بهمن فرمان آرا سینماگر کشورمان در نامهای خطاب به سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، به تداوم توقیف فیلم سینمایی «آشغالهای دوستداشتنی» اعتراض کرد.
به گزارش «تابناک» و به نقل از شرق، فیلم «آشغالهای دوستداشتنی» به کارگردانی، نویسندگی و تهیهکنندگی محسن امیریوسفی، از جمله مناقشهبرانگیزترین فیلمهای سینمایی در دهه ۹۰ شمسی سینمای ایران است.
این فیلم محصول سال ۱۳۹۱، به حوادث سال ۱۳۸۸ میپردازد و در کنار «عصبانی نیستم»، به کارگردانی رضا درمیشیان، به مناقشات دوره ریاستجمهوری محمود احمدینژاد پرداخته که ظاهرا در زمره موضوعات ملتهب قرار گرفتهاند و تا امروز بیشترین نوع سانسور و اصلاحات از جانب سازمان سینمایی دو دولت با خط مشی متفاوت – احمدینژاد و روحانی- بر آنها اعمال شده است.
با این رویکرد، هنگامی که فیلم «عصبانی نیستم» بعد از مدتها به اکران عمومی درآمد، نهتنها مشکلی ایجاد نکرد، بلکه نگاه مردم به آن بهمثابه فیلم بود و اتفاق امنیتیای هم هنگام اکران عمومی آن روی نداد! اما متأسفانه تا امروز «آشغالهای دوستداشتنی» در مسیر توقیف قرار گرفته و با وجود اینکه هزینه این فیلم از جیب مبارک شخص تهیهکننده مصرف شده، چندان از سوی مسئولان مربوطه مورد عنایت قرار نگرفته است!
حال بهمن فرمانآرا، کارگردان شناختهشده سینما، در یادداشتی خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درخواست نمایش این فیلم را مطرح کرده؛ باشد که مقبول افتد!
در متن نامه فرمان آرا آمده است:
جناب آقای دکتر سیدعباس صالحی
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی
با احترام این نامه را برای شما مینویسم که به توقیف ششساله فیلم «آشغالهای دوستداشتنی» اثر محسن امیریوسفی اعتراض کنم. سینما به نسل جوان برای ادامه حیات خود احتیاج دارد و وقتی کارگردانان جوانی مثل محسن امیریوسفی باید شش سال منتظر اکران فلیمشان بشوند، چه انتظاری است که کارهای بعدی را شروع کنند.
آنچه ما هر روز در رسانهها راجع به آشغالهای منفور میبینیم و میشنویم، مگر این فیلم چه چیزی را نشان میدهد که ما هزار بار بدتر از آن را ندیده باشیم؟ هرگز یک کتاب، یک فیلم، یک نقاشی باعث انقلاب نشدهاند؛ پس چرا جلوی آثار گرفته میشود؟ آیا فیلم «عصبانی نیستم» رضا درمیشیان که چهار، پنج سال در سانسور خاک خورده، وقت نمایش قیمت دلار را بالا برد؟
در دیاری که 40 سال پیش با 37 میلیون جمعیت یک چاپ کتاب دو هزار نسخه بود، حالا با 80 میلیون جمعیت یک چاپ کتاب 500 نسخه شده است، دستاندرکاران از چه میترسند؟
جناب آقای وزیر شما که در مراسم تشییع همه درگذشتگان هنری با حضورتان احترام میگذارید، وقت آن نیست که به جوانان این مملکت که آینده کشور در دستشان خواهد بود، احترام بگذارید و با حمایت از آثارشان آینده این مملکت را روشن کنید.