بررسی‌ها نشان داده‌است تصادفات رانندگی در این ساعات که اوج خواب آلودگی افراد است افزایش می‌یابد.
به گزارش ایسنا، خواب آلودگی در زمره عوامل مهم در بروز حوادث ترافیکی است. چنانچه به تغییرات خواب و بیداری بدن خود دقت کنیم متوجه می‌شویم در شرایط معمولی و زمانی که میزان خواب ما کافی باشد در دو زمان طی روز خواب آلوده می‌شویم. بیشترین میزان خواب آلودگی در نیمه‌های شب، بین ساعت 2 تا 4 صبح و دیگری که شدت کمتری دارد در ساعات بعد از ظهر، بین 2 تا 3 بعد از ظهر رخ می‌دهد.
بررسی‌ها نشان داده‌است تصادفات رانندگی در این ساعات که اوج خواب آلودگی افراد است افزایش می‌یابد. بنابراین لازم است برای مقابله با خستگی و خواب آلودگی در حین رانندگی به توصیه‌های زیر دقت شود:
قبل از شروع رانندگی خواب کافی داشته باشید.
در صورت احساس خواب آلودگی خودرو را متوقف کنید و چرت کوتاهی به مدت 20 دقیقه داشته باشید.
بیش از 8 تا 10 ساعت در روز رانندگی نکنید.
در زمان مناسب غذای مناسب بخورید. میوه، اسنک بهداشتی و سالم و غذایی که چربی و شیرینی کمی دارند، مناسب است.
قبل و حین رانندگی داروهای خواب آور، آرام بخش، آنتی هیستامین و داروهای حاوی الکل مصرف نکنید.
وقفه تنفسی و پرخوابی مفرط، دوبیماری خطرناک برای رانندگانعلاوه بر خواب آلودگی طبیعی در برخی ساعات روز، برخی بیماری‌ها نیز وجود دارند که خود باعث خواب آلودگی فرد حین رانندگی و بروز تصادفات مرگبار می‌شوند.
بالغ بر 20 درصد حوادث ترافیکی به علت اختلالات خواب رخ می‌دهد که از آن میان "وقفه تنفسی" حین خواب یا همان آپنه، یکی از علل مهم و قابل درمان محسوب می‌شود. پرخوابی مفرط یا بیماری موسوم به نارکولپسی نیز نوعی دیگر از اختلالات خواب است که آن نیز خطر سوانح رانندگی را بالا می‌برد و باید مورد ارزیابی و درمان به موقع قرار گیرد.
وقفه تنفسی حین خواب یکی از انواع شایع اختلالات تنفسی حین خواب است که معمولا با نشانه‌هایی مانند خروپف و خواب آلودگی درطول روز تظاهر می‌نماید.
این بیماری مانند نارکولپسی در صورت درمان نشدن، خواب آلودگی و خواب لحظه‌ای را به دنبال دارد که منجر به بروز تصادفات رانندگی می‌شود.
وقفه تنفسی حین خواب و نارکولپسی احتمال رخداد حوادث رانندگی را سه تا چهار برابر افزایش می‌دهند. از سویی دیگر می‌دانیم که سوانح رانندگی عامل بیشترین سال عمر از دست رفته در کشور است. تشخیص و درمان به موقع این اختلالات می‌تواند از بروز تصادفات، مرگ و میر و معلولیت‌های ناشی از حوادث ترافیکی پیشگیری کند. آپنه پیامد‌های ناگواری مانند پرفشاری خون، بیماری‌های قلبی و عروقی، دیابت، سندرم متابولیک، سکته مغزی و افسردگی را به دنبال دارد.
