پیامد‌های ژئوپلیتیکی جنگ قره باغ برای ایران

دستاورد کشور دوست و برادر روسیه خبیث است

متاسفانه این مقاله بویژه در مورد ریشه بحران قره باغ، جانبدارانه نوشته شده و
تقریبا تکرار همان تبلیغات جمهوری آذربایجان بر ضد ارمنستان است که با دیدگاه سازمان های بین المللی به ماجرا مغایرت دارد.

هرجند در بیان پیامد‌ها نویسنده نگاه منصفانه تری دارد و به جمع بندی منطقی ختم می شود.

داخل متن برخی اشتباهات فاحش وجود دارد که از یک دکترای جغرافیای سیاسی بعید است از جمله :
مالکیت کریدور بین آذربایجان و نخجوان حداقل به مدت ۵ سال در اختیار ارمنستان باقی خواهد ماند در حالی که ارمنستان مالکیت دائمی خواهد داشت مدت 5 سال مدت صلح بانی روسیه است که در صورت موافقت طرفین تمدید خواهد شد.
یا 1960 نظامی روس بر این کریدور نظارت خواهند کرد. در حالی که این تعداد نیرو برای کریدور 5 کیلومتری یعنی هر دو نیم متر یک نیرو مستقر خواهد شد اگر دو طرف کریدور را حساب کنیم یعنی هر 5 متر یک نفر که اصولا" چنین آرایشی در خط مقدم جببه هم وجود ندارد چه برسد به نیروهای صلحبانی. به نظر می آید نویسنده تعداد نیروهای کل مناطق قره باغ را برای کریدور نخجوان محاسبه کرده است.
نویسنده می گوید : کریدور از خاک ارمنستان ،کریدور ارتباطی آذربایجان به نخجوان از خاک ایران را که پیشتر مورد استفاده قرار می‌گرفت را از بین می برد در حالی که چنین کریدوری وجود ندارد .کامیون های کالاهای ترک و آذری در طول جاده های مختلف شرقی غربی و شمالی جنوبی ایران تردد می کردند و کریدوری در کار نبود.
در جای دیگری می گویند: اسرائیل یکسری هواپیما‌ها و پهپاد‌های نظامی در پایگاه‌های آذربایجان مستقر کرده است که در صورت لزوم علیه ایران از آن‌ها استفاده بکند. اولا" طبق قانون اساسی آذربایجان استقرارهر واحد نظامی خارجی در آذربایجان باید به تصویب مجلس برسد و تابحال چنین اتفاقی نه برای اسرائیل نه برای ترکیه نه برای روسیه و نه برای هیچ کشور دیگر نیفتاده است . احتمالا" منظور نویسنده خرید پهباد از اسراییل است که موضوع دیگری است و خرید تسلیحان از یک کشور به معنای استقرار آن کشور در خاک کشور دیگر نیست.
هم چنین می گویند: ترکیه نیز مدت هاست در صدد است تا تأمین گاز نخجوان را از طریق شهر ایغدیر بر عهده بگیرد. در حالی که همه می دانند ترکیه وارد کننده گاز است نه صادر کننده و معلوم نیست این خبر را از کجا آورده اند و اگر منظورشان این است که ترکیه از گاز وارداتی خود به نخجوان بدهد که اصلا" توجیه ندارد.
طبق نظر نویسنده ؛ حالا که کریدوری در مرز ایران برای آذربایجان به منظور اتصال به نخجوان و پس از آن ترکیه باز شده است، طبیعتاً گزینه‌های بهتر و آسان تری برای تأسیس خط لوله و انتقال انرژی برای آذربایجان و کشور‌های شرقی دریای خزر مثل ترکمنستان و قزاقستان فراهم خواهد شد. گویا نویسنده در خصوص مسائل انرژی اطلاعات زیادی ندارند اساسا" مسیر کریدور یاد شده به دلیل دوری زیاد و صعب العبور بودن عملی نیست و همچنین الان چند خط لوله نفت و گاز از شمال آذربایجان عبور می کند که بعضی هنوز با ظرفیت کامل کار نمی کنند . بنابر این احداث یک خط لوله با این همه هزینه آن هم در خاک دشمن کار کدام آدم عاقلی است؟
همچنین میفرمایند : ارمنستان از نظر موقعیت جغرافیایی کوتاه‌ترین مسیر برای پیوند ایران به اروپا به شمار می‌رود. بد نیست نگاهی به نقشه بیندازند و بینند که ارمنستان برای ارتباط با اروپا یا باید از خاک ترکیه استفاده کند یا خاک گرجستان که گرجستان نیز از طریق دریای سیاه می تواند به ب4 کشور اوکراین، رومانی،مولداوی و بلغارستان متصل شود ولی برای سایر کشورهای اروپایی که 46 کشور هستند باز مجبور است از کانال استانبول عبور کند.
نویسنده از یک طرف می گوید روسیه در منطقه حاکم شده و آذربایجان و ارمنستان بسیش از پیش تحت تسلط روسیه قرار گرفته اند و در طرف دیگر ادعا می کند پای ناتو به خاک آذربایجان و نزدیک مرز ایران باز می شود. چطور روسیه به این کار راضی می شود؟

پس میشه گفت ما بودیم که شکست خوردیم

احقاق حقوق اولیه و حاکمیتی جمهوری آذربایجان نباید مغایر با منافع ملی ایران تعریف شود اگر پیش فرض ها و منافع درست تعریف شود . با دفع شر تجزیه طلب های تروریست های داشناک و کوتاه شدن دولت اشغالگر ارمنستان که بازیچه روسیه و فرانسه هست و و امریکا هم می تواند باشد. به نفع ایران است ضمنا شائیه حمایت ایران از تجزیه طلبان هم از بین رفت چون حمایت از تروریسم و تجزیه طلبی دوددش بیش از همه می تواند به چشم ایران برود

نشونه عملکرد ضعیف ما در مقابل زیاده خواهی ترکیه و دسترسی به منابع گاز و نفت دریای خزر و در مقابل از دست رفتن مرز مشترک با ارمنستان و از دست دادن ارز قابل ملاحظه از کشور،احتمالا تا چند سال آینده هر جا بخوام بریم باید از ترکیه اجازه بگیریم

سر ایران کلاه رفت پای اسراییل از طریق آذربایجان باز شد

دو کشور همسایه ما با هم مشکل داشتند الان دارند یه جوری تنش ها راکاهش می دهند اونوقت این همه به ما زیان وارد می شود؟! یا این همسایه ها خیلی عجیبند یا کشور ما خیلی ضغیفه و یا نویسنده محترم زیادی توهم توطئه دارند!

در این که جمهوری اسلامی در سطح بین المللی همیشه غایب لست شکی نیست

نویسنده محترم در مقدمه و تشریح واقعیت های قره باغ منطقی نوشته ولی در تبیین پیامدهای آتی به مسائلی مانند کاهش مبادلات ایران و ارمنستان بخاطر ناراحتی ایروان از ایران بخاطر موضعگیری به نفع آذربایجان و قاچاق کالا و مشکل حقابه ارس و باز شدن پای ناتو پرداخته که این قبیل پیش بینی ها با واقعیت های منطقه همخوانی ندارد و بیشتر بر روی کار قابل طرح هستند و از اون گذشته چطور کشور بی در و پیکری مثل ارمنستان را قانونمند تر از آذربایجان در حال پیشرفت و تعامل با جهان خارج می داند که معتقد است با آذربایجان مشکل قاچاق و حقابه و ... خواهیم داشت.