جنگ روانی و سیاسی در بازار ارز، حزب داریم، اما حکمران حزبی، نه!، مشایی در ایستگاه آخر، وقت بازنشستگی، قیف وارونه؛ توزیع رانت به جای یارانه!، تقاضای کاذب قیمت‌های کاذب!، یک بام و دو هوای العبادی برای نخست‌وزیری، چرا شوروی به ۱۵ کشور تجزیه شد؟، صدای جنگ در ادلب، عزاداری‌هایی در تضاد با «سبک زندگی حسینی»، روایت بی پرده مجله «تایم» از اقتصاد آمریکا و جنجال دیدار‌های غیررسمی جان کری و ظریف از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز شنبه ۲۴ شهریورماه در حالی چاپ و منتشر شد که ضرب الاجل برای خداحافظی با مدیران بازنشسته، جنجالی شدن دیدار‌های ظریف و کری، رفتن یا نرفتن روحانی به نیویورک از عناوینی هستند که در صفحات نخست روزنامه‌های امروز با تیتر‌های متنوعی برجسته شده است.
روزنامه اعتماد در شماره امروز خود درباره ضرورت اصلاح‌طلبی با محمد توسلی گفت وگویی منتشر کرد و عنوان آن از بازرگان آموختم نباید با سیاست قهر کرد را به عنوان تیتر یک در کنار تصویر این فعال سیاسی قرار داد. این روزنامه یادداشتی با عنوان حضور در سازمان ملل را به قلم محمد کاظمی نیز منتشر کرده است.
روزنامه خراسان ضمن اعلام خبر تأیید قانون منع به کارگیری بازنشستگان توسط شورای نگهبان عنوان ضرب الاجل برای خداحافظی با مدیران بازنشسته را تیتر یک کرد. این روزنامه در سرمقاله خود با عنوان قیف وارونه؛ توزیع رانت به جای یارانه! ضمن انتقاد از برخی سیاست‌های اقتصادی دولت، پیشنهادهایی برای عبور از شرایط فعلی ارائه کرده است.
روزنامه جوان ضمن قرار دادن تصویر تشییع شهدای دفاع مقدس در تهران عنوان بدرقه حماسی یاران حسین تا معراج را در صفحه نخست خود برجسته کرد. این روزنامه همچنین در گزارشی درباره حضور تحلیلگر ساکن انگلیس با عنوان علیزاده براندازان را در شبکه براندازی برانداخت درباره مناظره او و یک روزنامه نگار دیگر با موضوع مسئولیت وضعیت کنونی ایران و آنچه شبکه «من و تو» بن بست سیاسی نامید، با کیست نوشته است.
روزنامه شرق با چاپ تصویری از کری و ظریف با اشاره به جنجال‌های اخیر درباره دیدار کری و ظریف، دیدار‌های کری و ظریف کار دستش داد را تیتر کرده است. این روزنامه تیتر یک امروزش با عنوان شکایت وارد نیست را همراه با خبر تأیید حکم بدوی دادگاه فیلترکننده تلگرام برجسته کرد.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛
روحانی باید برود
محمدعلی وکیلی مدیرمسئول روزنامه ابتکار و نماینده مجلس در سرمقاله امروز این روزنامه نوشت: چند روز دیگر اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک برگزار میشود. ایران این فرصت را دارد در صورت تمایل در این اجلاس شرکت و سخنرانی کند. روحانی در همه اجلاس‌ها در این پنج سال شرکت کرده است. این بار، اما این اجلاس یک شرایط ویژه دارد. آمریکا در این اجلاس، ریاست دوره‌ای شورای امنیت سازمان ملل را بر عهده دارد.
این شرایط ویژه باعث شده که عده‌ای پیرامون شرکت کردنِ ایران در این اجلاس، تردید ایجاد کنند.
به نظرم فرضِ شرکت از فرایضِ بنیادینِ دیپلماسی در جهان جدید است؛ لذا برای شرکت نکردن باید استدلالی مکفی ارائه شود وگرنه فرض بر شرکت کردن باید باشد. (از همین روست که کسانی‌که می‌گویند «رفتن» چه دستاوردی دارد، نمی‌توانند با این موضع از «نرفتن» دفاع کنند بلکه باید توضیح دهند «نرفتن» چه دستاوردی دارد).
اما به هر روی به گمانم به دلایل زیر باید برای شرکت در این اجلاس با عزمی مضاعف تصمیم مثبت گرفت و روحانی به نیویورک برود.
۱- ترامپ در داخل کشورش سخت تحت فشار است. چیزی که به نام «دستاورد» در کرنا می‌کرد اکنون برای مردم آمریکا روشن شده که تنها صدای طبلی توخالی بوده است. کره شمالی به‌رغم انعطافی که نشان داد هنوز مناسباتش با آمریکا بر همان طریقت تهدید می‌چرخد.
شرکای آمریکا در جهان دچار تردید جدی شده‌اند چندان که اکنون آمریکا شرایطی برای ایجاد هیچ اجماع جهانی را ندارد. دلار هیچ‌گاه اینگونه در معرض تهدید نبوده است. صراحتاً روسیه، اروپا و چین از سناریو‌هایی برای جایگزینی دلار در مناسبات مالی خود سخن می‌گویند. حضور فعالانه ایران و ایراد سخنرانی‌ِ هنجارمند به طوری که تحسین حضار را برانگیزد، فشار داخلی بر ترامپ را افزایش می‌دهد. بسیاری در داخل کشور آمریکا معتقدند شکست‌های ترامپ محصولِ استراتژی ترامپی مبنی بر تغییر رفتار با شرکای استراتژیک آمریکا است. مهندسی صحن اجلاس با یک سخنرانی حساب شده، پیامد‌های این «تغییر» را بیشتر به رخ می‌کشد! لذا فشار داخلی بر ترامپ افزایش می‌یابد و تصمیم برای او سخت‌تر و هزینه‌برتر خواهد شد.
۲- سال‌هاست که ما تصمیم گرفته‌ایم که از طریق دیپلماسی و گفتگو مسائل خود را حل کنیم و عنصری مسئول و هنجارپذیر در جهان شناخته شویم. تصمیمی که در برجام متبلور شد. ما در میانه اجرای راهبردِ احترام به قوائد بین‌المللی و وفاداری به دیپلماسی هستیم. حتی رفتار ما در واکنش به خروج آمریکا از برجام، در ادامه همین راهبرد است. شرکت در این اجلاس نیز در ادامه همین راهبرد معناپذیر و قابل دفاع است. در میانه راه، تغییر راهبرد کاری معقول به‌حساب نمی‌آید و هزینه‌های غیرضروری بر ما تحمیل می‌کند.
۳- ما می‌توانیم به جهان یادآور شویم که به چه منظور این همه پول و زمان صرف این جلسات میکنند؟ بگوییم که چه کسی قوائد بین‌المللی را زیرپا می‌گذارد. بگوییم که اگر امروز چیزی را تصویب میکنند مطمئن نباشند فردا ترامپ به امضای خود پایبند می‌ماند.
ما زبان دیپلماسی را انتخاب کرده‌ایم، نمی‌توانیم زمینِ آن را خالی بگذاریم. تا اینجای کار، عنصر نامسئول و قانون‌شکن و هنجارگریز ترامپ بوده. نباید گذاشت حواس‌ها از این قضاوتِ عمومی پیرامونِ ترامپ، به سمتِ شرکت نکردنِ ما بچرخد!
دلایل استقبال نماینده اصولگرا از شفافیت آرا
احمد امیرآبادی فراهانی، نماینده قم و عضو هیأت‌رئیسه مجلس در یادداشت روز امروز کیهان با عنوان بازگشت مجلس به رأس امور با شفافیت آرا نوشت: متأسفانه برخی از همکاران ما در مجلس شورای اسلامی نه تنها در بحث‌ها شرکت نمی‌کنند، بلکه از مفاد دستور جلسه و طرح‌ها و لوایح هم بی‌اطلاع هستند و این امر باعث بالا رفتن تعداد آراء ممتنع و عدم میزان مشارکت در رای‌گیری یا رای‌دهی از روی دست دیگران شده است که حاصل این نوع رفتار، تصویب قوانین ناکارآمد و ضعیف است. شاید بهترین گواه بر این ادعا وجود تعداد زیادی از طرح‌های اصلاحی و استفساریه و... است که در مورد قوانین مصوب مجلس ارائه می‌شوند.
اما از آنجا که هر طرح و لایحه‌ای موافقان و مخالفانی دارد، شفافیت آراء موجب بازخواست ما نمایندگان از سوی مردم میشود و ما باید در مورد تک تک آراء خود استدلال ارائه کنیم و این همان مردم سالاری دینی مد نظر امام راحل و رهبر معظم انقلاب است. تداوم این سؤالات مردمی موجب میشود نمایندگان در مورد همه آراء خود حساس شده و با مطالعه و دقت رای دهند و این به معنای افزایش کیفیت قانونگذاری و نظارت در کشور است.
یکی دیگر از تغییراتی که قطعا با شفافیت آرا ایجاد خواهد شد، شفافیت بیشتر تمام نهاد‌های کشور است. مجلسی که مردم را محرم بداند و آراء نمایندگان را در اختیار آن‌ها قرار دهد، قطعا این رویه را در مورد سایر نهاد‌های کشور با جدیت بیشتری دنبال خواهد کرد و این سرآغاز فصل نوینی در پیشگیری از فساد خواهد بود. قاطعانه می‌توانم ادعا کنم که درصورت تحقق شفافیت آراء نمایندگان، بسیاری از رویه‌های فسادزا اصلاح و نهایتا سلامت نظام اداری ارتقا محسوسی خواهد یافت.
از جمله برکات شفافیت آراء نمایندگان این است که بالاخره یکبار و برای همیشه زمینه را برای بحث و تصمیم‌گیری در مورد برخی از ایرادات ساختاری کشور فراهم خواهد آورد. این ایرادات بیماری مزمنی هستند که سال‌هاست به کشور آسیب می‌زنند، ولی متاسفانه نهاد‌های تصمیم‌گیر از جمله مجلس شورای اسلامی به دلیل سرگرم شدن مسئولان و نمایندگان به امور اجرایی و جاری، فکری برای مداوای این بیماری‌ها نمی‌کنند. شفافیت آراء از آن جهت مغتنم است که مردم و نخبگان کشور را متوجه مجلس و نقش بی‌بدیل آن می‌کند و همین توجه مردم و نخبگان کافی‌ست برای آنکه نمایندگان برای رفع این ایرادات ساختاری آستین همت بالا بزنند. در زیر و برای نمونه به مواردی از این ایرادات اشاره می‌کنم؛
یکی از مشکلات ساختاری مجلس شورای اسلامی تعدد جلسات قانونگذاری و کیفیت پایین نظارت بر مجریان و حسن اجرای قوانین است. این مقوله باعث شده مجلس بعنوان یک ماشین چاپ قانون فعالیت نماید و دولت و دستگاه‌های اجرایی تقریبا بدون توجه به مصوبات مجلس کار خود را بکنند (گزارش معاونت نظارت مجلس از تعداد و درصد بسیار پایین آیین‌نامه‌های تصویب شده در دولت گواه این مدعاست، به این معنا که دولت حتی آیین‌نامه‌های تصریح شده در قوانین را نیز تصویب نمی‌کند چه برسد به اجرای قوانین!)
تعدد جلسات صحن علنی و قوانین مصوب از دو حیث بر کار نمایندگی و نمایندگان آسیب می‌زند. از سویی تعداد بالای طرح‌ها و لوایح مانع از کار کارشناسی دقیق بر روی همه آن‌ها میشود و لذا نمایندگان ناچار می‌شوند، به برخی از طرح‌ها و لوایح بدون مطالعه رای بدهند و از سویی دیگر تعدد این جلسات به همراه جلسات کمیسیون‌ها و کمیته‌ها و حضور هفتگی نمایندگان در حوزه‌های انتخابیه مانع از کار نظارتی جدی بر عملکرد دولت شده است و این یکی از بزرگ‌ترین آسیب‌های متوجه مجلس است.
تاکنون راه‌حل‌های گوناگونی از جمله حزبی شدن انتخابات مجلس برای حل این مشکل ارائه شده است، اما همه آن‌ها به‌دلیل مشغله نمایندگان به امور روزمره ابتر مانده‌اند، شفافیت آراء موجب پیگیری و تعیین تکلیف این ماجرا خواهد شد.
در پایان این یادداشت را با جمله حضرت امام (ره) به اتمام می‌رسانم که فرمودند: «مجلس یک چیزى است که در رأس همه امورى که در کشور است واقع است. یعنى مجلس خوب همه چیز را خوب مىکند و مجلس بد همه چیز را بد مىکند.». قطعا شفافیت آرای نمایندگان مجلس را خوب خواهد کرد که نتیجه طبیعی و حتمی آن خوب شدن و اصلاح کشور است.
شمر امروز ترامپ است
علی مطهری در یادداشتی که روزنامه اعتماد در شماره امروز شنبه چاپ کرده است، نوشت: ستاد شهید آیت‌الله مطهری در روز عاشورای سال ۱۳۴۸ در حسینیه ارشاد تهران ضمن بحث «عنصر امر به معروف و نهی از منکر در نهضت حسینی» به کارنامه ما در امر به معروف و نهی از منکر پرداختند و از آنجا وارد مساله فلسطین و کارنامه ما در این موضوع شدند و از جمله فرمودند: «امروز باید در و دیوار این شهر با شعار فلسطین می‌لرزید» و از شعار‌های بی‌محتوا و بی‌خاصیت انتقاد کردند. استاد مطهری معتقد بود بزرگداشت واقعه کربلا نباید به صورت یک عادت و یک سرگرمی دربیاید به طوری که برای امروز ما اثری نداشته باشد، زیرا در این صورت یزید‌ها و ابن‌زیاد‌ها و عمرسعد‌ها هم در چنین مجالسی شرکت میکنند، همان‌طور که شاه مخلوع نیز هر سال روز عاشورا در مدرسه سپهسالار در مراسم عزاداری عاشورا شرکت می‌کرد...
بلکه این واقعه باید الهام‌بخش این پیام باشد که هر گاه ما در شرایط امام حسین علیه‌السلام قرار گرفتیم باید همان کاری را بکنیم که او کرد، زیرا او را امام و پیشوا و الگو و نمونه برای خود می‌دانیم که تا حد امکان باید خود را مطابق این الگو و نمونه بسازیم؛ لذا آن شهید عزیز در آن سخنرانی فرمود: «شمر امروز موشه‌دایان است، شمر امروزت را بشناس، شمر ۱۴۰۰ سال پیش مرد.» و موشه‌دایان نخست‌وزیر وقت اسراییل بود.
در محرم امسال باید بگوییم «شمر امروز ترامپ است» زیرا او تمام قد در مقابل اسلام ایستاده است و به یک معنی آب را به روی سپاه اسلام بسته است. او امروز به ما می‌گوید اشغال فلسطین را به رسمیت بشناسید و از آرمان آزادی فلسطین دست بردارید تا من روابط مالی و بانکی دنیا با شما را به حال عادی درآورم. می‌گوید از مظلومان یمن حمایت نکنید تا من تحریم‌ها را بردارم؛ مرا در سوریه و عراق و لبنان آزاد بگذارید تا به شما رفاه بدهم. اما پاسخ مردم مومن ما که آرمان‌های اسلام را دنبال میکنند این است که هیات منّا الذله ما کجا و تن به خواری دادن کجا؟! ما مقاومت خواهیم کرد و همه سد‌ها را خواهیم شکست و به رفاه هم خواهیم رسید.
روحانی نباید برود. 
تا الان که همه حرفاش درست بوده معلومه که چه 
