بازگشتِ با تبصره گرایی‌ها به تیم ملی فرنگی؛ خیرالموجودین؟

به گزارش تابناک ورزشی، ترکیب تیم اعزامی کشتی فرنگی به مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی را پویا دادمرز در 55 کیلو، ایمان محمدی در 63 کیلو، محمدرضا و محمدعلی گرایی در 72 و 82 کیلوگرم تشکیل می‌دهند.

در 55 کیلو هرچند دادمرز بعد از کسب نشان برنز سال 2023 جهان، دیگر در کمتر مسابقه‌ای راضی‌کننده ظاهر شد، اما همچنان اختلافش در وزن اول با سایر مدعیان به اندازه‌ای است که به راحتی صاحب دوبنده تیم ملی در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی شد.

در 63 کیلو، رقابت از ابتدا بین ایمان محمدی و میثم دلخانی بود، اولی از خوزستان که سال 2023 برای اولین بار به عضویت تیم ملی بزرگسالان درآمد و نتوانست روی سکو برود، دومی از فارس که بعد از کسب نشان طلای مسابقات جهانی 2021، اینطور که پیداست بعد از جراحی دست که منجر به غیبت او در رقابت‌های جهانی 2022 شد، بعد از تجربه ناموفق حضور در وزن المپیکی 60 کیلو، هنوز نتوانسته جایگاه قبلی خود به عنوان مدعی اول وزن 63 کیلو را به دست آورد و درنهایت قهرمانی ایمان محمدی در تورنمنت بین‌المللی، ملی‌‌پوش شدنش را قطعی کرد.

در 72 و 82 کیلوگرم اما کادرفنی تیم ملی بعد از المپیک تصمیم به برگزاری مسابقه انتخابی گرفت،‌ درحالیکه برادران گرایی ناکامِ بزرگ تورنمنت رنک‌دار بوداپست بوده و هیچ‌کدام در دو وزن 67 و 77 کیلوگرم نتوانستند خودشان را برخلاف توکیو،‌ به المپیک 2024 برسانند.

در 72 کیلو،‌ پیش از آن نفر اول دانیال سهرابی به نظر می‌رسد،‌ او در این انتخابی که علاوه بر گرایی و او،‌ به محمدرضا رستمی هم فرصت داده شده بود،‌ هر دو حریف را برد و دستش به عنوان برنده بالا رفت، درحالیکه نتیجه کشتی در وقت قانونی 7-7 شده بود و درخواست چلنج ناموفق گرایی هم نتیجه را 8-7 به سود سهرابی کرده بود‌ اما درنهایت بازبینی فیلم مسابقه،‌ یک امتیاز به گرایی اضافه کرد و این محل ابهام بود که به هرشکل طبق قوانین بین‌المللی،‌ بعد از بالا رفتن دست کشتی‌گیر توسط داور،‌ نتیجه هرگز و حتی با وجود اثبات اشتباه محرز از سوی اتحادیه جهانی، تغییر نخواهد کرد.

هرچند استدلال کادرفنی هم جای تامل داشت که سهرابی با وجود شکست رستمی و گرایی،‌ اما آن آمادگی‌ای که انتظار می‌رفت را نداشت و در این وزن او شرایط سنی حضور در مسابقات جهانی زیر 23 سال را داشت اما گرایی صرفا می‌توانست نماینده ایران در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی باشد. به هرشکل این تصمیم فنی گرفته شد و سهرابی با وجود برد در انتخابی،‌ به تیم بزرگسالان راه پیدا نکرد و درحالیکه فدراسیون کشتی همان روز عنوان کرده بود مبارزه‌ای بین رستمی و گرایی به دلیل انصراف کشتی‌گیران از مبارزه تشریفاتی برگزار نمی‌شود،‌ گرایی هم صرفا با یک کشتی و باخت در وقت قانونی،‌ به تیم ملی اعزامی به آلبانی رسید.

برادر بزرگتر هم البته با تبصره ملی‌پوش شد. او که یک سال محرومیتش از سوی اتحادیه جهانی به 6 ماه کاهش پیدا کرده بود، در این انتخابی که 5 کشتی‎‌گیر دیگر هم در خود داشت،‌ در مبارزه اول مغلوب محمدرضا مختاری شد و درحالیکه مختاری بهتر از همه در 82 کیلو کشتی گرفته بود، این دو نفر باز هم در فینال مقابل هم قرار گرفتند و درحالیکه کشتی با کش‌وقوس فراوان و البته به نظر اشتباهات داوری در جریان بود،‌ در 90 ثانیه پایانی مختاری به دلیل آسیب‌دیدگی کشتی را ادامه نداد تا گرایی بزرگتر هم با یک باخت،‌ 2 برد و یک کشتی نیمه‌تمام، به عضویت تیم ملی درآید.
 
آیا گرایی‌ها که در المپیک جای خود را به سعید اسماعیلی و امین کاویانی‌نژاد دادند،‌ خیرالموجودین دو وزن 72 و 82 کیلوگرم کشتی فرنگی ایران بودند؟ بودند یا نبودند،‌ درنهایت این دو نفر به عنوان نماینده این دو وزن به آلبانی خواهند رفت و به نظر می‌رسد قهرمان المپیک 2020 توکیو می‌تواند در 72 کیلوگرم هم حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد،‌ چراکه او در سال‌های اخیر همواره در همین وزن تورنمنت‌های بین‌المللی روی تشک رفته و به لحاظ فنی قابلیت‌های زیادی دارد که او را طی سال‌های 2020 تا 2023، به یک طلای المپیک و یک طلای جهانی،‌ یک نقره و یک برنز جهانی رسانده است.

در مورد محمدعلی گرایی که او هم اجراکننده زیباترین فنون در این سالها بوده که کشتی‌اش همواره مرکز توجه قرار گرفته، به نظر می‌رسد اگر در آلبانی ناکام باشد،‌ این دیگر آخرین سال ملی‌پوش شدنش بوده و مجبور شود کشتی را کنار بگذارد.