به گزارش تابناک، با وجود اینکه برخی از کشورها قوانین رسمی برای این مرخصی دارند، در بسیاری از نقاط جهان این موضوع هنوز تازه و در حال بررسی است. در ادامه، نگاهی دقیق‌تر به قوانین مرخصی قاعدگی و نحوه اجرای آن در کشورهای مختلف خواهیم داشت:
آسیا
کشورهای آسیایی یکی از پیشگامان در ارائه مرخصی قاعدگی به زنان بوده‌اند. در چندین کشور این منطقه قوانین و سیاست‌های کار مشخصی برای حمایت از زنان در این دوره وجود دارد.
1. ژاپن: ژاپن یکی از اولین کشورهایی بود که مرخصی قاعدگی را از سال ۱۹۴۷ به رسمیت شناخت. بر اساس قانون کار ژاپن، زنان می‌توانند در دوران قاعدگی از مرخصی بدون حقوق استفاده کنند و اگر شرایط جسمی برای کار مناسب نباشد، حق دارند این مرخصی را درخواست کنند. تصمیم‌گیری در مورد پرداخت حقوق برای این مرخصی به سیاست‌های داخلی شرکت‌ها بستگی دارد.
2. کره جنوبی: در کره جنوبی نیز قانون کار اجازه می‌دهد زنان هر ماه یک روز مرخصی قاعدگی بدون حقوق داشته باشند. این قانون از سال ۲۰۰۱ به تصویب رسید و هنوز به قوت خود باقی است. هرچند که به دلیل عدم پرداخت حقوق، برخی از زنان تمایلی به استفاده از این مرخصی ندارند.
3. تایوان: در تایوان، زنان می‌توانند سالانه تا سه روز مرخصی قاعدگی با حقوق داشته باشند. این مرخصی به‌عنوان بخشی از مرخصی بیماری به شمار می‌رود اما از ۳۰ روز مرخصی سالانه کم نمی‌شود.
4. اندونزی: طبق قانون کار اندونزی، زنان می‌توانند در دو روز اول قاعدگی خود از مرخصی استفاده کنند. با این حال، برخی از کارفرمایان نسبت به اجرای این قانون الزام ندارند و اجرای آن به تصمیمات داخلی شرکت‌ها وابسته است.
5. هند: هند نیز در برخی از ایالت‌ها و شرکت‌ها، مرخصی قاعدگی را به رسمیت شناخته است. به‌عنوان مثال، ایالت بیهار از دهه ۱۹۹۰ مرخصی قاعدگی را به کارکنان زن ارائه می‌دهد. همچنین، شرکت‌های فناوری و استارتاپ‌های مشهوری در هند این نوع مرخصی را به‌صورت داخلی اجرا می‌کنند.
اروپا
در اروپا، مرخصی قاعدگی یک موضوع نسبتاً جدید و مورد بحث است. با این حال، برخی از کشورها گام‌هایی برای ارائه این مرخصی برداشته‌اند.
1. اسپانیا: اسپانیا اولین کشور اروپایی است که قانونی برای مرخصی قاعدگی تصویب کرده است. در سال ۲۰۲۳، این قانون به زنان اجازه می‌دهد در دوران قاعدگی از مرخصی با حقوق استفاده کنند. اسپانیا این قانون را به‌عنوان بخشی از حقوق بهداشتی و حمایت از سلامت زنان تصویب کرد.
2. ایتالیا: در سال ۲۰۱۷، پیش‌نویس قانونی برای ارائه مرخصی قاعدگی در ایتالیا مطرح شد، که بر اساس آن زنان می‌توانستند تا سه روز مرخصی در دوران قاعدگی بگیرند. با این حال، این طرح هنوز به تصویب نرسیده و قانون رسمی در این زمینه در ایتالیا وجود ندارد.
شرکت‌های خصوصی و سازمان‌های خاص
بسیاری از شرکت‌های خصوصی و سازمان‌های بین‌المللی نیز به‌صورت داوطلبانه سیاست‌های مرخصی قاعدگی را اجرا کرده‌اند. برخی از استارتاپ‌ها و شرکت‌های فناوری در کشورهایی مانند بریتانیا، آمریکا، استرالیا و هند این سیاست را برای حمایت از سلامت جسمی و روانی کارمندان زن اجرا کرده‌اند. در این موارد، سیاست‌های مرخصی قاعدگی به‌عنوان بخشی از مرخصی بیماری یا به‌صورت جداگانه ارائه می‌شود و شرکت‌ها ممکن است حقوق این مرخصی را پرداخت کنند یا خیر.
چالش‌ها و دیدگاه‌ها در مورد مرخصی قاعدگی
با وجود مزایای مرخصی قاعدگی، این موضوع همچنان با چالش‌هایی روبه‌روست. برخی از چالش‌ها و دیدگاه‌های مخالف در مورد این نوع مرخصی عبارت‌اند از:
برچسب‌زنی و تبعیض جنسیتی: برخی معتقدند که مرخصی قاعدگی ممکن است منجر به تقویت کلیشه‌ها و تبعیض علیه زنان شود. نگرانی از اینکه زنان به دلیل این مرخصی در محیط کار ضعیف‌تر و کم‌بازده‌تر به نظر برسند، می‌تواند به کاهش فرصت‌های شغلی برای آنها منجر شود.
فشار اقتصادی بر کارفرما: مرخصی قاعدگی ممکن است به کارفرمایان فشارهای اقتصادی بیشتری تحمیل کند، به‌ویژه در شرکت‌های کوچک و متوسط که ممکن است منابع کافی برای پوشش این مرخصی را نداشته باشند.
عدم استفاده از مرخصی به دلیل نگرانی از قضاوت: برخی از زنان به دلیل نگرانی از واکنش همکاران و کارفرمایان، از استفاده از مرخصی قاعدگی خودداری می‌کنند و ممکن است به سلامتی خود آسیب بزنند.
در مجموع، مرخصی قاعدگی به‌عنوان بخشی از حمایت از حقوق زنان در محیط کار در حال گسترش است. با این حال، به دلیل تفاوت‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در کشورهای مختلف، این موضوع به روش‌های گوناگونی اجرا می‌شود و همچنان به مطالعات بیشتر و تغییرات سیاستی نیاز دارد تا به‌طور جامع و عادلانه به نیازهای زنان پاسخ دهد./ ترجمه و تنظیم:افسانه کیهان فر
