شاید عجیب به نظر برسد، اما موضوع حقابه آنقدر در کشورمان جا نیفتاده و مهجور است که در حفظ دریاچه مصنوعی هم مشکل داریم!
به گزارش «تابناک»؛ این را میشود از نطق پیش از دستور سوده نجفی، یکی از اعضای شورای شهر تهران در جلسه روز گذشته شورا دریافت که با اشاره به بازدید وی از منطقه ۲۲ شروع شد و شامل نکات تامل برانگیزی بود؛ از تخلیه فاضلاب یک برج در زمینهای خالی اطراف و شکل گیری باتلاقی خطرناک در آنجا تا کاهش شدید سطح آب دریاچه شهدای خلیج فارس (چیتگر).
در نتیجه عدم اختصاص حقابه به این دریاچه مصنوعی از رودخانه کن، سطح آب آن آنقدر کاهش یافته که این عضو شورا در خصوص آن هشدار داده و از آب منطقهای خواسته که در تامین حقابه دریاچه، همکاری کند. تقاضا برای توجه به پهنه آبی ویژه پایتخت که البته کاربریهای متفاوتی دارد، اما به تاکید برخی کارشناسان، اگر ساخته نشده بود، کیفیت هوای تهران در این سالها وضعیت به مراتب بدتری را نشان میداد.
نکته تامل برانگیز در نطق نجفی، حفر چندین چاه عمیق در اطراف دریاچه است؛ «هشت چاه به عمق ۲۵۰ متر دور دریاچه حفر شده و باید ببینیم که مجوز حفر این چاه را چه کسی صادر کرده است.» چاههایی که بی شک در وضعیت تراز آبی دریاچه تاثیر دارند، اما ظاهرا اعضای شورای شهر نه در جریان حفرشان قرار دارند و نه حتی میدانند که کدام نهاد یا نهادها در فرایند صدور مجوز و حفر چاهها قرار دارند!
ابهاماتی که به طریق اولی نشان میدهد دریاچه بزرگ احداث شده در غرب تهران، متولی مشخص و خاصی ندارد، تا جایی که حقابه مشخصی هم برایش در نظر گرفته نشده و هر از گاهی، شاهد کاهش تراز آبی آن هستیم که با وساطت این و آن رفع و رجوع میشود. مثل چندسال قبل که خطر خشک شدن دریاچه و شکل گیری آسیبهای جانبی موجب شد، برخی مسئولان ارشد پای کار بیابند و تدبیری برای رهایی این پهنه آبی از خشک شدن بیندیشند و اجرا نمایند.
وضعیتی که منحصر به این دریاچه نیست و با کمال تعجب، در دریاچه مجموعه ورزشی آزادی هم دیده میشود؛ دریاچهای که قهرمانان برخی رشتههای ورزشی مانند قایقرانی در آن تمرین میکنند و این اواخر به قدری تراز آبی آن کاهش یافته بود که با وساطت و رایزنی دو وزیر کابینه (!) و انتقال آب از دریاچه چیتگر به آن، مشکل تا حدی رفع و رجوع گردید.
نکاتی که نشان میدهد چقدر در درک یک مساله پایه و البته ساده دچار مشکل هستیم؛ اینکه هر پهنه آبی برای حفظ وضعیت و رهایی از بلایا، نیازمند رعایت نکاتی مبنایی از جمله ورود آب برای جبران تبخیر، نفوذ در زمین و... است؛ حقابهای که اگر رعایت نشود، آن پهنه آبی کم آب و کم آبتر خواهد شد تا جایی که در نهایت خواهد خشکید، حتی اگر دریاچه ارومیه یا حتی دریای خزر باشد؛ درست مانند بلایی که بر سر پهنههای آبی زیادی در کشورمان آمده؛ از بختگان و هورالعظیم تا گاوخونی و...!