ابطحی در گفتگو با تابناک:
استعفای پزشکیان به نفع کشور نیست/پزشکیان با این دولت راه به جایی نمی برد/دولت در خطر از هم گسیختگی است/برگ برنده پزشکیان تعامل با رهبری است
یک چهره اصلاح طلب با اشاره به اینکه باید یک خانه تکانی اساسی در وضعیت مدیریت کشور صورت بگیرد گفت: هدف بسیاری از وزرا فقط رسیدن به پست وزارت بوده و نمی توانند کار را به نتیجه ای برسانند.
کد خبر: ۱۲۹۲۵۰۲
| ۱۶ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۵:۴۵ 06 March 2025
| 6735 بازدید
سیدمحمدعلی ابطحی سیاستمدار اصلاح طلب، رئیس دفتر سید محمد خاتمی در دوران ریاست جمهوری به سوالات خبرنگار تابناک درباره آخرین تحولات دولت پزشکیان و مطرح شدن این مساله در برخی محافل سیاسی که "وفاق" به پایان رسیده است، پاسخ داد . متن گفتگو را از نظر می گذرانید :
به نظر شما چه عواملی باعث شد دولت آقای پزشکیان در مقطع فعلی با چالش‌های سیاسی جدید و جدی ، بخصوص در مجلس و استیضاح قاطعانه وزیر اقتصاد، روبرو شود و آنطور که بعضی ها می گویند دولت حتی به نوعی بن‌بست برسد؟
ببینید بروز این حالت، عوامل درونی و بیرونی داشت، از جمله عوامل درونی، رسیدن به اوج تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم‌هاست که همراه شد با صداقت آقای پزشکیان که نمیخواست گفتگو با مردم را نادیده بگیرد و یک سری چالش ها هم که از نظر اجتماعی ، از نظر سوخت ، ناترازی ها و .. این ها همه یک مرتبه بروز پیدا کردند. عوامل داخلی این ها بودند که باید به این ها آن مجموعه ی بزرگ قدرتمندی را که در انتخابات رای نیاوردند و همچنان در عمل به بحران سازی علاقمند بودند را اضافه کرد، اینها که گفتم عوامل داخلی بودند.
راهبرد وفاق ملی یک نقطه ضعفی که دارد این است که یک طرفه اعلام وفاق ملی شده یعنی این مسئله به عنوان یک سیاستی که طرف‌های مقابل هم بپذیرند عملیاتی نشده و این طبیعتاً بحران ایجاد می‌کند . یعنی شاید در حقیقت بتوان گفت که راهبرد وفاق ملی عملی نشده بود که بعد تبدیل به شکست بشود
اما اتفاقات مهمتر ، اتفاقات خارجی بود که البته آن هم به تحریم بر می گشت، سیاست قدیمی جمهوری اسلامی عدم گفتگو با آمریکاست ، این سیاست قدیمی به سیاست های بی مبنا و غیردیپلماتیک آقای ترامپ علیه ایران اضافه شد، مجموعه همه این ها همه دست به دست هم دادند و شرایط را ناگهان خیلی سخت کردند، البته اتفاقی هم که در سوریه افتاد امکانات قدرت های جانبی سیاست خارجی ایران را محدود کرد؛ طبیعتا مجموعه ی این ها می تواند بحران بزرگی ایجاد کند که کرد .
به نظر شما راهبرد وفاق ملی شکست خورده است؟
ببینید راهبرد وفاق ملی یک نقطه ضعفی که دارد این است که یک طرفه اعلام وفاق ملی شده یعنی این مسئله به عنوان یک سیاستی که طرف‌های مقابل هم بپذیرند عملیاتی نشده و این طبیعتاً بحران ایجاد می‌کند . یعنی شاید در حقیقت بتوان گفت که راهبرد وفاق ملی عملی نشده بود که بعد تبدیل به شکست بشود. تا وقتی هم که این فضا وجود داشته باشد و تا وقتی که وفاق یکطرفه فقط از سوی آقای پزشکیان اعلام بشود این بحران ها ادامه دارند.
من همینجا هم به بعضی از وزرا ، بعد از ماجرای آقای همتی توصیه کرده بودم که تصور نکنید که همکاری‌های فراقانونی با مجلسی که قصد پیگیری تفکرات خودش را دارد، می تواند کمکی به شما بکند، اینطور نیست، آن ها قصد یک همراهی و همکاری وفاق گونه ندارند و به این دلیل من معتقدم که وفاق شکل نگرفت که بگوییم شکست خورده ، اما در عین حال وفاق واقعاً نیاز ملی ماست و می‌تواند در آینده بسیار تأثیرگذار باشد ، به شرط اینکه واقعاً وفاق دو جانب و دو طرفه شکل بگیرد. چون آدم با خودش که وفاق نمی‌کند ، بلکه باید با تفکر مقابلش و مهمتر از همه ی اینها ، وفاق با مردم لازم است ، یعنی آن ۶۰ درصدی که رأی ندادند ، نه به این طرف و نه به آن طرف رای ندادند . آن ها بدنه ی اصلی گفتگو هستند و باید با آن ها قابلیت وفاق پیدا کرد. این وفاق باید بر مبنای خواست مردم شکل بگیرد و تفکرات افراطیون را در انزوا قرار بدهد.
پیامدهای خروج آقای ظریف از دولت آقای پزشکیان چیست؟
این خروج به‌طور مستقیم تغییر مهمی ایجاد نمی‌کند، اما از نظر نمادین و سمبلیک بسیار معنادار است .چرا که آقای ظریف که سمبل همراهی با پزشکیان و در سیاست خارجی سمبل یک اندیشه همراهی با جهان است که در واقع شعار اصلی آقای پزشکیان نیز بود حذف میشود . چرا که هیچکس نیست که قبول نداشته باشد که آقای ظریف سمبل یک حرکت دیپلماسی مؤمنانه‌ای است که به نفع کشور است و حذف او به معنای حذف گفتگو و حذف همراهی است. این موضوع پیام بدی به جهان مخابره می‌کند و می‌تواند مسیر را برای افراطیون در سیاست خارجی هموار کند. از نظر سمبولیک و از نظر سیاست خارجی و تأثیری که در جامعه و در جهان دارد ، مهم بود و از نظر اجتماعی هم یکی از چهره‌های ملی و محبوب جامعه آقای ظریف بود ، وقتی که چهره ی ملی و محبوب نمی‌تواند در دولت کار کند به این معناست که دولت می تواند خیلی هم در اختیار اندیشه آقای پزشکیان نباشد، این تأثیرات جانبی و سمبولیک مهم تر است.
نقش ریاست قوه قضاییه در استعفای آقای ظریف را چگونه تحلیل می کنید؟
ببینید طبیعتا قوه قضاییه به معنای قوه قضاییه و صدور حکم وارد نشده و نباید وارد بشود و فکر هم نمی کنم که با مواضع قابل توجهی که آقای اژه ای دارد در این امور وارد بشود یا ورود قضایی داشته باشد . ورود توصیه‌ای بوده که ای کاش این اتفاق هم نمی افتاد . در حقیقت همین مسیر همراهی و همدلی عمیق بین رئیس جمهور و رهبری منافع بسیار گسترده تری می تواند داشته باشد که یکی از آن ها مهار شدن همین حوزه ها و اتفاقات جانبی آن است. امیدوارم که آقای ظریف هم در برابر این لجبازی سیاسی مخالفینش صبور باشد ؛نهیب‌هایی از بالاترها زده بشود که اجازه دهند سیاست خارجی دولت علیرغم رفتن ظریف از دولت، فشل نشود.
اگر آقای پزشکیان استعفا بدهد استعفای او به معنای عدم موفقیت در جامعه تلقی خواهد شد ، استعفای آقای پزشکیان به معنای پشت پا زدن به خواست اکثریت جامعه ست و این روحیه که تا مشکلی به وجود بیاید استعفا بدهد نه عملی است و نه به نفع جامعه ست
آیا باید منتظر استعفای جدیدی در دولت باشیم؟
من تصوری برای استعفا ندارم بالاخره این مسیری ست که آقای پزشکیان با مردم آغاز کرده و این بحران‌ها هم بحران‌هایی نبوده که قابل پیش بینی نبوده باشند . این بحران‌ها برای ایشان و برای جامعه بحران های قابل پیش‌بینی بوده و البته توقع این است که این بحران‌ها را مدیریت کنند و از آن بکاهند . به این دلیل من استعفای جدیدی در دولت را پیش بینی نمی‌کنم . اما به این دلیل که بخش عمده‌ای از اعضای مجلس که در حقیقت حامیان رقیب آقای پزشکیان بودند الان در مجلس هستند ، پیش بینی می کنم همانطور که برای استیضاح آقای همتی تلاش کردند ، برای تضعیف دولت به تلاش های خود ادامه بدهند و طبیعتا ممکن است استیضاحی در راه باشد . مگر اینکه با توجه به سوابق سیاسی کشور که نشان می دهد رهبری اجازه ی یکه تازی به این مجموعه ها را نمی دهند و مقابل کارشکنی های جدی علیه دولت مانع ایجاد می کنند ، اگر این چنین باشد فعلا پرونده ی استیضاح ها بسته می شود وگرنه که طبیعی ست که راه برای استیضاح باز است .
آیا خود آقای پزشکیان ممکن است استعفا دهد؟
اولاً توصیه ی خود بنده اصلاً این نیست و قطعاً اگر آقای پزشکیان استعفا بدهد استعفای او به معنای عدم موفقیت در جامعه تلقی خواهد شد ، استعفای آقای پزشکیان به معنای پشت پا زدن به خواست اکثریت جامعه ست و این روحیه که تا مشکلی به وجود بیاید استعفا بدهد نه عملی است و نه به نفع جامعه ست . اتفاقاً با چنین رخدادهایی آقای پزشکیان باید محکم تر بایستد و در جهت اهداف و شعارهایی که مطرح کرده فعالیت های خود را جدی تر پیگیری کند . از رئیس جمهور توقع استعفا نیست، از او توقع حل گره‌ها و مشکلات می رود.
راهکارهای پیش روی آقای پزشکیان چیست؟
یکی از مهم‌ترین راهکارها، استفاده از همراهی با رهبری برای حل مشکلات است، چرا که برخی از رؤسای جمهور پیشین چنین فرصتی را نداشتند. راه دوم هم اینکه اگرچه طبیعتاً با مواضع رهبری که اعلام فرمودند گفتگو با آمریکا دچار مشکل است ، ولی نوع نگاه به سیاست خارجی می‌تواند درصد زیادی از این بحران‌ها را کم کند و نوع نگاه ارتباطی و سیاست خارجی غیرسنتی (که البته متاسفانه در وزارت خارجه هم سیاست‌های خارجی غیرسنتی کمرنگ است ) به یک نوع فعالیت‌های جدی سیاسی که طبیعتا نتیجه‌های اقتصادی در حوزه ی بین‌المللی داشته باشد تبدیل شود .
به نظر من باید یک خانه تکانی اساسی در وضعیت مدیریت کشور صورت بگیرد .من متاسفانه می توانم بگویم که در کادر وزرای آقای پزشکیان همراهانی که بتوانند با خود آقای پزشکیان مسیر اقتصادی و آن شعارهایی که مطرح کردند را به نتیجه برساند نمی بینم ، برای بسیاری از وزرا فقط رسیدن به پست وزارت هدف بوده و نه مقدمات و کارهای جدی تر .متاسفانه این عدم انسجام و گسیختگی در سطح وزرا و عدم انسجام داخل سیستم دولتی در سطح معاونین دولت که کم و بیش به گوش می رسد ، این گسیختگی داخل سیستم دولت می تواند مشکل زا باشد و باید به فکر حل آن بود.
گفتگو: افسانه کیهان فر
نظرسنجی
در جنگ سه ساله اوکراین-روسیه کدام طرف پیروز میدان است؟
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.