کاش من هم در کودکی ، معصوم و بی گناه مرده بودم تا الان از صبح تا شب نگران آینده ی مبهم خودم در این دنیا و گرفتار شدن احتمالی در آتش جهنم در آن دنیا نبودم
ما باید برای خودمون تاسف بخوریم نه برای این کودک معصوم که با زلزله ی دیشب ، با سر به وسط بهشت خدا افتاد
خوشبحالش
هرچندسال يه زلزله بزرگ وكلى خرابى ومرگ واشك وآه
بى برنامگى، سردرگمى وتكرارتلخ
خانه هاى خراب شده قبلى درچه حالند؟ مقاوم سازى كه پيش كش مسكن هاى ساخته شده درهمين ٥ سال گذشته فرو مى ريزند!!
قول هاى مسئولين و... فراموشى... روزمرگى....
اندازه سال ١٣٤٦ هم توان سازماندهى رسيدگى به زلزله زدگان رو هم نداريم...