سرانجام تلاش برخی نماینده ها نتیجه داد و سؤال از رئیسجمهور در هفته های گذشته اعلام وصول شد. طرح سؤال با امضای هشتاد نماینده و در پنج محور کاملاً اقتصادی اما با انگیزههای کاملاً سیاسی. آنگونه که ایسنا خبر داده، در جلسه علنی چهارشنبه دهم مردادماه، علی لاریجانی، رئیس مجلس، اعلام وصول سؤال هشتاد نماینده از رئیسجمهور را قرائت کرد.
به گزارش «تابناک»؛ لاریجانی گفت: پیشتر ۹۲ نماینده ی مجلس شورای اسلامی، تقاضای سؤال از رئیسجمهور را به هیأترئیسه ارائه کردند که به کمیسیون اقتصادی ارجاع شد. کمیسیون اقتصادی با حضور نمایندگان رئیسجمهور، این موضوع را بررسی کرد که در نهایت هشتاد تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای این سؤال باقی مانده است؛ یعنی بیش از یکچهارم از نمایندگان تقاضای سؤال از رئیسجمهور را دارند و طبق آییننامه سؤال باید اعلام وصول شود.
آنگونه که لاریجانی گفته، سؤال از روحانی، پنج محور دارد. عدم موفقیت دولت در کنترل قاچاق کالا و ارز، استمرار تحریمهای بانکی، عدم اقدام شایسته دولت درباره کاهش نرخ بیکاری، رکود اقتصادی شدید چندساله و افزایش شتابان نرخ ارز خارجی و کاهش شدید ارزش پول ملی. حال به موجب ماده 213 آییننامه حداکثر ظرف یک ماه آینده حسن روحانی باید برای پاسخ به این سؤالات به مجلس برود.
قاسم میرزایی نیکو در گفت وگو با تابناک در خصوص این موضوع اظهار داشت: به نظر من سؤال از رئیس جمهور اگر در چهارچوب وظایفی که قانون اساسی تعیین کرده باشد معنی ندارد؛ سؤالات اقتصادی، اجتماعی وزرای مربوط به خود را دارد و این وزیران هستند که باید سؤال را پاسخ بدهند.
این نماینده مجلس گفت: قانون اساسی چیز دیگری برای سؤال کردن از رئیس جمهور در نظر گرفته است؛ بنابراین، با توجه به همه شرایط، از جمله دولت در سایه و چندین نوع مسأله دیگر ـ که امروز دولت با آن درگیر است ـ سؤال از رئیس جمهور بی معناست.
وی همچنین افزود: بخش زیادی از این سؤال سیاسی است و از روز اول که این ماجرا شروع شد، هر روز عده ای هجمه وارد کردند؛ اما در این شرایط، گویا سؤال از رئیس جمهور مشروعیت پیدا کرده است و با توجه شرایط موجود ـ که امروز در کشور ایجاد شده ـ عده ای خود را محق می دانند که از روحانی سؤال بپرسند. البته این گونه نیست که ما بگوییم دولت در شریط موجود مقصر نبوده است و اساسا کسی نمی تواند نقش کوتاهی، کم کاری و چالاک نبودن دولت را کتمان کند؛ اما همه مشکلات هم به گردن دولت نیست. در واقع ما ایرادات ساختاری داریم که این ایرادات هم به این برمی گردد که تشکیلات موازی با دولت زیاد است.
وی در پاسخ به این که آیا به نظر شما در کار دولت دخالت هایی می شود، اظهار داشت: کاملا این طور است؛ مثلا الان در سیاست خارجی کشور چندین نفر و ارگان نظر می دهند، در حالی که در کل دنیا چنین روشی دیده نمی شود، البته این خوب است که تعدد آرا وجود داشته باشد و نظریات مختلف گفته شود، ولی باید تصمیم گیری با یکی باشد.
این نماینده همچنین در ادامه یادآور شد: اگر همه این نظریات جمع بندی می شد و تنها یک مجموعه می توانست تصمیم گیر اصلی باشد، اوضاع بهتر از این می شد. در دیگر مسائل هم وضعیت به همین شکل است. شما در حوزه فرهنگ نگاه کنید، در وزارت علوم یک ستاد عالی انقلاب فرهنگی وجود دارد که خود تصمم ساز است، در حالی که قرار بود این شورا در زمان خود که چپی ها آمده بودند و مشکلات ایجاد شده بود و در تدوین کتب مشکلاتی داشتیم اینها مداخله کنند؛ اما امروز پس از چهل سال هنوز هستند و تصمیم می گیرند.
وی گفت: گیر کار ما در واقع در همین تداخل امور است، البته قوه های دیگر هم در این زمینه مقصرند. قوه مقننه می توانست خیلی به دولت کمک کند و قوه دیگر هم همین طور؛ اما ما می بینیم که بیشتر سنگ اندازی شده تا کمک به دولت. باید پرسش های اساسی از رئیس جمهور پرسیده می شد و در واقع بر روی وعده هایی که به مردم داده شده بود، سؤال می کردند؛ نمونه آن رفع حصر است که انجام نشده، ولی در بین این سؤالات هم نیست.