باشگاه استقلال به چینی‌ها فروخته می‌شود؟! / چین کدام تیم‌های بزرگ اروپا را خرید و حاصلش چه شد؟

با حضور دو نماینده رسمی از سوی یک شرکت فعال در حوزه نفت و گاز چین، پای خریداران خارجی به ماجرای فروش استقلال و پرسپولیس به صورت رسمی باز شد.

به گزارش تابناک ورزشی؛ کارشناس چینی که امروز در جایگاه ویژه ورزشگاه آزادی تهران تماشاگر بازی استقلال مقابل نفت آبادان و ناکامی آبی ها در کورس فتح مجدد لیگ برتر ایران بود، به سادگی اذعان داشت که دو قهرمانی استقلال در باشگاه‌های آسیا انگیزه روسایش را برای سرمایه‌‌گذاری و خرید سهام استقلال بیشتر کرده است.

انتشار این خبر مصادف با شکل‌گیری انزجار عمومی در ماجرای عجیب احتمال فروش جزایر کیش و قشم بابت پرداخت حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی، که از سوی یک مدیرکل این سازمان دولتی مطرح و با واکنش تند مردم مواجه شد، شاید اوج بدسلیقگی مشاوران رسانه‌ای طرف چینی بود!

همزمان با اعلام این خبر مهم که نشانگر ورود سرمایه‌گذاران خارجی در فوتبال کم رونق، حاشیه زده و ورشکسته ایران است، بحث بر سر رقم فروش احتمالی سرخابی‌ها به طرف چینی، آینده این دو باشگاه در صورت انصراف خریدار در میانه فصل و همچنین مسائلی همچون حق پخش تلویزیونی بازی‌های دو تیم، انحصار فروش البسه باشگاه، بلیت فروشی و ورزشگاه فرسوده بالا گرفته است.

گروهی این ورود مشتری خارجی را به فال نیک می گیرند و می‌گویند آمدن مالک چینی، بساط سودجویی صداوسیما را جمع می‌کند و آنها دیگر اجازه مفت خوری حق باشگاه را ندارند و بدون اجازه مسابقه‌ای روی آنتن نمی‌رود؛ بنابراین، با کسب درآمد بازیکنان بزرگ جذب می‌شوند و تیمی مثل استقلال دوباره شانس رقابت با غول های عربی و شرق آسیا را پیدا می‌کند و شانس قهرمانی قاره و کسب ستاره سوم از رویا به واقعیت بدل می‌شود.

اما دسته ای از کارشناسان، فوتبال ایران را بدون زیرساخت حقوقی لازم برای ورود سرمایه‌گذار و کسب منفعت از سوی او قلمداد می‌کنند. گروه مخالفان معتقدند طرف خارجی در همان چندماه نخست متوجه می‌شود نه از راه فروش پیراهن، نه پخش تلویزیونی و نه سایر راه های درآمدزایی پولی از تیم‌های خریداری شده درنمی‌آید و کار را رها می‌کند و این دو تیم در بلاتکلیفی نابود می‌شوند. آنها حتی نمی‌دانند که به بهانه‌های واهی بازی‌های تیمشان بدون تماشاگر برگزار می‌شود و از پول فروش بلیت هم محروم خواهند شد.

سرمایه‌گذار چینی می‌تواند هزینه دیدن مسابقات را برای بیننده ایرانی که اکنون مجانی بازی‌ها را تماشا می‌کند، بالا ببرد و شاید ذهنیت منفی اکثریت مردم ایران از چین و سیاست‌هایش باعث افت و ریزش شدید هواداران این دو تیم در اثر تبلیغات منفی شود.

با اینحال تقریبا همه مفسران فوتبال داخلی قبول دارند که برای ورود به دنیای حرفه‌ای واقعی فوتبال، راهی جز پذیرش سرمایه خارجی و ورود فکر تازه به رقابت های تقریبا آماتوری لیگ ایران نیست؛ مسابقاتی که در صورت ورود چینی‌ها و حتی مشتریان عرب، حتما صاحب سیستم داود ویدئویی خواهد شد، یقینا هیچ تلویزیونی اجازه پخش رایگان بازی‌هایش را نخواهد داشت و حتما فروش لباس و اقلام هواداری تیم‌ها در انحصار خود باشگاه قرار خواهد گرفت.

چین از کجا وارد فوتبال دنیا شد؟

موج خرید سهام باشگاه‌های فوتبال، نزدیک به دو دهه پیش در اروپا شدت گرفت و رونق خرید و فروش مالکیت تیم‌های نامدار قاره سبز، حتی تیم‌های معمولی و پایین جدولی را هم در بر گرفت.

مالکان عرب، آمریکایی، روس و حتی ایرانی از راه تملک تیم‌های بزرگ و محبوب فوتبال، یک شبه سرشناس و مشهور شدند و چینی‌ها نیز از دهه گذشته میلادی این کار را استارت زده اند.

آنها البته نخست تلاش کردند تیم‌های کشور خودشان را با خرید ستاره‌های برجسته آمریکای لاتین و اروپا تجهیز کنند و لیگی کهکشانی با پرداختی‌های اعجاب انگیز بسازند؛ اما علاقه به فوتبال در پرجمعیت‌ترین کشور جهان به اندازه علاقه سرمایه‌‌گذار های چینی نبود و این پروژه با بدهی های هولناک تعطیل شد.

اما چینی همزمان با شکست این طرح، سراغ خرید تیم‌های معروف اروپا رفتند که حاصل آن مالکیت باشگاه اینترمیلان ایتالیا در سری آ و همچنین لیگ قهرمانان اروپا بود. آنها البته قبل از آن، باشگاه رقیب اینتر، یعنی آث میلان را از برلوسکونی نخست وزیر سابق ایتالیا خریداری کرده بودند اما پس از مدت کوتاهی، روسونری را به شرکت الیوت فروختند؛ بنابراین، همه تجربیات چینی ها در سرمایه گذاری فوتبالی موفق نبوده است. میلان بعداز مالک چینی‌اش مجددا شکوفا شد و اکنون بع داز قهرمانی فصل قبل اسکودتو، در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا قرار دارد. در این میان شنیده می‌شود چینی‌ها می‌خواهند در تابستان امسال اینتر را هم به حراج بگذارند و بروند!

آنها در لیگ برتر انگلیس هم تیم ولورهمپتون را خریدند. همچنین حدود یک پنجم سهام باشگاه منچسترسیتی انگلیس هم که توسط رئیس اماراتی اداره می‌شود، در اختیار چینی هاست!

خرید ۹۹.۹۳ درصد میلان با ارزش ۷۴۰ میلیون بزرگ‌ترین سرمایه گذاری چینی‌ها در فوتبال اروپا بوده است که همانطور که خواندید سریعا به شکست انجامید.

۱۳ درصد از سهام گروه فوتبال سیتی (شامل منچستر سیتی، نیویورک سیتی و ملبورن سیتی) به ارزش ۳۵۴ میلیون یورو , ۲۰ درصد از اتلتیکو مادرید به ارزش ۴۵ میلیون یورو، کل سهام استون ویلا و وست برومویچ هم از سرمایه گذاری‌های قابل توجه چینی‌ها در فوتبال اروپا است.

بد نیست دو مالک چینی این دو باشگاه را هم بشناسید؛ شاید یکی از همین دو نفر خریدار استقلال باشد!!

ژانگ جیندونگ (اینتر)

ثروت: ۶٫۲ میلیارد پوند

شاید خیلی‌ها نام ژانگ جیندونگ را نشنیده باشند؛ مردی که حسرت ۱۱ ساله اینتری‌ها در کسب اسکودتو را به پایان رساند. شهرت ژانگ به داشتن سایت معروف Suning.com برمی‌گردد. پسر ۲۹ ساله‌اش ژانگ کانگیانگ که به استیون ژانگ هم معروف است، در حال حاضر ریاست باشگاه اینتر را برعهده گرفته. 

خرده فروش لوازم الکترونیکی چینی گروه بازرگانی سونینگ، سال ۲۰۱۶ تقریبا ۷۰ درصد اینتر را به قیمت ۲۷۰ میلیون یورو خرید که بالاترین سهم یک تیم اروپایی در دست یک شرکت چینی محسوب می‌شود.

 گو کوانگ‌چانگ (ولورهمپتون)

ثروت: ۵٫۲ میلیارد پوند

گوانگ‌چانگ از استان ژجیانگ در شرق چین می‌آید. او از سال ۱۹۹۴ مالک گروه «فوسان» بوده است. این شرکت که در شانگهای چین و هنگ‌کنگ مستفر شده، ابتدا در زمینه تحقیقات بازار کار می‌کرد و پس از گسترش به صنعت بهداشت، درمان و املاک هم ورود کرد تا یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های سرمایه‌گذاری جهان شود. این میلیاردر چینی سال ۲۰۱۶ باشگاه ولورهمپتون را در ازای ۴۵ میلیون پوند خرید به لیگ برتر آورد.

جدول باشگاه‌‌های اروپایی که چینی‌ها در آن ها سرمایه گذاری کردند.