در حالی که دولت بودجه قابل توجهی برای سازمان صداوسیما در سال ۱۴۰۳ در نظر گرفته بود، نمایندگان مجلس به این رقم راضی نشدند و بودجه رسانه ملی را ۳۰۰ درصد نسبت به سال ۱۴۰۲ افزایش دادند؛ رشد تاریخی که نقدهای وسیعی در پی داشته است. با این حال شاید پرسش اساسی این باشد که آیا صداوسیما اساساً ظرفیت لازم برای بهره برداری مفید از این رقم نجومی را دارد و نظارتی بر کیفیت مصرف این بودجه کلان وجود خواهد داشت یا اوضاع طبق روال گذشته پیش میرود؟
به گزارش «تابناک»؛ سازمان صداوسیما در سال ۱۴۰۲، نزدیک ۸۰۰۰ میلیارد تومان بودجه مصوب داشته که این رقم بسیار بالا منجر به تغییر ملموسی در کیفیت تولیدات رسانه ملی نشده و با اینکه تولیداتی کلید خورده و آثاری نیز پخش شده، در یک قدمی پایان سال جاری، خبری از حتی یک برنامه اصطلاحاً «خیابان خلوتکن» نبوده است. شاید گفته شود، تولید برنامه زمانبر است، اما واقعیت این است که شمار قابل توجهی از برنامههایی که امسال پخش شد، امسال تولید شد و کیفیت مورد انتظار متناسب با هزینههایشان را نداشتند.
در این اوضاع و احوال، در شرایطی که دولت در لایحه بودجه، ۵۸ درصد بودجه صداوسیما را افزایش داده بود، نمایندگان مجلس شورای اسلامی این میزان افزایش بودجه را ناکافی تشخیص دادند. آنها با افزایش دوباره، رقم نهایی را حدود ۲۴۰۰۰ میلیارد تومان یا به حروف بیست و چهار هزار میلیارد تومان در نظر گرفتند که به منزله رشد ۳۰۰ درصدی بودجه صداوسیما در سال ۱۴۰۳ نسبت به سال ۱۴۰۲ است. طبیعی بودن این میزان رشد شدید بودجه صداوسیما که اتفاقی مرسوم نیست، واکنشهای وسیعی در پی داشته باشد، به خصوص آنکه با سه برابر شدن این بودجه، رقم نجومی شکل گرفت که حساسیت افکارعمومی را در پی داشت؛ آن هم در شرایطی که درگیری برای یک درصد افزایش حقوق کارمندان و کارگران تحت عنوان محدودیت منابع مناقشه برانگیز میشود.
بدون شک در جنگ رسانهای، صداوسیما باید به منابع کافی دسترسی داشته باشد، ولی این رقم درشت بودجه قابل تامل است. سوای نقدهای متعددی که پس از علنی شدن ماجرا مطرح شده، یک پرسش بزرگ وجود دارد و آن هم ناظر بر تولید است: آیا اساساً در سازمان صداوسیما ظرفیت مصرف کیفی ۵۰۰ میلیون دلار بودجه طی ۱۲ ماه ۱۴۰۳ -به گونهای که شاهد یک تحول عظیم در این مجموعه باشیم- وجود دارد؟ گمان میرود این پرسش را باید مسئولان صداوسیما با ارائه یک برنامه با جزئیات کامل درباره نحوه هزینهکرد این منابع عظیم مشخص کنند و افکارعمومی قانع شود که ریال به ریال این بودجه صرف تولیدات سرمایهای و باکیفیت برای رسانه ملی میشود.
در همین زمینه، نظارت بر حسن بهره برداری از این بودجه نیز ضروری است و انتظار میرود، مجلس مکانیزمی در نظر بگیرد که در آن دو مساله کلیدی در نظر گرفته شده باشد؛ نخست اینکه نظارت کیفی بر نحوه مصرف بودجه وجود داشته باشد و این نظارت با شفافیت همراه باشد؛ شفافیتی که ما در رسانههای مشابه نظیر بی بی سی شاهدش هستیم و بارها دستمزد کارکنان و مدیران این سازمان اعلام شده است. دوم آنکه بودجه ۲۴ هزار میلیارد تومانی مبتنی بر همین نظارت، مرحله به مرحله اختصاص یابد و بدین ترتیب، دستکم این رقم کلان درست هزینه شود. نباید سال آینده در چنین ایامی درباره سرنوشت ۲۴ هزار میلیاردی سخن گفت که به سرنوشت ۸ هزار میلیارد سال ۱۴۰۲ مبتلا شده است.