یک دکترای روانشناسی کودک و نوجوان با بیان اینکه والدین باید انتظارات خود از فرزندان را واقع‌بینانه کنند تاکید کرد: در عین رعایت این نکته والدین باید توجه داشته باشند که از نیازهای جسمی و روانی فرزندان نیز غافل نشوند و رفتار وی را مدیریت کنند.
به گزارش ایسنا، دکتر محمد زارع نیستانک با اشاره به اینکه آرزوی هر والدینی داشتن فرزندی موفق، توانمند و خوش‌رفتار است گفت: برای رسیدن به این مهم والدین راه‌های مختلفی چون مطالعه متون، مشورت با نزدیکان و مشورت با متخصصان را باید امتحان کنند.
وی افزود: در این راه والدین باید علاوه بر ارتقای دانش، مهارت‌های خود را نیز اصلاح کنند و یک نظام انضباطی قاطعانه با رفتارهای مصمم و با ثبات عمل را به‌کار ببندند. در عین‌حال باید انتظارات خود از فرزندان را واقع‌بینانه کنند و همچنین از نیازهای جسمی و روانی آنها نیز غافل نشوند.
زارع نیستانک یادآور شد: والدین باید با صبر و تحمل و خلاقیت در راهی طولانی (محیطی امن و خوشایند) قدم بگذارند. باید دقت داشته باشیم که ویژگی‌های خلقی و شخصیتی را از رفتارهای قابل‌مشاهده و توضیح‌دادنی افتراق دهیم.
وی اضافه کرد: به عنوان مثال لجباز بودن یا کم‌حوصله‌بودن گویای رفتار کودک نیست چرا‌که کسب مهارت در جهت کاهش رفتارهای منفی کودکان نیاز به تعریفی دقیق از رفتار کودک دارد؛ یعنی عملی که قابل‌دیدن یا شنیدن مثل گریه‌کردن است.
این دکترای روانشناسی کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: باید بدانیم که کدام شرایط جسمانی، روحی و محیطی باعث رفتار خاصی در کودک می‌شود. گرسنگی یا کم‌خوابی می‌تواند باعث بروز برخی رفتارها در کودک شود.
زارع نیستانک تاکید کرد: باید واکنش‌های والدین به رفتارهای خاص کودک را بشناسیم. این واکنش‌ها ممکن است رفتار کودک را تشدید کنند یا کاهش دهند. در این راستا ثبت رفتار کودکان توسط والدین مفید است. با این کار آنها فرصت پیدا می‌کنند تا دریابند برداشتشان از رفتار کودک تا چه اندازه صحیح است.
وی افزود: در عین حال شاید بتوانند عامل زمینه‌ای بروز رفتاری خاص در کودک را بشناسند. در این مورد توجه به زمان و مکان و دلیل بروز رفتار کمک‌کننده است. پیامد رفتار نیز باعث رفتار آشکار می‌شود که ممکن است موقعیت‌های پر‌خطر و همچنین رفتارهایی از والدین که موجب تقویت رفتار کودک شود را مشخص کند.
این دکترای روانشناسی کودک و نوجوان در پایان گفت: برای کاهش رفتارهای منفی باید رفتار مثبتی در تعامل با آن رفتار نامطلوب در نظر گرفته شود و به شکل مثبت توصیف و تشویق شود. این کار نیاز به تمرین فراوان دارد اما متأسفانه بیشتر والدین عادت دارند کودکان را از انجام کارهای ناپسند منع کنند تا اینکه آنها را به انجام کارهای پسندیده تشویق کنند، چون این روش، راحت‌تر است.
