آمار عجیب از تعداد و کیفیت استخدام‌های بی‌رویه در سال‌های اخیر

کد خبر: ۳۸۶۶۴۱

تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۹:۰۱ 15 March 2014

کد خبر: ۳۸۶۶۴۱

۲۴ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۹:۰۱ 15 March 2014

28217 بازدید

آمار عجیب از تعداد و کیفیت استخدام‌های بی‌رویه در سال‌های اخیر

محمود عسگری آزاد، معاون نیروی انسانی ریاست‌جمهوری در گفت‌و‌گویی، استخدام‌های چند سال اخیر دولت را با ذکر ارقامی عجیب زیر سؤال برد‌. مواضع گوناگون درباره حضور رویایی در جشنواره شعر فجر، تبرئه متهمان حادثه قم و پاسخ عارف به یک هشدار سید‌حسن خمینی و یک ادعای سخنگوی دولت، دیگر مطالب مهم روزنامه‌های آغاز هفته است.

آمار عجیب از تعداد و کیفیت استخدام‌های بی‌رویه در سال‌های اخیر

معاون نیروی انسانی ریاست جمهوری در گفت‌و‌گو با «اعتماد»، از مشکلات استخدام‌های اداری در هشت سال گذشته می‌گوید که بخش‌های مهم آن به قرار زیر است.

ـ تعداد استخدامی‌های وزارت نفت در این هشت سال، ۲۱۶ هزار نفر نبوده اما طبق اطلاعات ما تا ۱۵۰ هزار نفر افزایش یافته است. اما جالب این است که در این سال‌ها با وجود برخی واگذاری‌های صورت گرفته در حوزه وزارت نفت شامل برخی پالایشگاه‌ها و مراکز وابسته، تعداد کمی نیروی کار در این بخش به مراتب رشد کرده است.

ـ یکی از مهم‌ترین مشکلات ساختار اداری آنجاست که به راحتی نمی‌توان تصمیمات غلط اتخاذ شده را حل کرد. ببینید در طول هشت سال اخیر، حدود نیم میلیون نفر کارمند قراردادی به صورت غیرقانونی در دستگاه‌های دولتی استخدام شدند که البته خیلی از آن‌ها شرایط استخدام مثل تحصیلات کافی را نداشته و در آزمون‌های استخدامی شرکت نکرده‌اند. در مورد مدیران دولتی نیز همانند عددی که شما در مورد وزارت نفت عنوان کردید در دستگاه‌های دیگر وجود دارد. طبق برآورد ما در این سال‌ها بیش از ۹۰ درصد سمت‌های مدیرکلی به ساختار اداری دولت اضافه شده است. بدون شک این مشکل بزرگی پیش روی دولت است اما در عین حال عبور از این مشکل به راحتی قابل حل نیست.

ـ ما در سال ۱۳۸۴ حدود هفت هزار و ۳۳۸ اداره کل در کشور داشتیم که در راس هر یک از آن‌ها یک مدیرکل قرار داشت. طبق برآوردهای صورت گرفته تعداد این اداره کل‌ها در خلال هشت سال اخیر به ۱۴ هزار و ۵۰۲ مورد رسیده است که این نشان دهنده رشد ۹۸ درصدی در این بخش است. معاونت‌های مدیرکل‌ها نیز در این سال‌ها از ۲۱ هزار ۴۸۶ مورد به ۳۴ هزار و ۷۴۲ مورد افزایش یافته که با رشد ۶۲ درصدی همراه بوده است. در این مدت تعداد ادارات دولتی و سطوح همتراز آن‌ها ۵۶ هزار و ۲۱۵ دستگاه به ۸۳ هزار و ۱۷۶ دستگاه افزایش یافت که این بخش نیز رشد ۴۸ درصدی داشته است.

ما در سال ۸۴ تعداد ۹ هزار و ۵۸۴ اداره در سطح شهرستان‌ها داشتیم که در پایان کار دولت دهم تعداد آن‌ها به ۱۲ هزار و ۷۷۹ اداره رسیده است که این حاکی از رشد ۳۳ درصدی در این بخش است. جمع مدیران ما در این سطوح که سطوح میانی مدیریتی محسوب می‌شود، از ۹۶ هزار و ۶۲۳ نفر در سال ۸۴ به ۱۴۵ هزار و ۱۹۹ نفر رسیده که براین اساس تعداد مدیران میانی حدود ۵۰ درصد افزایش یافته است البته این عدد شامل مدیران اداری بوده و مدیران واحدهای عملیاتی مثل مدیران بیمارستان‌ها را شامل نمی‌شود.

اخیرا با برخی مقامات ژاپنی جلسه‌ای داشتیم و برای من بسیار جالب بود که آن‌ها می‌گفتند دولت مرکزی ژاپن، در کشوری با جمعیت بیش از ۱۲۰ میلیون نفر و با درآمد سرانه ۴۶ هزار دلار، تنها شامل ۳۰۰ هزار نفر می‌شود. بنا به گفته مسئولان این کشور، در ژاپن وزارتخانه‌هایی وجود دارد که با چند ده هزار نفر فعالیت می‌کند. این دولت با این ظرفیت به بهترین وجه، تمام جریانات را هدایت و مدیریت می‌کند. طبق همین آمار، تنها تعداد مدیران بخش اداری ما تقریبا نصف کل کارکنان دولت ژاپن است!

ـ بیشتر استخدامی‌های صورت گرفته مربوط به سال ۹۱ و ۹۲ بوده است. اما طبق آمار، تنها تا سال ۱۳۹۰، ۳۰۸ هزار نیروی مازاد از قانون به صورت قراردادی در دستگاه‌های دولتی استخدام شدند که اگر دو سال آخر را به این آمار اضافه کنیم، فکر می‌کنم بیش از نیم میلیون نفر استخدامی غیرقانونی داشته‌ایم. مثلاطی سال‌های اخیر، در وزارت صنعت و معدن ۲۸ هزار و ۶۴۴ نفر غیرقانونی استخدام شدند. در وزارت جهاد کشاورزی تعداد ۲۷ هزار و ۲۲۲ نفر، استخدامی غیرقانونی داشتیم و در وزارت راه و شهرسازی این تعداد برابر ۱۹ هزار و ۵۱۱ نفر بوده است. در وزارت آموزش و پرورش و تنها در یک مورد استخدامی در یکی از استان‌ها، ۷۶ هزار نفر استخدام شدند که نکته جالب آن است که در میان این تعداد افراد بیسواد، دارای مدرک ششم ابتدایی، سیکل و دیپلم هم وجود دارد، این در حالی است که طبق قانون زیر مدرک لیسانس نباید استخدام کنیم. طبق اطلاعات ما در‌‌ همان بخش آموزش و پرورش، در یک استان از کل استخدامی‌ها، ۲ درصد کلابی سواد بوده، ۱۴ درصد مدرک ابتدایی داشته، ۱۹ درصد دوره راهنمایی، ۳۱ درصد دارای دیپلم و ۳۴ درصد مدرک بالا‌تر از دیپلم داشتند که البته ترکیب استخدامی‌ها در سایر استان‌ها نیز تقریبا مشابه همین روند است. از سوی دیگر، در این هشت سال حدود ۴۸۵ هزار نفر هم بازنشسته شدند که البته این به معنای آن نیست که این گروه از سقف بودجه‌ای دولت خارج شدند زیرا حدود ۷۶ درصد منابع صندوق بازنشستگی از محل منابع دولتی است که این یعنی آن‌ها همچنان حقوق بگیر دولت هستند. باید به این نکته نیز توجه داشت که در سال ۸۴، حدود ۶۷ درصد بودجه ما جاری بوده که این سهم امسال به ۸۸ درصد رسیده است یعنی تنها ۱۲ درصد از بودجه برای کارهای زیربنایی و عمرانی باقی مانده است. در صورت تداوم این روند، تا ۲ الی ۳ سال دیگر کل منابع را باید صرف بودجه جاری کنیم.

دیدگاه‌های متفاوت درباره دعوت از رویایی برای حضور در جشنواره شعر فجر

کیهان در یادداشت روز خود،‌ از یک سو‌ «واکنش‌های هوشمندانه و از سر غیرت دلدادگان انقلاب» به ‌‌رخدادهایی که در مدتی کوتاه پی‌در‌پی اتفاق می‌افتد‌، نشان از بیداری جامعه و مرزبانان عقیده و انقلاب می‌داند و از دیگر سو، حاکی از شدت گرفتن تلاش دشمن برای رخنه در ایمان و اعتقاد مردم دانسته که در بسیاری از موارد، قابل پیشگیری است.

این روزنامه از جمله نوشته است: مدتی قبل مسئولین برگزار کننده جشنواره شعر فجر، با دعوت رسمی از شخصی که سابقه بسیار سیاهی در هتک مقدسات و ضدیت با مذهب دارد، حاشیه جدیدی درست کردند! این شخص، صرفنظر از اینکه در عرصه شعر هم حرف چندانی برای گفتن ندارد، صراحتاً به مقام شامخ ائمه هدی ـ سلام‌الله علیهم اجمعین ـ و امام راحل عظیم‌الشان و... توهین‌هایی کرده که قلم از بیان آن شرم دارد. طبیعی بود که انتشار این خبر، واکنش غیرتمندان و دردمندان را به همراه داشته باشد و خیلی زود جامعه دیندار و انقلابی در مورد آن موضع گرفت. با اینکه انتظار به حق از مسئولین مربوطه و داشتن ‌شناخت کافی از این مدعی شاعری و اطلاع از سوابق سیاه او بود، کیهان بخشی از پیشینه او را منتشر کرد تا ناآگاهان آگاه شوند! با اینحال مسئولین رسمی ارشاد، واکنش مناسبی نشان ندادند و حتی معاون هنری وزیر در سخنانی تعجب‌آور گفت «باید قدری در اوضاع تأمل کنیم و بعد اظهارنظر خواهم کرد» این سخن از کسی صادر می‌شود که منطقا و قانونا باید از اقدامات انجام شده برای برگزاری جشنواره شعر فجر باخبر باشد ولی ظاهرا نیست! به هر حال پس از افشاگری‌ها و اظهارات بعضی شاعران انقلابی و نمایندگان مجلس، سرانجام وزیر ارشاد اصل خبر دعوت از این شاعر بدنام و فاسد را تکذیب کرد!

در حالی‌ که خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های حامی دولت با ذوق‌زدگی، خبر دعوت از این شاعر فاسدالاخلاق را منتشر می‌کردند و حتی مسئولان مربوطه در جشنواره، صراحتا دعوت وی را تأیید می‌کردند، وزیر محترم ارشاد در بیانی تأمل‌انگیز برخی نشریات را به ایجاد شایعه علیه وزارت ارشاد متهم کرد! ظاهرا رفتارهای نگران‌کننده اخیر در وزارت ارشاد، سبب نارضایتی بزرگان شده است تا جایی که رئیس قوه قضائیه اینگونه یادآوری کند: «باید به وزیر ارشاد گفت که شما در جمهوری اسلامی تنفس می‌کنید و معیارهای قانون اساسی برای همه الزام‌آور است‌».

این در حالی است که کاکایی، دبیر جشنواره شعر فجر در گفت‌وگو با شرق به زبان دیگری به حاشیه‌های دعوت از «رویایی» پرداخته ‌و نوشته است: جشنواره شعر فجر در هشتمین دوره خود به ایستگاه دولت «اعتدال» رسیده؛ دولتی که وعده گشایش در فضای فرهنگی را داده. از این‌رو قبای دبیری جشنواره به قامت شاعری دوخته شد که از منتقدان جدی دوره‌های بی‌رمق گذشته بود، او از‌‌ همان شروع کار از آینده‌ای امیدبخش برای شنیدن همه صداهای قابل‌اعتنا در عرصه شعر فارسی سخن گفت، اما از ابتدای شروع کار با حاشیه‌های زیادی دسته‌وپنجه نرم کرد؛ حاشیه‌هایی که مطلع آن استعفای برخی از اعضای اتاق فکر و ترجیع‌بند آن خبر دعوت از یک شاعر ایرانی در خارج از کشور بود. انتشار این خبر خشم منتقدان سیاست‌های فرهنگی دولت یازدهم را برانگیخت. سرسخت‌ترین این منتقدان سرلشکر فیروزآبادی بود که دعوت از یدالله رویایی را احیای استخوان پوسیده شاهنشاهی توصیف کرد. عبدالجبار کاکایی برای گشودن چتر جشنواره بر سر همه جریان‌های ادبی قابل اعتنا، روزهای سختی را پشت‌سر دارد.

کاکایی در مورد فرایند دعوت از رویایی به شرق گفته: تندروصالح که رابط ما با رویایی بود با ایشان مذاکره کرد تا به ‌عنوان نماینده شعر حجم در جشنواره سخنرانی کنند، ایشان با وجود اینکه سنشان بالاست، با رویی‌گشاده پذیرفتند، البته حضور رویایی در ایران منوط به تجویز پزشک ایشان است، بنابراین ما منتظر اعلام خبر ایشان هستیم. این رایزنی نیز ضرورت داشت اعلام شود، چرا که آزمونی برای ارزیابی میزان تحمل علایق فکری مختلف در فرهنگ جامعه به‌ویژه رسانه‌های متفاوت بود، این تحمل بیانگر این است که می‌توان امیدوار‌تر، صبور‌تر و با سعه‌صدر نشست و فقط به ادبیات و شعر گوش داد. خبر اعلام شد و بلافاصله یکی از سایت‌ها، چند سطر از وبلاگ رویایی را منتشر کردند که کار غیرمنطقی‌‌ است و به‌نوعی تفتیش عقاید یک شخص به شمار می‌آید، چون هر کسی نظر رسمی‌اش را از طریق کتاب‌هایش منتشر می‌کند، اگر نیاز به بررسی است، پرونده باید به دادگاه برود و قضات اعتبار آن سند را بررسی کنند، این رسانه از بین تألیفات منتشر شده ایشان سندی پیدا نکرده است و تنها سندش جملاتی از وبلاگ ایشان است که حاوی انتقادهایی در فضای ملتهب و احساسی سال ۸۸ بود که با بزرگ‌نمایی به کسانی که تخصصی در این زمینه ندارند، منتقل کردند و ایشان بدون قضاوت درست عبارت توهین‌آمیزی درباره من به کار برد و گفت: «استخوان پوسیده شاهنشاهی را سرمه چشم می‌کند» که من رعایت ادب کردم و پاسخ ایشان را به احترام شهدا و جنگ ندادم که به هر حال ایشان به این نام شناخته شده است. اگر بحث علمی باشد اهالی ادبیات می‌توانند درباره موضوعات ادبی اظهارنظر کنند، اما زمانی‌که سیاستمداران ناخوانده وسط انجمن ادبی می‌آیند و شروع به سخنرانی می‌کنند، دیگر جای سخن‌گفتن برای اهالی ادبیات باقی نمی‌ماند، مگر تا به حال کسی دیده ما اهالی ادبیات درباره انرژی هسته‌ای اظهارنظر کنیم که شما وارد حوزه ادبیات می‌شوید؟ هر کسی در حوزه تخصصی خودش باید حرف بزند. آنقدر که شما به حرف ما گوش می‌دهید ما هم به حرف شما گوش می‌دهیم.

وی در مورد سخنان متفاوت وزیر ارشاد درباره رویایی نیز گفته: در مورد رویایی سخنان وزیر غلط نبود، چون دعوت از طرف ما انجام شده و ما با ایشان توافق کرده‌ایم و گفته‌ایم صفحه اول پاسپورتتان را بفرستید که مراحل قانونی‌اش را وزارت خارجه انجام دهد. ما پاسپورت را می‌دهیم. وزارت خارجه هم اگر صلاح بداند، مراحل قانونی تشریفات، بلیت، ویزا و... را انجام می‌دهد. وزیر هم هنوز نامه‌ای نداده است، وقتی وزارت خارجه اطلاعاتش تکمیل شد آن وقت نامه دعوت وزیر ارسال می‌شود و رویایی می‌تواند به ایران بیاید. بنابراین پاسخ وزیر، بی‌ربط نبوده است، چون پس از گذراندن مراحل قانونی نامه دعوت ایشان فرستاده می‌شود، اما این فکر در کمیته علمی هست و کاملا هم علمی است و هیچ ربطی به سیاست ندارد، این آدم پایه‌گذار جریان ادبی است کسانی که منتقد هستند از شاعران همسو مورد وثوق خود بپرسند، من اظهارنظر برخی از این شاعران را هم گرفتم از جمله محمدحسین جعفریان که از دوستان ما هستند. ایشان فرمودند، «رویایی مهره سوخته‌ای است که آمدنش به ایران اشکالی ندارد، هوشنگ ابتهاج هم می‌گوید رویایی شاعر نیست‌». اظهارنظر‌ها متفاوت است. رویایی با کتاب‌ها و نقد‌هایش ثابت کرده شاعر موفقی است اما اتهاماتی که وارد شد دنباله‌‌ همان هجمه‌هایی است که به وزارت ارشاد می‌شود.

قانون نیز «ورود علی مطهری به ماجرای رویایی» را مورد توجه قرار داده و نوشته است: حضور یدالله رویایی همچنان جنجال ساز است و حاشیه‌های حضور وی در جشنواره شعر فجر ادامه دارد. حضور این شاعر ایرانی اهل دامغان که سال هاست ساکن فرانسه است، موجب بروز برخورد‌ها و همچنین حملات بخشی از گروه‌های تندرو به جشنواره شعر فجر شده است. در ‌‌نهایت ادامه این برخورد‌ها با جشنواره، پای عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی را نیز به ماجرا کشید و علی مطهری نماینده مردم تهران را به واکنش واداشت.

علی مطهری، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی می‌گوید، نباید سابقه منفی در پرونده کسی به معنای جدایی او تا ابد باشد. علی مطهری عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی به ستاد خبری جشنواره شعر فجر گفت: همین که این افراد قبول کردند به یک چنین جشنواره‌ای بیایند و شرکت کنند نشان می‌دهد چهارچوب‌ها و مقررات نظام را قبول دارند و این یک موفقیت برای جمهوری اسلامی است. ما نباید یک سابقه‌ منفی در پرونده یک فرد را به معنای جدایی او تا ابد تلقی کنیم و همه اتفاقات را هم نباید با نگاه امنیتی ببینیم گاهی هم باید نگاه فرهنگی و انسانی داشته باشیم.

علی مطهری عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در واکنش به اظهار نظر رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح پیرامون جشنواره شعر فجر و رایزنی برای دعوت از یدا... رویایی جهت شرکت در جشنواره اظهار داشت: آقای فیروزآبادی نگاه امنیتی به موضوع داشتند و از این جهت وارد مسئله شدند ولی من شخصا معتقدم این موضوع آنچنان جنبه امنیتی ندارد. اما راجع به اصل این اتفاق که آیا ما این افراد را می‌توانیم دعوت کنیم یا اساساً بهتر است دعوت نکنیم من شخصا معتقدم اگر این دعوت‌ها باعث جذب این افراد شود هر چند در گذشته سابقه مخالفت با انقلاب و حتی توهین به مقامات کشور را هم داشته باشند هیچ اشکالی ندارد.

فرزند شهید آیت الله مطهری ادامه داد: همین که این افراد قبول کردند به یک چنین جشنواره‌ای بیایند و شرکت کنند نشان می‌دهد چهارچوب‌ها و مقررات نظام را قبول دارند و این یک موفقیت برای جمهوری اسلامی است. ما نباید یک سابقه منفی در پرونده یک فرد را به معنای جدایی او تا ابد تلقی کنیم فکر می‌کنم در اینگونه موارد مته به خشخاش گذاشتن کار درستی نیست و همه اتفاقات را هم نباید با نگاه امنیتی ببینیم گاهی هم باید نگاه فرهنگی و انسانی داشته باشیم. نماینده مجلس شورای اسلامی در ادامه افزود: فقط کسانی که سابقه اقدام مسلحانه با نظام جمهوری اسلامی را داشته باشند و توبه هم نکرده باشند ما از شرکت این افراد باید در اینگونه مجامع جلوگیری کنیم و حساسیت نشان دهیم. ولی در بقیه موارد اگر کسی حتی اگر در گذشته هم مخالفتی هم با نظام داشته نباید سختگیری کنیم و راه بازگشت آن‌ها را نباید ببندیم من با اینگونه سخت‌گیری‌ها مخالفم. استاد الهیات دانشگاه تهران با اشاره به سیره پیغمبر اسلام و اولیای دین گفت: مواجهه با سعه صدر باعث تلطیف فضا و رفع سوء تفاهمات می‌شود البته دوگونه است یک بار در حق پیغمبر ظلمی روا داشته می‌شده که در این موارد شخصی پیغمبر اسلام به راحتی می‌گذشته است. ولی یک وقت هست که حقوق مردم و حقوق جامعه را پایمال کرده بودند بستگی به این داشت که آیا از راه خود برگشته بودند یا توبه کرده بودند یا نه. اگر پیامبر احساس می‌کردند که آن‌ها پشیمان شدند یا برگشتند با آغوش باز می‌پذیرفتند. علی مطهری در پایان اظهار داشت: اگر فرد خاصی در گذشته اظهار نظری هم در مورد نظام داشته همین که الان اعلام آمادگی کرده در یک جشنواره رسمی جمهوری اسلامی شرکت کند نشان می‌دهد که این نظام را قبول دارد و ما باید در واقع گذشته او را ندیده بگیریم و نباید سخت گیری کنیم حساسیت‌های برخی دوستان خیلی بجا نیست.

پاسخ عارف به هشدار سید حسن خمینی و ادعای نوبخت

بیشتر روزنامه‌ها و از جمله آرمان، سخنان سید حسن خمینی را با تیتر «جامعه به هر دلیلی بی‌ادب شده است» مورد توجه قرار داده‌اند. آرمان نوشته: «جامعه بی‌ادب شده است»؛ این هشدار سیدحسن خمینی به بخش‌های مختلف بود که باید در عملکرد خود تجدیدنظر کنند. او این صحبت را روز پنجشنبه در همایش بانوان قرآن پژوه بیان کرد و شاید دلیل بیانش در این جمع نسبت آموزه‌های قرآنی با ادب و شخصیت جامعه بود. یادگار امام با تأکید بر مراقبت از رفتار، گفتار و افکار در جامعه از سوی افراد آن به‌ویژه پژوهشگران قرآنی افزود: متأسفانه در حال حاضر جامعه ما به هر دلیلی بی‌ادب شده است.

محمدرضا عارف که طرف گفت‌و‌گوی روزنامه شهروند بوده در میان سخنان خود به نکته‌ای اشاره کرده که پاسخی به نگرانی سید حسن خمینی نیز هست. در بخش‌هایی از این گفت‌وگو که با تیتر «از مردم چه انتظاری دارید؟ نخبگان جامعه افت اخلاقی کرده‌اند» منتشر شده، ‌آمده است:

ـ موضعی که بار‌ها اعلام کردم این است که ما هیچ توقع و انتظار شخصی از دولت آقای روحانی نداریم. تنها وقتی بحث مشاوره در یکی از گفت‌وگوی‌های رسانه‌ای شد این را مطرح کردم که بالاخره سی و چند‌سال سابقه کار اجرایی دارم و انتظارم این بود که بیشتر مشاوره می‌شد. البته این را هم بگویم که مشاوره، تحمیلی نیست و شما نمی‌توانید بگویید دستگاهی یا فردی مجبور است از کسی مشاوره بگیرد. من هم توقعی نداشتم. این موضوع رسانه‌ای شد و حتی به جایی رسید که از یکی از وزرا اسم بردند که فلانی، دیدگاه من را در کابینه مطرح و دنبال می‌کند. خیر. یکی از وزرا عضو ستاد ما بودند، منتها در مدت زمانی که ایشان وزیر شدند من تنها یک ملاقات در شهریورماه در دفترم با ایشان داشتم و دیگر هم هیچ ارتباطی ـ نه تلفنی و نه حضوری ـ با ایشان نداشتم. مطرح شده که ایشان دیدگاه‌های ما را در دولت طرح می‌کند. باید بگویم چنین نیست و نباید هم باشد. وزیر باید دیدگاه خود را مطرح کند زیرا در قبال دولت و رئیس جمهوری متعهد است نه هیچ‌کس دیگر. من از شهریورماه تاکنون با ایشان ملاقاتی نداشتم.

ـ دولت، دولت اصلاح طلب نیست. طبیعی هم هست. به هرحال انتصاب‌ها را که تحلیل کنیم این را متوجه می‌شویم. تغییر‌ها را که بررسی و افراد را از نظر گرایش فکری دسته‌بندی کنیم، این‌جور نیست که احساس شود تنها اصلاح طلبان روی کار آمده‌اند. البته آقای روحانی هم از اول مــدعی چنیـن چــیــزی نبـوده‌اند. درحال‌حاضر همگی باید برای موفقیت دولت کمک کنند. براین باورم که زمان انتخابات باید جدی‌ترین رقابت را با رعایت اصول اخلاقی داشته باشیم اما وقتی انتخابات تمام شد، باید وارد فاز رفاقت شویم و همه کمک کنیم. انتظار این است که همه جریانات سیاسی دولت را کمک کنند.

ـ برای پذیرفتن ریاست دانشگاه تهران تحت فشار نبودم بلکه این محبت دوستان بود. اولویت اولشان برای دانشگاه تهران من بودم و من هم درحقیقت به دانشگاه تهران عشق می‌ورزم. تنها پستی که خوشحال شدم انتخاب کردم، ریاست دانشگاه تهران بود و خیلی هم در آن زمان از اساتید و دانشجویان یاد گرفتم. یک پروژه ناتمام هم در دانشگاه تهران گذاشتم. با تشکیل دولت آقای خاتمی و باوجود اصرارم مبنی بر ماندن در دانشگاه تهران، مجبور شدم پروژه ناتمام را در دانشگاه جا بگذارم. یعنی آقای خاتمی اصرار داشتند که بروم به کابینه اما من همیشه دلم می‌خواست این پروژه را تمام کنم. یعنی طرح ساماندهی دانشگاه تهران.

این پیشنهاد اخیر هم فرصتی بود برای اتمام آن پروژه. براین باورم که دانشگاه‌ها اگر در جایگاه واقعی‌شان قرار بگیرند خیلی از مشکلات و مسائل ما در همه بخش‌ها حتی در حوزه سیاسی حل می‌شود. این مربوط به جایگاه علم و دانشگاه است. برای خود من تاکنون جایگاه دانشگاه تهران از همه پست‌هایم بالا‌تر بوده است. منتها همان‌طور که گفتم اکنون احساس مسئولیت سنگینی می‌کنم که باید در صحنه اجتماعی و سیاسی حضور داشته باشم. به همین خاطر بحثم با دوستان این بود که حاضرم ریاست دانشگاه تهران را بپذیرم اما یک شرط کوچک دارم و آن این است که اگر ریاست دانشگاه را پذیرفتم دیگر فعالیت‌های سیاسی ـ اجتماعی را کاهش می‌دهم.

حاضر نیستم که از تریبون دانشگاه تهران دنبال منویات حزبی و سیاسی‌ام باشم. پس به‌ طور طبیعی جوابم درباره دانشگاه منفی بود. به همین دلیل تشکر کردم و گفتم که نمی‌توانم ریاست دانشگاه تهران را بپذیرم. الان هم اگر به این نتیجه برسم که نیازی به حضورم در صحنه سیاسی آ اجتماعی برای حفظ این سرمایه اجتماعی خلق شده نیست یا دوستانم این را بگویند، از پیشنهاد دهندگان تشکر می‌کنم و با افتخار می‌پذیرم.

ـ من مسئولیت را متوجه نخبگان می‌دانم. اگر وظیفه‌شان را انجام می‌دادند و می‌پذیرفتیم برای این‌که کشور را در مسیر توسعه و پیشرفت قرار دهیم باید مطالبات مردم را پاسخگو باشیم، ارزش‌های انقلاب را محقق و قانون اساسی را حاکم می‌کردیم این‌طور نمی‌شد. همین حالا هم هیچ راهی جز ساختارهای شفاف و روشن سیاسی در قالب حزبی نداریم. این را باید بپذیریم. هنوز این‌ها در باورمان نیست، اگرچه حرفش را زیاد می‌زنیم. در سازمان مدیریت که بودم ۲ گروه از ۲ انجمن علمی آمدند پیش من برای گلایه که فلان انجمن از اول انقلاب تشکیل شده و یک نفر رئیسش است و حاضر به کناره‌گیری هم نیست. این مشکل کار ما است. من که موسس ۳ انجمن علمی بودم آمدم در اساسنامه‌ها و اصرار کردم که باید حضور در رأس هرم دوره‌ای باشد. با اصرار من و تمکین دوستان در اساسنامه‌های آن تشکل‌ها آوردیم که رئیس انجمن نمی‌تواند بیش از ۲ یا ۳ دوره متوالی بر سرکار بماند و باید کناره‌گیری کند. یکی از دلایلی که تشکل‌های اجتماعی ـ سیاسی می‌توانند عامل توسعه باشند ولی متاسفانه حتی رشد نمی‌کنند همین عدم گردش نخبگان در رأس آنهاست.

واکنش مجلس به ادعای تبرئه ۳ متهم حادثه ۲۲بهمن قم

اعتماد در‌باره تبرئه ۳ متهم حادثه ۲۲ بهمن قم در دادگاه ویژه روحانیت نوشته است: ۲۲بهمن ماه سال گذشته، علی لاریجانی به مناسب سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی به قم رفت تا در صحن حضرت معصومه (س) برای ساکنان حوزه انتخابیه خود سخنرانی کند. اما او در میان بهت همگان شنونده شعار‌های توهین آمیز و نظاره‌گر پرتاب مهر و کفش به خود بود تا مجبور به ترک محل سخنرانی شود و همه چیز را نیمه کاره‌‌ رها کند. پس از این اتفاق، نمایندگان مجلس در اعتراض به حادثه ۲۲ بهمن تصمیم به تشکیل کمیته‌ای برای پیگیری اتفاقات پشت پرده این جریان گرفتند. این کمیته که به ریاست منصور حقیقت‌پور و عضویت نقوی حسینی و مهدی دواتگری تشکیل شد، قرار شد جریانات پشت پرده قم را بررسی و پیگیری کند.

پس از قریب به هفت ماه پیگیری این کمیته موفق شد تا گزارشی از اتفاقات و پشت پرده آن تهیه و در صحن علنی مجلس آن را قرائت کند که متن این گزارش با تأیید نمایندگان و هیأت رییسه مجلس جهت پیگیری‌های لازم قضایی به قوه قضاییه فرستاده شد. این پرونده که از زمان ارسالش به قوه قضاییه یعنی مرداد ماه، در سکوت همچنان دنبال می‌شود، سرانجام پنجشنبه گذشته اعلام شد که سه تن از متهمان این پرونده تبرئه شده‌اند.

قاسم روانبخش دبیر سیاسی هفته نامه پرتو، که یکی از منتقدان جدی کمیته پیگیری حادثه قم به شمار می‌رود، روز گذشته از تبرئه ۳ تن از متهمان خبر داد و گفت: جلسه دادگاه ویژه روحانیت ۱۲ روز پیش یعنی یکشنبه ۱۱ اسفند ماه برگزار شد و در آن جلسه از بنده و دو نفر دیگر از دوستان موسسه امام خمینی (ره) به دلیل گزارش مجلس برای حضور در دادگاه دعوت شده بود که در آن جلسه دادگاه کیفرخواست قرائت شد و پس از آن ما نیز با ادله متقن از خود دفاع کردیم، طی آن دفاع اعلام کردیم که نقشی در آن ماجرا نداشته و مباحث مطرح در گزارش، اتهامی بیش نیست. به گفته او، روز چهارشنبه ۲۱ اسفندماه مجددا خواستند تا به دادگاه برویم و در آنجا حکم تبرئه را به ما ابلاغ کردند.

شرق ناراحتی و بدبینی خود به اعلام خبر تبرئه ۳ متهم حادثه ۲۲بهمن قم به نقل از روانبخش را نشان داده و درباره ‌واکنش مجلس به آن نوشته است: یا در صحت خبر باید شک کرد یا در محتوای آن. تلاش چندماهه کمیته حقیقت‌یاب مجلس در ‌‌نهایت به تدوین صد‌ها صفحه گزارش ختم شد و مستندات، تصاویر، پیامک و فیلم‌هایی از پشت‌صحنه حمله به رئیس مجلس. حالا یکی از همان‏هایی که به‌تازگی درباره این پرونده مورد بازجویی قرار گرفته، از تبرئه خود و سه متهم دیگر پرونده قم خبر می‌دهد. «مهدی دواتگری»، عضو کمیته حقیقت‌یاب مجلس در همین زمینه به «شرق» می‌گوید: «خبر تبرئه متهمان در دادگاه ویژه روحانیت را یک متهم اعلام کرده، به‌همین‌خاطر ما منتظر تایید این خبر و اعلام نظر از سوی دادگاه ویژه روحانیت قم هستیم.

حتی اگر خبر تبرئه نیز تایید شود دادستان ویژه روحانیت نسبت به این حکم حق اعتراض دارد‌». «منصور حقیقت‌پور»، از اعضای کمیته حقیقت‌یاب مجلس که در جریان رسیدگی به این پرونده تلاش فراوانی داشته نیز می‌‏‌افزاید: «همین دوستان پیش از این می‌‏‌گفتند که اصلا خبری نیست، بازجویی در کار نبوده و پرونده‏ای در کار نیست، اما حالا چه اتفاقی افتاده که اصل ماجرا را تایید می‌کنند. پیش از این می‌‏گفتند اصلا ما را نخواسته‏اند و چیزی نبوده و حالا همان‏‌ها خبر از تبرئه می‌دهند. این خودش نشان می‌دهد که حالا اصل ماجرا را پذیرفته‌اند‌». دواتگری اما به مسأله متهمان غیرروحانی نیز اشاره دارد: «پس از آنکه تکلیف متهمان روحانی پرونده مشخص شود حسب قانون دادگاه ویژه روحانیت باید پرونده را با صدور قرار عدم صلاحیت به دادسرای عمومی و انقلاب قم ارسال کند تا مرحله رسیدگی به اتهام متهمان غیرروحانی آغاز شود‌».

او همچنین تأکید دارد که «هنوز هیچ منبع موثقی خبر را تأیید نکرده و درج خبر به نقل از متهمان پرونده نمی‌تواند مورد استناد ما باشد. اما چشم امید ما به استقلال رأی و تصمیم نهایی دادگاه ویژه درباره متهمان روحانی این پرونده و بررسی نقش آن‌ها در طراحی و سازماندهی حمله به سخنرانی رئیس مجلس است».