هیچکس نیست که دلش بخواهد هر چند وقت یکبار طعم تلخ تغییر شغل را بچشد و از این شرکت به آن شرکت به دنبال شغل جدید بگردد. هیچ سازمانی هم نیست که دوست داشته باشد نیرویی که بعد از ماهها تلاش به دست آورده را به سادگی از دست بدهد. اما چه چیزی باعث میشود که کارمندان از یک شرکت فرار کنند؟ پاسخ این سوال شاید در درک متفاوت کارفرماها از دغدغه کارمندانشان باشد. جابویژن در یک پژوهش که به تازگی منتشر کرده، تلاش داشته در قالب یک گزارش تخصصی، پاسخی به این پرسش بدهد. این گزارش که تحت عنوان «بررسی معیارهای انتخاب شغل، عوامل ماندگاری و عوامل ترک شغل کارکنان» منتشر شده، با نظرسنجی از سه هزار نفر به دست آمده و نشان میدهد با اینکه حقوق مناسب در صدر معیارهای کارکنان برای انتخاب شغل یا ماندگاری در کارشان قرار دارد، اما شاید دلیل اصلی را بتوان در تفاوت نگاه کارفرمایان به دغدغههای کارکنانشان پیدا کرد.
هدف نهایی بیشتر آدمها از کار کردن، داشتن درآمد است. به قول معروف هیچ گربهای محض رضای خدا موش نمیگیرد ۹۲ درصد از شرکتکنندگان در پژوهش جابویژن حقوق مناسب را به عنوان معیار مهم انتخاب شغل خود انتخاب کردهاند. بعد از آن نوبت به مواردی مثل امکان ارتقا و طراحی مسیر شغلی، رابطه خوب بین افراد سازمان و مزایای کاری مثل سفر، وعده غذایی و... میرسد.
طبیعتا بین گروههای مختلف کارجویان تفاوتهایی در معیارهای انتخاب شغل وجود دارد و همه معیار ثابتی برای این تصمیم ندارند. برای مثال ۶۰درصد از خانمها برای انتخاب شغل به ساعت کاری منعطف توجه ویژهای دارند. به طور کلی ۳ معیار امکان دورکاری، ساعت کاری منعطف و موقعیت مکانی شرکت از مواردی هستند که برای زنان اهمیت بالاتری نسبت به مردان دارد.
جوانترها بیشتر به دنبال توسعه فردی هستند. به طوری که این معیار در بین معیارهای اصلی کارجویان گروه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال جایگاه ویژهای را به خود اختصاص داده است. در طرف مقابل افرادی که سابقه کاری بالای ۱۰سال دارند، رابطه خوب بین افراد سازمان را مهمتر میدانند. از جمله دیگر معیارهایی که برای افراد باسابقه نسبت به دیگر کارجویان مهمتر است، میتوان به برخورداری از جایگاه استراتژیک و تاثیرگذار در سازمان، برند و اعتبار سازمان و درحال رشد بودن سازمان اشاره کرد.
ترک شغل تصمیم سادهای نیست و بسیاری عوامل ممکن است در نهایت کارکنان یک شرکت را مجبور به پایان همکاری کند. درست مثل معیارهای انتخاب شغل، معیار اصلی کارکنان برای ترک شغل هم حقوق است.
اگر کارکنان یک سازمان احساس کنند امکان ارتقا برایشان وجود ندارد یا شرایط آموزش و توسعه فردی برایشان فراهم نیست، در تصمیم خود برای ماندگاری در سازمان تجدید نظر میکنند.
در بین کارجویان آقا و خانم، خانمها بیشتر معیارهای «نبود ساعت کاری منعطف» و «عدم امکان دورکاری» را به عنوان عوامل ترک شغل خود معرفی کردهاند. کسانی که سنین بالاتر از ۳۰ سال دارند هم گفتهاند اگر جایگاه استراتژیک و تاثیرگذاری در سازمان نداشته باشند یا رابطه خوبی بین افراد سازمان وجود نداشته باشد، احتمال ترک شغلشان بالاست.
جابویژن همزمان با نظرسنجی از کارجویان، از منابع انسانی شرکتها که نقش کارفرما را ایفا میکنند، سوالات مشابهی پرسیده و از آنها خواسته نظرشان درباره معیارهایی که میتواند در تصمیم کارکنان مهم باشد را بازگو کنند. نتیجه این است که کارفرمایان فکر میکنند رابطه خوب بین افراد سازمان حتی از حقوق مناسب هم معیار مهمتری است. البته در بین معیارهای کارکنان و تصورات کارفرمایان تفاوتهای معنادارتری هم وجود دارد که نشان میدهد بسیاری از کارفرمایان در درک نیاز کارکنانشان دچار خطا و اشتباه استراتژیک شدهاند.
برای نمونه در مورد کارکنان خانم، امکان ارتقای شغلی معیار دومی است که در انتخاب شغل تاثیر گذار است، اما کارفرمایان فکر میکنند جایگاه این معیار در رتبه هفتم قرار دارد. در طرف مقابل کارفرمایان فکر میکنند در حال رشد بودن سازمان میتواند در نگاه کارکنان جایگاه ویژهای برای انتخاب شغل داشته باشد، اما برای خانمها این معیار در رده دهم قرار گرفته و برای بسیاری از کارجویان خانم اهمیت چندانی ندارد.
یک تصور غلط در بین کارفرمایان وجود دارد که در نظرسنجی جابویژن به خوبی نمایان شده است. آنها فکر میکنند برای تمامی کارجویان در گروههای سنی مختلف، با جنسیت متفاوت و با سابقه کم و زیاد، معیارهایی مثل در حال رشد بودن سازمان، برند و اعتبار سازمان و ماهیت کار جایگاه ویژه دارد اما این معیارها در نگاه کارجویان از اهمیت بسیار کمتری قرار دارد و اغلب کمتر از ۵۰ درصد کارجویان به چنین مواردی برای انتخاب شغل یا ماندگاری در سازمان فکر میکنند.
گزارش معیارهای انتخاب شغل، عوامل ماندگاری و عوامل ترک شغل کارکنان، یکی از گزارشهای آماری جابویژن از وضعیت بازار کار است که نسخه کامل آن را میتوانید از اینجا دریافت و مطالعه کنید.
انتهای رپرتاژ آگهی/