سعید نوری آزاد فعال رسانه ای و پژوهشگر رفتار اجتماعی در خصوص فیلترینگ گفت:اسم عام روی فیلترینگ نمی شود گذاشت ،در همه جای دنیا بستر اینترنت مدیریت میشود چه در سطح داده ها و چه در سطح اطلاعات کاربران، در سطوحی مدیریت میشوند. گاهی حاکمیت این کار را می کند گاهی شرکت ها و گاهی پدرو مادرها اینکار را برای فرزندانشان می کنند،حتی گاهی مدارس در دنیا محدودیت هایی را اعمال می کنند.وقتی به دانش اموزان اینترنت می دهند ،سیاستی را اعمال می کنند که نمی شود بگوییم که این سیاست وجود نداشته باشد.چنین چیزی ممکن نیست.
نوری آزاد در پاسخ به این سوال که چرا توییتر که تا حدودی فضای نخبگانی است هم باید فیلتر باشد گفت:درخواست های زیادی برای رفع فیلترینگ توییتر می شود،هرچند که برخی جریانات سیاسی و اجتماعی از آنجا شکل می گیرد ولی مشکل این است که محتوای پورن در توییتر مجاز است. کشور باید به این نتیجه برسد که آیا چنین محتوایی ایا صلاح است یا خیر. به نظر من دانش اموز یا نوجوان نباید برایشان این محتوا آزاد باشد.صددرصد این نوجوانان در این فضاها حضور دارند و این که می گویند این فضا نخبگانی است در مورد توییتر غلط است.
این فعال رسانه ای در ادامه گفت:همه ی کشور من و شما نیستیم.هرکس از دیدگاه خودش استفاده می کند اگر ما بگوییم اطرافیانمان در این فضا نیستند و این فضا نخبگانی است غلط است. اینکه بگوییم مگر چند درصد استفاده می کنند و برویم به سمت رفع فیلتر شدنش از اینور بوم افتادن است.من در مقاله ای درباره ی کلونی های ارتباطی صحبت کرده ام مثلا در بحث نتیجه انتخابات،برداشتی که از حلقه های ارتباطی خودمان داریم لزوما میانگین واقعی کل نیست.همین اتفاق درموضوع فیلترینگ هم هست.در فیلترینگ مساله محتوای غیر اخلاقی و برخی اندیشه های سیاسی مدنظر است. و سر بقیه ی آن هیچ بحث و دعوایی وجود ندارد. و باید ببینیم نظام چقدر میخواهد مردم را با روا داری و رشد روبرو باشند.
البته این بخشی از این بستن ها اعمال شده و اعمال خواهد شد. باید دید آیا از صداوسیما هم برداشته خواهد شد؟آیا صدا و سیما زن کم حجاب را هم نشان خواهد داد؟
منظومه ی رسانه ای کشور تصمیماتی است که در سطوح بالا گرفته میشود که در چه سطحی خواهد ماند؟یا مثلا جلوی چه اندیشه هایی گرفته خواهد شد؟
نوری آزاد با اشاره به جایگاه رئیس جمهور در تصمیم گیری ها برای برداشتن فیلترینگ گفت:نه رئیس جمهور و نه وزیری نمی توانند به تنهایی کاری را انجام دهند.اینها در سطح بالاتر و باید پایدار باشد و همچنین ضمانت اجرایی باید داشته باشد. با تغییر چند نفر ازاعضای شورای عالی فضای مجازی این تغییر خواهد کرد بیشترین اقدامات فیلتریتنگ از شورای عالی انقلاب فرهنگی نشات گرفته است.در خیلی از موارد اینگونه بوده است.مثلا سرعت ۱۲۸ کیلو بایتی که سال های گذشته داشتیم کشور را از توسعه عقب انداخت،شروعش از شورای عالی انقلاب فرهنگی بود.در خیلی از موارد دیگر مثل تماس تصویری که بسیار بدیهی بود اصلا در حوزه ی فنی مشکلی نبود و مسئله خارج از این بود.
نوری آزاد در خصوص راهکارهای موجود برای حل فیلترینگ گفت: مشکل ما در حوزه ی فنی نیست.اگر بخواهیم چارچوبی و یا خط و خطوطی باشد،باید در خارج از این حوزه برای آن تصمیم گیری بشود.در غیر اینصورت سال های سال اشخاص می آیند و می روند و هیچ اتفاقی نمی افتد. من با توجه به اینکه سالیانی معلم بوده ام الان دانش آموزان چیزی را به عنوان فیلترینگ اصلا به رسمیت نمی شناسند و بلافاصله پس از وصل شدن اینترنت فیلترشکن خود را هم وصل می کنند.متصل شدن فیلترشکن بخشی از ارتباط با دنیا شده است.
نوری آزاد پژوهشگر رفتار اجتماعی گفت:برخی می گویند کاری کنیم که فیلترشکن ها هم وصل نشوند،ازاین عده فقط ۱۰ درصدشان صادقند و بقیه آنها کاسب این اوضاع هستند.باید به آنها بگوییم خود چین در این امر موفق نبود مثلا انقلاب شانگهای بر پایه ی فیلترشکن ها بود.حتی در روسیه هم اینگونه بود.ما که بیش تر از چین و روسیه نمی توانیم محدودیت اعمال کنیم. محدود کردن در لایه ی فنی قطعا شکست خورده است و جوابگو نیست.محدودیت باید وقتی اعمال بشود که موثر باشد مثلا وقتی پدر و مادر نخواهند فضا را کنترل کنند و خود پدر و مادر برای فرزندشان فیلترشکن می خرند هرکاری انجام شود بی فایده است،مثلا برمی گردد به فضای دهه ی ۶۰ و مجله ها بین بچه ها دست به دست می چرخد. اگر می خواهیم در لایه ی فنی و در بحث های آموزشی و...موفق باشیم تصمیمات باید از بالا گرفته شود و بعد نحوه ی اجرای آن را رئیس جمهور انجام بدهد، سیاست گذاری آن به طور کامل در دست رئیس جمهور نیست.
وی خاطر نشان کرد:در موقعیت کنونی کشور باید راه هایی جایگزین فیلترشکن ها و پروکسی ها که فضای کاسبی ایجاد کرده اند بشود و اینها باید جمع شوند. راهش این است که کشور قدرتمند شود و ما در کشور را به روی دنیا نبندیم و بتوانیم با همه ی پلتفرم ها کار بکنیم.
مردم را باید در مدیریت پلتفرم ها حتی خارجی ها سهیم کرد. مثلا پدر و مادرها در استفاده از پلتفرم ها راهنمای فرزندانشان باشند و بساط این راه های عجیب و غریب جمع شود و در حاکمیت باید تعدیل قانون اتفاق بیفتد.تصمیمات باید در جایی گرفته بشود که حل بشود و بعد از آن اجرایش در دست رئیس جمهور باشد.