محمد مهدی فروردین درباره اقدام اخیر فدراسیون فوتبال و ارسال نامه به فیفا برای معرفی فدراسیون به عنوان نهاد غیردولتی غیر انتفاعی، واکنشی نشان داد که باعث تعجب کارشناسان و مدیران ورزشی کشور شده است.
به گزارش تابناک ورزشی، رییس فراکسیون ورزش مجلس که طی چند ماه اخیر مواضع سختی علیه فدراسیون فوتبال اتخاذ کرده است؛ می تواند عملکرد هر کدام از روسای فدراسیون ها یا وزیر ورزش و معاونینش را قبول نداشته باشد و در صدد اصلاح آن بر آید اما متوسل شدن به نهادهای خارجی برای برخورد با مدیران ورزش ایران پدیده جدیدی است که نیاز به بررسی بیشتر و بازنگری در رویه نمایندگان مردم دارد. این کار به وضوح یک خودزنی است که پیام نادرستی به تشکیلات جهانی فوتبال ارسال می کند و چنین سیگنال هایی نادیده گرفته نمی شود.
هرچند فیفا نهادی نیست که به درخواست یک عضو پارلمان یک کشور ترتیب اثر دهد و نماینده قانونی فوتبال یک کشور را به دلیل اینکه تفسیری از قوانین کشورش به این نهاد ارسال کرده را برکنار کند، اما اینکه سیاستمداران یک کشور تا این حد مقابل مقامات رسمی فدراسیونش ایستاده اند، خود نشانه بدی است.
ماجرا از جایی شروع شد که غلامرضا رفیعی، مشاور حقوقی فدراسیون در یک مصاحبه مفصل به تغییراتی در قوانین ایران اشاره می‌کند که به‌صورت خودکار فدراسیون فوتبال را از یک فدراسیون آماتوری خارج کرده و ماهیت حقوقی جدیدی به آن می‌دهد تا حدی که شاید نیازی به مصوبه مجلس درباره بند یک نباشد. او در پایان صحبت‌های خود اعلام کرده که ماهیت حقوقی فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران یک "موسسه غیر انتفاعی غیر دولتی" است.
حالا این مصاحبه به مذاق نماینده مجلس که خودش سابقه جدی فوتبالی دارد، خوش نیامده است. به نظر می رسد فروردین و عزیزی خادم باید یکبار برای همیشه بنشینند و سنگ های شان را وابکنند و اختلاف های شخصی را نیز حل کنند. ادامه این رویه می تواند کل فوتبال کشور را متضرر کند و زیر سوال ببرد. دادن زدن اصطکاک های فردی و گروهی در رسانه ها کار مخربی است که تنها دودش به چشم منافع ملی می رود.
مطمئنا فدراسیون فوتبال ایران زیر نظر رییس جدید خود ضعف های بزرگی داشته که در همین کمتر از یکسال به چشم آمده است و بسیاری از آنها نیز به شخص عزیزی خادم یا مدیران منصوب و نزدیک به او برمی گردد اما حالا که تیم ملی ، سریع ترین صعود خود در تاریخ را رقم زده و از هر تیم دیگری در تاریخ فوتبال آسیا زودتر به جام جهانی رسیده است، چنین مواضع خصمانه ای مردم و هواداران را دلسرد می کند و قطعا در صورت بروز اختلاف غیرمترقبه ای همچون حذف احتمالی تیم ملی، افکارعمومی مسببان را نخواهد بخشید.
اگر مجلس برای تصویب این بند، ادله قانونی و معذورات دارد باید دنبال راهی برای حل و فصل موضوع گشت و از ذبح مصلحت ورزش کشور در عرصه های بین المللی جلوگیری کرد. متاسفانه اینگونه سوء رفتارها پیش از این نیز کم به فوتبال ایران آسیب نرسانده و نمونه اش تعلیق فوتبال ایران از سوی فیفا در دوره ریاست محمد دادکان بود که با فشارهای محمد علی آبادی حادث شد و کار به کمیته انتقالی و دخالت مستقیم فیفا کشید.
این نماینده پارلمان ایران می گوید: اساسنامه فدراسیون باید مورد تصویب مجلس شورای اسلامی قرار بگیرد، اما چنین مصوبه‌ای وجود ندارد که مسئولان فدراسیون بخواهند به فیفا بگویند فدراسیون نهاد غیردولتی غیرانتفاعی است. ماموریت فیفا هم مبارزه با فساد، به ویژه در حوزه‌های مالی و برخورد با مجموعه‌هایی است که حاضر نیستند با شفافیت کنار بیایند.
وی به طور علنی می گوید: تنها چیزی که اکنون به فوتبال ما آسیب می‌زند، عدم شفافیت است. خیلی خوشبین هستیم فیفا با ورود به این موضوع، با شخص رئیس فدراسیون که به هر طریقی سعی دارد در این مجموعه شفافیت نباشد، برخورد کند!!
رئیس فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی درباره تبعات اقدام خودسرانه فدراسیون بدون اینکه اساسنامه در مجلس شورای اسلامی تصویب شود، توضیح داد: ما چنین مصوبه‌ای نداشتیم و اطلاعی هم از این اقدام نداریم، اما از وزیر ورزش می‌خواهیم توضیح بدهد که جریان چیست؟ درمورد تبعات احتمالی چنین کاری، عزیزی‌خادم هم باید پاسخگو باشد.
پیش ازین «حسین شریفی» سخنگوی فدراسیون فوتبال در خصوص اساسنامه گفته بود: چندین نماینده مجلس آمادگی خود را برای تصویب اساسنامه اعلام کرده‌اند و فضای مجلس در این مورد مثبت است. یازدهم اسفند سال ۱۴۰۰ فرصت یک ساله فدراسیون برای تأیید اساسنامه به پایان می‌رسد و تاکنون هیج تمدیدی هم اتفاق نیفتاده است. در دولت قبل، وزارت ورزش و فدراسیون به درستی تعهداتی دادند که اساسنامه به تصویب دولت، مجمع و پارلمان برسد. مجمع و دولت پذیرفته‌اند و در حال حاضر اساسنامه در مجلس شورای اسلامی است.فدراسیون یکی از اعضای فیفاست و نهاد بالادستی آن می‌تواند در صورت عدم تصویب، فدراسیون را تعلیق، اخراج و عادی‌سازی کند. نمی‌دانیم فیفا چه تصمیمی درباره عدم تصویب اساسنامه خواهد گرفت، اما وقتی می‌توانیم خودمان تصمیم بگیریم و رفع مشکل کنیم، چرا نباید آن کار را انجام دهیم؟
این موضوع داخلی است نه خارجی