
به گزارش «تابناک»، رونمایی از
پوستر سی و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر با انتقادات وسیع و شدید جامعه هنری و هنرمندان عرصه تجسمی همراه و حتی شوخی‌هایی با این
پوستر شد تا دبیر جشنواره برای احترام به دیدگاه هنرمندان در فاصله ده روز تا به صدا درآمدن زنگ جشنواره سی و سوم،
پوستر جشنواره را وتو کند و ماده اولیه تبلیغاتی چنین رویدادی از کف خارج شده و فراخوانی برای دریافت آثار جدید، بررسی و انتخاب شده و چاپ به راه افتد.
اردشیر صالح‌پور، دبیر جشنواره ضمن دعوت از همه هنرمندان برای طراحی پوستر جدید سی و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر تأکید کرد: «به احترام نظر و حساسیت هنرمندان نسبت به پوستر جشنواره تئاتر فجر، در همین گفت‌وگو فراخوان طراحی پوستر جدید جشنواره سی و سوم را می‌دهم و اعلام می‌کنم، هنرمندان تا ۲۵ دی‌ماه فرصت دارند طرح خود را به دبیرخانه جشنواره ارائه دهند تا با نظر سه استاد برجسته این حوزه، پوستر جشنواره سی و سوم از بین طرح‌های ارائه شده انتخاب و رونمایی شود».
دو روز پس از پایان ضرب‌الاجل ارائه طرح‌های پیشنهادی به هیات انتخاب جشنواره و در عصر روز شنبه ۲۷ دی‌ماه هیأت انتخاب پس از چند ساعت بحث و بررسی، از میان طرح‌های رسیده به دبیرخانه، اثری از امیر رجبی را‌پوستر تازهٔ جشنواره تئاتر فجر معرفی کرد و این اثر بلافاصله برای چاپ به عنوان پوستر جشنواره، مورد بهره‌برداری قرار گرفت، ولی با گذشت اندک زمانی مشخص شد، بخشی از این طرح تازه نیست و کپی برداری از یک طرح دیگر است.
با این حال، ظاهراً هیأت ۵ نفره انتخاب شامل قباد شیوا، ابراهیم حقیقی، احمد محیط طباطبایی، ابراهیم حسینی (مسئول بخش پوستر جشنواره) و امیر اسمی (رئیس انجمن طراحان پوستر خانه تئاتر) تاکنون این طرح مشهور را ندیده بودند و یا کپی‌برداری بخشی از طرح پوستر رویدادی چون سی و سومین جشنواره فیلم فجر، درجه اهمیت بالایی نداشته است!
مطابق آنچه از طریق یک سرچ تصویری ساده می‌توان یافت، بخش اصلی پوستر دوم جشنواره تئاتر فجر از طرح یک هنرمند هلندی به نام Franck Nederstigt برداشته شده و با ادغام در طرح‌های سنتی، به سرعت تبدیل به پوستر اول جشنواره بدل شده است؛ اتفاقی که در نوع خود جالب توجه است و حتی شاید با دفاعیاتی نیز همراه شود.
البته طراحی پوسترهای تبلیغاتی برای فیلمهای ایرانی هم پس از کپی از نام فیلم‌ها، استفاده از سکانس‌های فیلم‌ها و تقلید موبه‌موی صحنه‌ها، یکی دیگر از مواردی است که در آن کپی برداری بدون دلیل و تقریبا برابر اصل از نمونه‌های غربی صورت می‌گیرد؛ اما اینکه چنین اتفاقی درباره جشنواره تئاتر فجر نیز تکرار شود، اتفاقی جالب و منحصر‌بفرد است و نشان می‌دهد، باید تغییرات در مدیریت تئاتر یا ماه‌ها پیش از برگزاری جشنواره یا پس از جشنواره رخ می‌داد تا آثارش بر این حوزه نمایان نشود.
وقتی اهمیت و تمام توانمان را در تفتیش و بررسی آثار هنری و موسیقی می گذاریم، می شود این! خیر هنر نمرده است اما میمیرد اگر اینچنین مظلومانه سرش را به بهانه های مختلف ببرند. 
بنده بارها در مسابقات پوستر شرکت کردم و هیچگاه آثارم حتی به نمایشگاه آثار هم نرسید (حتی مسابقات پوستر جوانان). شاید توانایی بنده پایین بوده که عجیب نیست.