همزمان با بالا گرفتن حواشی پیرامون سردار امیر علی حاجی زاده که در تاریخ ۲۱ دی ماه ۱۳۹۸ مسئولیت سقوط هواپیمای بوئینگ ۷۳۷ اوکراینی را بر عهده گرفت و آن را ناشی از خطای انسانی در سامانه‌های پدافند دفاعی تهران عنوان کرد، مطلبی پیرامون ایشان در فضای مجازی دست به دست می‌شود که صحت ندارد.
به گزارش «تابناک» برخی در فضای مجازی به ویژه شبکه های اجتماعی نظیر اینستاگرام نوشته اند که سردار امیر علی حاجی زاده پدر شهید مدافع حرم رضا حاجی زاده است که در سال ۱۳۹۵ در منطقه خان طومان سوریه به شهادت رسید. این موضوع در حالی است که نام پدر شهید رضا حاجی زاده رجبعلی و اهل آمل بوده در حالی که سردار حاجی زاده متولد تهران است.
هر چند شهید رضا حاجی زاده فرزند سردار حاجی زاده نیست، اما به گفته خود سردار یکی از پسرانش در ۱۷ سالگی برای اینکه مدافع حرم شود آنقدر اصرار می‌کند که ایشان صرفا برای ۱۵ روز اجازه حضور پسرش را در سوریه می‌دهد.
به هر صورت این موضوع که پرسش هایی را از سوی خوانندگان به همراه داشت، بهانه ای شد تا مروری بر زندگی شهید بزرگوار رضا حاجی زاده داشته باشیم که در ادامه می آید.
شهید رضا حاجی‌زاده متولد تاریخ ۶/ ۱۰/۶۶ بود که در تاریخ ۱۷/۲/۹۵ در کشور سوریه و منطقه خان طومان به شهادت رسید. از این شهید بزرگوار یک فرزند دختر به نام حلما و یک پسر به نام طه به یادگار باقی مانده است.
شهید مدافع حرم رضا حاجی‌زاده اهل آمل از شهدای لشکر عملیاتی ۲۵ کربلا به همراه ۱۲ تن دیگر از یارانش در روز ۱۷ اردیبهشت‌ماه سال ۹۵ در خان‌طومان سوریه به شهادت رسید که پیکرش در معرکه نبرد جا ماند و به کشور بازگردانده نشد.
همانطور که اشاره شد از این شهید بزرگوار دو فرزند یه یادگار مانده است.
شهید رضا حاجی زاده در وصیت نامه خود خطاب به خانواده اش، نوشته است: و اما خاف مقام ربه و نهی النفس عن الهوی فان الجنه هی الماوی آیات ۴۰ و ۴۱ سوره مبارکه النازعات، و اما آن کس که از مقام و مرتبه پروردگارش ترسیده و خود را از هوا و هوس بازداشته است، به یقین بهشت جایگاه اوست.
با سلام و صلوات به محضر منجی عالم بشریت حضرت صاحب‌الزمان (عج) و نائب بر حقش امام خامنه‌ای و شهدای اسلام و ایران، به خصوص شهدای مدافع حرم.
این‌جانب رضا حاجی‌زاده فرزند رجبعلی در صحت و سلامت کامل عقلی وصیت‌نامه خود را می‌نویسم، من نمی‌خواهم که عمرم بی‌ثمر باشد و مرگم یک مرگ عادی، مرگی می‌خواهم که در راه اسلام و ایران اسلامی باشد.
من به خاطر منطق خویش برای دفاع از اسلام و حریم اهل‌بیت (ع) وارد جنگ با دشمنان اسلام شدم و با عشق و علاقه و رضایت کامل جان خویش را فدای این راه می‌نمایم و می‌روم تا انتقام سیلی حضرت زهرا (س) را بگیرم.
من از مردم ایران می‌خواهم تفرقه‌اندازی نکنید، با هم متحد باشید، دین اسلام را سربلند نگه‌دارید، به دوستان و آشنایان توصیه می‌کنم نماز اول وقت و با حضور قلب بخوانید.
پدر و مادر را گرامی و محترم بدارید، از طهارت و معصومیت خود شدیداً حراست و پاسداری کنید، پیوند به ائمه اطهار (ع) و به‌خصوص امام هشتم را مستحکم کنید و خدای متعال و مهربان را در همه حال به یاد داشته باشید.
خدمت پدر و مادر عزیز و گرامی!
موفقیت من در مراحل گوناگون زندگی مرهون زحمات و دعای خیرتان بوده است، امیدوارم کوتاهی و قصورم را در رسیدگی به اوضاع و احوالتان بخشنده باشید و حلالم کنید و این را بدانید تا آنجا که در توان داشتم در حد بضاعتم تلاش کردم تا رضایت شما را در زندگی خود داشته باشم.
هر پدر و مادری عاقبت به خیری فرزندشان را خواهانند و این را بدانید که بنده عاقبت به خیر شدم و این عاقبت به خیری را مدیون زحمات دیروز شما هستم.
داداش جان!
در نبود من پدر و مادر را فراموش نکن و همواره تابع بی‌چون و چرای ولایت باش، دشمن همواره از دینداری و ولایت‌پذیری تو هراس دارد، پس کاری کن که دشمن همواره از تو و امثال تو بترسد.
همسر مهربان و صبورم!
می‌دانم که بعد از رفتن من تمام سختی‌های این زندگی بر دوش توست، من برای شهادت نمی‌روم، من جوانی و زندگی با شما را دوست دارم و می‌خواهم با شما باشم، ولی این تکلیف ماست که از حریم اسلام و اهل‌بیت (ع) دفاع کنیم و راضی هستیم به رضای خدا ولی این بار سنگین بر دوش توست و از تو می‌خواهم صبر زینب‌گونه پیشه کنی و در برابر تمام سختی‌ها و مشکلات یاد خدا را فراموش نکنی و در تمام مراحل از خدا کمک بگیری.
از تو می‌خواهم که فرزندانم را طوری تربیت کنی که در مسیر اسلام و ولایت ادامه‌دهنده را شهدا باشند و بابت تمام کمبودها و نبودهایم از تو می‌خواهم حلالم کنی.
فاطمه‌حلما جان!
دِتِر (دختر) بابا، دوستت دارم، دوستت دارم، بدان که بابا رفته است که تا تو و امثال تو در امنیت و آرامش در خاک خود قدم بگذارید و بدان که ناموس شیعه در واقع ناموس خودمان است، تکلیف ما این است که از ناموس شیعه دفاع کنیم و جان خود را در این راه بدهیم و از تو می‌خواهم که در سنگر خود که همان چادر توست، بمانی و بایستی و مقابله کنی تا پرچم اسلام و تشیع همیشه پیروز و سرافراز بماند.
محمدطه جان!
مرد خانه بابا، تو دیگر ستون خانه‌ای، از تو می‌خواهم که دینت را حفظ کنی و در خط ولایت‌فقیه باشی و گوش به فرمان رهبر عزیزمان باشی، دعا می‌کنم که در رکاب امام زمان (عج) ادامه‌دهنده راه شهدا باشی و در زندگی‌ات طوری باشی که موضع اسلام و مسلمین به خطر نیفتد.
از همه دوستان و آشنایان و همکارانم می‌خواهم که مرا حلال کنند و قصورم را ببخشند و اگر دینی از کسی بر گردنم مانده است، برای تسویه به خانواده‌ام مراجعه نمایند که خداوند می‌فرمایند هر گناهی از شما بخشیده می‌شود، غیر از حق‌الناس.
و من الله التوفیق
رضا حاجی زاده
۳۰/۱/۱۳۹۵
خدا رحمتش کند. 
واقعا افرادی که منفی میدهندرا چه باید گفت؟ 