به گزارش تابناک، روزنامه رسالت نوشت: خبرنگار و نهاد رسانه، در حالت ایدهآل، همچون یک نهاد امنیتی برای مردم عمل میکند. او است که باید اخبار را از دل دولتهای مدرن بیرون بکشد و به مردم برساند، اما سوای این، شأن رسانه در جامعه و حکومت اسلامی، شأن آگاهیبخشی است. خبرنگار و روزنامهنگار، به معنای امروزین کلمه یک «تبلیغاتچی» نیست؛ بلکه به معنای دینی آن «مبلغ» است و فاصله میان این دو اصطلاح، فاصله از حقیقت است تا فریب. امروز وظیفه رسانه و خبرنگار، از هر زمانی سهمگینتر و پیچیدهتر شده است، چراکه با حمله بیحد و حصر رسانهای دشمن، خبرنگار از سویی باید جلوی سیاهنماییها را بگیرد و اجازه ندهد تا شکاف بین دولت و ملت که منتهیالآمال دشمنان است بزرگتر شود و باید از طریق نظارت و پوشش رسانهای در مقابل ناکارآمدیها و فساد که به طور طبیعی در هر دستگاه حاکمیتی یافت میشود، بایستد. برای حل این تعارض، راهحل رسانهها پیچیدهتر نشده. کماکان تنها آغوش صداقت و حقیقت است که پادزهر تمام دشمنیهای خارجی و ناکارآمدیهای داخلی است.
صورت صداقت برای مردم آشناست و هنر و هوشمندی خبرنگار متعهد به شریعت پاک اسلام و فرهنگ درخشان ایران، تنها در نوع بیان این صداقت است، به نحوی که خاری شود در چشم دشمن فتنهانگیز که هنرش ترکیب حق و باطل و تزریق آن به مخاطب است.حال نفس پاک و خون مطهر شهید محمود صارمی که به دست تروریستهای طالبان در مزارشریف به شهادت رسید، نام خبرنگاران را بر پیشانی تقویم افتخارات ایران ثبت کرد تا به سنت قدردانی، مردمان شریف، این روز را به خدا قوتی آنان بروند.
قافله خبرنگاران، شهید کم نداده است و آنکه به راستی هدف مقدس خبرنگاری را دریافته باشد هرگز در اعطای واژه نازنین شهید به آنها شک نمیکند. فهرست شهدای خبرنگار از زمان دفاع مقدس قابل رهگیری است تا همین امروز، جایی حوالی دریاچه ارومیه. حتی با لحاظ مؤلفه آگاهیبخشی در تعریف خبرنگاری، کسی چون سیدمرتضی آوینی را هم میتوان یک خبرنگار شهید به حساب آورد، در کنار هنرمند شهید و متفکر شهید که همه برای او صادق است. روزگاری که کرونا هنوز توفیق نشستن در بیآر تیهای اتوبان چمران برای رسیدن به دانشگاه را ازمان سلب نکرده بود، گذرمان به پارکوی و پایانه شهید افشار هم میافتاد و خاطره هواپیمای سییکصدوسی…
در این روزها دل گوش مردم تشنه است. زیاد استعاره نیست این جمله. گوش مردم حسی شبیه به عطش دارد نسبت به خبرهای خوب. این عطش برای خبرنگارها صدچندان است، چه رساندن خبر خوب از شنیدن آن لذتی بس فراتر دارد. یک خبر کوتاه، خبری که انگار تمام خبرهای خوب را در خود جا داده است. یک خبر کوتاه و ساده که خدا میداند پشتش چقدر حرف و بغض خفته است. خبری مثل «امام آمد.»